Andvari

Årgang

Andvari - 01.01.1890, Side 18

Andvari - 01.01.1890, Side 18
XII var það einkum í ferðalögum; urðu stundum svo mikií brögð að því, að eigi gengdi góðu hófi. Bar og meira á því fyrir þá sök, að hann var hávær nokkuð við drykk- inn. og hætti þá til, eins og nnirgan hendir, að verða nokkuð sjálfhælinn. En hann vann þó sín verk, og jafnan hélt hann áfram ferð sinni eigi að síður. Hann svaf jafnan lítið, sjaldan meira en svo sem 5 klukku- stundir í sólarhring; það var honum ættgengt; því svo- haía ýmsir móðurfrændur lians verið. |>að studdi eigi all-lítið að því að gera honum mögulegt að afkasta svo mildu, sem hann gerði. Hann var eiginlega ekki mælskumaður. Til þess skorti bann málfimni og orðsnilld. Bómurinn var skýr og karlmannlegur. orðalagið blátt áfram og stundum fremur þurt, framburðurinn meðallagi fljótur en ekki rétt liðlegur. En hann setti meiningu sína fram skýrt og afdráttarlaust með glöggum og alvarlegum orðum, og var eigi hætt við að hann væri misskilinn. Hann var tilgerðarlaus svo í ræðu sem öðru, og reyndi sjaldan til að vera fyndinu. Orð hans máttu sín oftast meira en þeirra manna, sem með málfegurð og orðaleik skemmta. eyrum manna, en sem oft gera með því ljóst mál tor- skilið og flókið. Hann var skapstór maður og ákafur í lund, þoldi hann því eigi vel mótstöðu; kom það jafnvel fyrir, að hann beitti ráðríki, eða fremur afli en rökum. En hann fór jafnaðarlega vel með skapi sínu og var oft stilltur vel, án þess þó að láta at sínu máli. Gáfnalag hans var þannig, að hann var ekki sérlega fljótskarpur; en hann. skoðaði hvern hlut vel og rækilega og fann þannig liið rétta og hélt síðan fast við það. Hann var eigi gjarn á að smíða loftkastala, og ylir böfuð var hann ekki mjög gjarn á nýbreytingar. Elest fyrirtæki, er hér voru stofnuð um hans duga, áttu hina allrafyrstu rót sínaað. rekja til annara manna. þannig var um bæði þad fé- lög, er nefnd voru liér að framan, iLestrarfélag Mý- vatnssveitar* og »Kaupfélag þingeyinga*. Eyrstu uppá- stungur og tilraunir til þeirra voru gerðar af öðrum mönnum. En þroski sá og viðgangur, er þau hafa fengið, er eigi að síður mest Jóni að þakka. Hvert það- mál, er almenningur aðhyllist, óg sem honum sýndist þess vert, tók hann að sér, og þá var þess aldrei
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.