Stúdentablaðið - 01.12.1968, Page 49

Það fór fyrir mér sem fleirum, þegar fréttist, að Ármann
Sveinsson hefði látizt hinn 10. nóvember síðstliðinn. Ég trúði
ekki þeirri harmafregn.
Það gat ekki verið, að einn svipmesti og dugmesti forystumað-
ur stúdenta væri látinn, aðeins 22ja ára að aldri.
Það gat ekki verið, að glæsliegum félagsmálaferli væri lokið,
Ármann Sveinsson átti svo mörgum verkefnum ólokið.
— En eigi má sköpum renna.
Ármann Sveinsson var fæddur í Reykjavík h. 14. apríl 1946.
Hann var elztur fjögurra barna hjónanna Margrétar Lilju Egg-
ertsdóttur og Sveins Sveinssonar múrara.
Ármann varð ungur virkur í félagsmálum og var snemma til
forystu kallaður í hópi jafnaldra sinna. Hann var m. a. kjörinn
forseti Framtíðarinnar, málfundafélags Menntaskólans í Reykja-
vík á námsárum sínum þar. Vorið 1966 lauk hann stúdentsprófi
og innritaðist í lagadeild Háskólans um haustið sama ár. Ár-
mann hafði ekki lengi setið í Háskólanum, er hann var kallaður
til félagsstarfa, tók sæti í stjórn VÖKU, félags lýðræðissinnaðra
stúdenta þegar haustið 1966. Veturinn 1967—68 átti hann sæti í
stjórn Stúdentafélags Háskólans.
Auk þessa hafði Ármann átt sæti í stjórn Heimdallar F.U.S.
1966—1967, en hann aðhylltist ungur stefnu og hugsjónir Sjálf-
stæðisflokksins. Einnig var hann framkvæmdastjóri Sambands
ungra Sjálfstæðismanna (S.U.S.) um skeið og gegndi auk þess
fjölmörgum trúnaðarstörfum fyrir samtökin.
Annríki hans varð þó mest í félags- og stjórnmálum á þessu
ári, en hann var kosinn formaður VÖKU í apríl s.l. og tók
skömmu síðar sæti í stúdentaráði sem fulltrúi lagadeildar, auk
þessa samdi hann ýtarlega ritgerð um kjördæmamálið fyrir S.U.S.
og fleira mætti nefna.
Enda þótt kraftar Ármanns væru þannig skiptir, gegndi hann
öllum störfum sínum af trúmennsku og alúð.
Hann var frábær ræðumaður, svipmikill og einarður, þó íök-
fastur vel. Hressandi andblær fór um sali, er Ármann tók til máls.
Ármann hafði óvenju fastmótaðar skoðanir af svo ungum
manni að vera og barðist fyrir þeim af djörfung og kappi. Hann
óx við hverja raun og glæsileg framtíð á sviði félags- og stjórnmála
virtist blasa við. Það var sem glæsilegur fífill væri að springa út
á biðnkolluskrýddu túni íslenzkra stjórnmála.
Hann var glaðlyndur að eðlisfari og kunni að meta gott gaman.
Ármann var bindindismaður alla tíð og starfaði m. a. í stúkunni
„Unnur“ á unglingsárum sínum.
Nú er rödd hans hljóðnuð og stúdentar við Háskóla íslands
njóta ekki lengur dugnaðar og ósérhlífni hans. Þeir standa í
ævarandi þakkarskuld við Ármann Sveinsson fyrir störf hans í
þeirra þágu.
Kvæntur var hann Helgu Kjaian, dóttur hjónanna Sveinbjarg-
ar og Birgis Kjaran. Áttu þau Helga son ungan, Birgi, sem
fæddist nú í sumar.
Islenzkir háskólastúdentar votta frú Helgu og Birgi, foreldrum,
tengdaforeldrum og ættingjum Ármanns Sveinssonar sína dýpstu
samúð.
— Megi minningin um góðan dreng og rnikinn baráttumann
lifa meðal íslenzkra stúdenta um alla framtíð.
j.s.ó.
In Memoriam
ÁRMANN SVEINSSON, stud. jur.
F. 14.4. 1946
D. 10.11. 1968
49
STÚDENTABLAÐ