Stúdentablaðið - 01.12.1968, Page 46
ísland getur í rauninni ekki lengur staðið
að hálfu í og að hálfu utan við heiminn.
Islendingar hafa fyrir löngu tekið afstöðu;
landið og þjóðin eru runnin inn í hið
mikla, lögbundna samhengi. Það er „að-
eins“ eftir að taka afleiðingunum af því.
Mér virðist bara að þjóðin hafi ekki enn
fyllilega tekið afleiðingunum af því. En það
kemur!
Þegar rætt er um ísland við íslendinga,
heyrir maður sífellt: „Við erum svo fáir.“
Þvaður. Ekki svo að skilja, ég hefði síður
en svo á móti því að til væru fleiri íslend-
ingar í veröldinni. En í reyndinni eru þeir
nógu margir. „Það er þess vegna sem við
höfum tvö eða þrjú störf hver,“ segja þeir,
„vegna þess að við erum svo fáir.“
Ekkert annað en þvaður. íslendingar
mundu ná miklu betri árangri ef þeir
greiddu sérhæfðum og góðum starfsmönn-
um svo vel, að þeir menn, sem búa yfir
þessu afli — hinum eiginlega gullforða
þjóðarinnar — gætu einbeitt sér að því
verkefni einu í þjóðfélaginu, sem þeim hef-
ur verið trúað fyrir. Þetta er mín fullkom-
lega lotningarlausa staðhæfing.
Það er líka lotningarlaus fullyrðing mín,
að íslenzka þjóðin sé, hvað sem líður virðu-
legum aldri hennar, mjög ung þjóð í mjög
ungu þjóðfélagi.
Þegar lengra er horft, stendur hún and-
spænis mikilli og farsælli framtíð, ef hún
fær frelsi til að sækja þá hvata og þau áhrif
út í frá, sem bezt fá þjónað þessu þjóðfélagi
á hverjum tíma, að viðbættu annars konar
og miklu næmara gagnrýnu skyni og fram-
lagi að því er varðar ytri og minni háttar
þætti nútímamenningar.
Því þegar öll kurl koma til grafar, er
þjóðin öflug og alls ekki lítil eða fámenn.
Menn verða að hætta að afsaka sig með
því í hvert skipti sem eitthvað mistekst. Ég
held að íslenzka þjóðin búi yfir miklum
hæfileikaforða, sem hefur ekki enn verið
hagnýttur. Nú má ekki bíða lengur!
Það er ævinlega eitthvað, sem mistekst í
sundurleitu nútímaþjóðfélagi. Spurningin
er þá einungis hvort menn hafa vit og vilja
til að „bæta með bót sem dugir“.
Ivar Eskeland.
Böðvar Guðmundsson:
og við héldum að siðferði mannanna
hefði tekið framförum við hildar-
leikina miklu sem haldnir voru af
drottnurum heimsins og einnig við
leikina miklu sem haldnir voru við
drottnara heimsins öldina sem við
héldum að siðferði mannanna
hefði tekið framförum við sigur-
leikina miklu sem haldnir voru af
drottnurum heimsins við
drottnara heimsins á öldinni sem
siðferði mannanna tók engum framförum ó
eftirlótari mönnum og miklu betri
hefur sólin verið heldur en guð
sem fyrir eintóman misskilning þykir
eftirlótari mönnum og miklu betri
þó það sé hún sem gefur grasi græn blöð
og brúna húð mönnum og konum
sem fyrir eintóman misskilning þykir
vissara að biðja guð um hvort tveggja
þó að hann uppfylli óskir eftir eigin duttlungum
þrótt fyrir allar fórnir sem honum eru færðar
fyrir eintóman misskilning en hún sé
eftirlótari mönnum og miklu kærari
æ æ &
gissur nokkur þorvaldsson ó flugumýri
ló undir rjúkandi rústunum af rjúkandi húsunum
löngu óður en heimsvaldasinnar
fóru að drepa heimsvaldasinna
og komst í sýruker ó flugumýri
svo að sýran flæddi yfir gólfið
ó rjúkandi rústunum af rjúkandi húsunum
og fór að drepa heimsvaldasinna
undir rjúkandi rústunum af rjúkandi húsunum
löngu óður en heimsvaldasinnar
fengu næði til að ótta sig ó að
gissur nokkur þorvaldsson ó flugumýri
fyndi alltaf sýruker ó flugumýri
og kæmist rjúkandi úr rjúkandi rústunum lifandi
(Þessi grein er skrifuð sérstaklega og ein-
göngu fyrir og samkvæmt tilmælum Stúd-
entablaðsins. Eftirprentun, í heilu lagi eða
að hluta, án leyfis eða samþykkis höfundar
er bönnuð.)
STÚDENTABLAÐ
46