Andvari - 01.01.1946, Blaðsíða 8

4
.Tón Guðnason
ANDVARI
gáfaður og lærður, en laginn meira til veraidlegra sýslana
heldur en prestsverka, fjáraflamaður ærið mikill og vellauð-
ugur“. Kona séra Eggerts var Guðrún Magnúsdóttir, sýslu-
manns, Ketilssonar, og Ragnhildar Eggertsdóttur frá Skarði,
og voru þau hjón, séra Eggert og Guðrún, því systkinabörn.
Bróðir Guðrúnar var Skúli, sýslumaður og kammerráð á
Skarði (d. 1837), faðir Kristjáns kammerráðs á Skarði (d.
1871), er sýslumaður varð í Dalasýslu eftir föður sinn.
Var allagasamt í héraði i tíð þessara höfðingja. Attu ýmsir
högg í annars garði, og einkum viðsjár milli valdsmanna,
annars vegar, og klerka, hins vegar, þótt skyldir væru að
írændsemi. Greinir séra Friðrik nákvæmlega frá þessum
inálurn, frá sjónarmiði þeirra feðga, lclerkanna, í ævisöguriti
hinu mikla, er hann samdi á efri árum og geymt er í Lands-
bókasafni (Lbs. 93(i, 4to). Er sú frásögn laus við hálfyrði,
en mjög ýtarleg og skemmtileg víða, eins og flest annað, sem
séra Friðrik hefur ritað. Hefur hann verið gáfumaður, fróður
og minnugur, tryggur vinum sínum, en þungur í skauti
óvinurn, trúmaður mikill á forna vísu og ákveðinn í slcoðun-
um. Þótt hann hefði lítil áfskipti af landsmálum, var hann
ekki myrkur í nráli um sjálfstæðismál íslendinga. Hann taldi
ekki sæma að sætta sig við neitt minna en fullt sjálfstæði
l'yrir ísland. Auk þess ætti Grænland að fylgja íslandi, þar
sem það hefði í fyrstu verið fundið og hyggt af íslendingum
(sbr. Sunnanfari XIII, bls. 62).
Kona séra Friðriks, móðir Péturs Eggerz, var Arndís
Pétursdóttir, prófasts í Stafholti (d. 1837), Péturssonar,
sýslumanns í Görðum í Staðarsveit. Pétur prófastur var orð-
lagður ágætismaður. Daði fróði segir, að hann hafi verið
„aðdáanlegt góðmenni, hógvær og lítillátur, prédikari sæmi-
legur, söngmaður góður, fríður sýnum og yfir það heila
kostamaður mikill“. Kona hans var Sigþrúður (d. 1843)
Bjarnadóttir, prests á Mælifelli, Jónssonar. Hún var „gáfu-
kona mikil, glaðvær og skemmtin". Hjónaband þeirra virðist
hafa verið mjög ástríkt. Séra Friðrik tilfærir í ævisögu
sinni vísu, er séra Pétur orti um konu sína: