Stúdentablaðið - 01.12.1968, Side 54

námsfyrirkomulagi deildarinnar. Skipuð
var kennslumálanefnd innan félagsins,
sem sá um framkvæmd skoðanakönnunar
meðal laganema um ýmis atriði varðandi
námið. Safnaði nefndin einnig gögnum
erlendis frá varðandi laganám og hélt
síðan fund með laganemum, þar sem
þessi mál voru kynnt og frumtillögur
nefndarinnar lagðar fram.
Framundan eru nú viðræður við kenn-
ara dcildarinnar um fyrirhugaðar breyt-
ingar.
Stjórn Orators gaf í haust út námsefn-
isskrá og reyndi á ýmsan hátt að hafa
áhrif á kennara í sambandi við náms-
bækur og kennsluaðferðir.
VII.
Útgáfa Úlfljóts, blaðs laganema, gekk
mjög vel á árinu. Komu út öll fjögur
tölublöð þessa árgangs, 387 siður. Starfa
nú 7 laganemar við blaðaútgáfuna, rit-
stjóri, ritnefnd og framkvæmdastjórn.
VIII.
Hátíðahöld Orators 16. febrúar fóru
fram með svipuðu sniði og áður. Um
morguninn var bæjarþing Orators sett og
fyir var tekið bæjarþingsmál Orators nr.
1/1968. Eftir hádegi var hlýtt á erindi
Benedikts Sigurjónssonar hæstaréttardóm-
ara um dómsvaldið. Seinna um daginn
var Alþingi sótt heim og slarkynni skoð-
uð. Um kvö.ldið var síðan hóf að Hótel
Borg.
í apríl s.l. var sýndur II. sjónvarps-
þáttur Orators „Réttur er settur" og
hlaut góðar undirtektir.
Rétt er að geta þess, að laganemar
hafa unnið stóra sigra á sviði íþrótta á
s.l. ári. Unnu þeir bæði innan- og utan-
húss knattspyrnukcppni deildarfélaganna.
Á síðasta aðalfundi þann 8. nóvember
var kosin ný stjórn fyrir félagið. Fráfar-
andi stjórn var skipuð þessum laganem-
um: Form: Ingólfur Hjartarson, ritstjóri
Úlfljóts: Páll Sigurðsson, gjaldkeri:
Brynjólfur Kjartansson, ritari: Hjördís
Hákonardóttir og meðstjórnadi: Ásgeir
Pétur Ásgeirsson. I’eir sem stjórnafélag-
inu á hinu nýbyrjaða starfsári eru:
Form.: Víglundur Þorsteinsson, ritstjóri:
Páll Þórðarson, gjaldkeri: Stefán Skarp-
héðinsson, ritari: Gunnlaugur Claessen
og meðstjórnandi: Sigrún Baldvinsdóttir.
Ingólfur Hjartarson.
Frá Félagi
guðfræðinema
f V. kennslustofu, sem er fast aðsetur
guðfræðideildar, safnast ekki saman ýkja
stór hópur, sé miðað við nokkrar aðrar
deildir háskólans. Til eru þeir menn, sem
ckki furða sig á þessu, heldur því, að
nokkur skuli gefa sig að þeim fræðum,
sem að slíkra áliti eiga aðeins sess í for-
tíðinni. En guðfræðinemar una samt
glaðir við sitt og hafa reynslu fyrir þvf,
að slíkar fullyrðingar eru rangar. Þeir
liafa skyggnzt inn i heim þeirrar fræði-
greinar, sem þarna er stunduð og hafa
heillazt af henni. Þeir sjá í hcnni enda-
lausa vídd og ótæmandi möguleika. Þeir
vita, að hinir einu, sem níða þessi fræði
cru þeir, sem ekkert til þeirra þekkja.
Þvf kynni af guðfræðinni hvetja til þrot-
lausra starfa og umhugsunar. Þar er farið
um heima fortíðarinnar með sögurann-
sóknum, fornleifafræði, textagagnrýni,
heimspeki o. fl. o. fl. Og við slíkt starf
má sjá svo lifandi boðskap, sem hreif
kynslóðir, reif niður heilan lieim og
byggði nýjan. Það má sjá starf manna, á
öllum öldum, sem með þcssum boðskap
reistu við fallna einstaklinga og komu
spilltum þjóðum á réttan kjöl. Mcð það
í huga verður ekki hægt að skoða þessi
fræði sem forngrip, heldur verður að
skoða þau f ljósi líðandi stundar, sem
lijálp gegn vandamálum nútímans. Þeir
sem gcfa sig að guðfræðinni eru í tygjum
við fræði, sem auðveldlcga vekja mikinn
áliuga og krefjast mannsins óskipts.
Starfsemi Félags guðfræðinema mótast
af þessari afstöðu félagsmanna. Umræðu-
efni á félagsfundum miðast aðallega við
efni beint skyld námscfninu. Hefur slíkt
reynzt mest gagn og ánægja fyrir félags-
menn.
Á liðnu starfsári voru haldnir scm næst
mánaðarlegir fundir. Guðfræðinemar
höfðu það árið gert óvenjumikið víðreist,
og höfðu því frá mörgu að skýra, sem
fróðleikur var í fyrir félaga þeirra. Auk
þessa kvaddi félagið þrjá aðra til að sjá
um fundarefni, þ. c. þá sr. Jón Bjarman,
æskulýðsfulltrúa þjóðkirkjunnar, sr.
Garðar Þorsteinsson, prófast og dr. phil.
Björn Björnsson.
Fastur liður í starfsemi félagsins eru
mánaðarlcgar stúdentamessur í kapellu
Háskólans. Einnig er séð fyrir daglegum
morgunbænum á sama stað. Er þetta
hvort tveggja ætlað öllum stúdentum há-
skólans. Þá sáu félagsmenn um vikulegar
guðsþjónustur á Elliheimilinu Grund
um föstutímann.
Guðfræðinemar hafa mikið samband
við liina starfandi kirkju. Til merkis um
það má nefna, að Félag guðfræðinema
sá um þrjár kvöldsamkomur vfðs vegar í
söfnuðum. Einnig var séð fyrir söng við
biskupsmessu f Dómkirkjunni á jólanótt,
en þeirri guðsþjónustu var útvarpað.
Seinni hluta vetrar var haldin árshátíð,
sem fólst í sameiginlegu borðhaldi og
síðan leikhúsferð.
Um þriggja ára skeið hefur verið sam-
band milli guðfræðinema á öllum Norð-
urlöndunum. Á þessu ári sáu íslendingar
sér ekki fært að senda fulltrúa á samnor-
rænt þing, sem haldið var í Helsingfors,
vegna kostnaðar. Slíkt stendur þó vonandi
til bóta f framtfðinni, því slfkt samstarf
er mjög nauðsynlcgt.
Á árinu var þegið rausnarlegt heimboð
forseta íslands, sem þá var herra Ásgeir
Ásgeirsson. Var í sambandi við þessa
heimsókn sungin messa f Bessastaða-
kirkju.
Starfsemi félagsins mun nú i vetur
halda áfram með sama hætti og til þessa.
En stúdentum allra deilda vil ég sérstak-
lcga benda á daglegu morgunbænirnar og
mánaðarlegar messur í kapellunni, og
bjóða þeim til þessara stunda.
Vatgeir Astrdðsson.
Frá Omega
félagi stúdenf'a
í verkfræðideild
f verkfræðideild eru nú tæplega 150
stúdentar við nám. Er þetta mikill fjöldi,
þegar tekið er tillit til þess, að námið er
ekki áætlað nema 3 ár. Stendur þessi
fjölgun f sambandi við nýhafna kennslu
í náttúrufræðigreinum, en stúdentar í
verkfræðinámi eru nú 86.
Húsnæðisvandamál verkfræðideildar
eru mikil og segja má, að nemendur séu
dreifðir um allar trissur. Hamlar þetta
mjög samskiptum nemenda. Nemendur á
2. ári þurfa t. d. að sækja tíma í teikni-
stofu vélsmiðjunnar Héðins. Einna verst
er þetta þó hjá nemendum 1. árs, en þeim
liefur verið holað niður í Tjamargötu 26,
Tækniskóla fslands, sem er staðsettur við
Sjómannaskólann, gömlu Loftskeytastöð-
inni, og aðeins 8 tfma á viku eru þeir
innan veggja Háskólans. Auk óþæginda
og tímasóunar, sem af þessu rápi lciðir,
er afleiðing þessa fyrirkomulags sú, að
nemendur komast seinna en skyldi f sam-
band við félagslífið, og er það mjög
slæmt, með tilliti til þess, að nemendur
eru aðeins 3 ár við dcildina. Ef þessum
málum vcrður ekki komið f lag strax á
næsta ári og þá birtar raunhæfar áætl-
anir um framtfð verkfræðideildar, má
búast við að stúdentar, sem hyggjast
leggja stund á verkfræðilegar greinar,
geri sér grein fyrir ástandinu f H.í. og
leiti í rikara mæli til erlendra skóla strax
í upphafi náms síns, og væri það slæmt,
þar sem flestum ber saman um, að nauð-
synlegt sé að hcfja kennslu f síðari hluta
námsefni ýmissa vcrkfræðigreina sökum
sérstöðu íslenzkra landshátta og atvinnu-
greina.
Félagslíf í verkfræðideild liefur verið
með talsverðum blóma undanfarið. Vfs-
indalciðangur var farinn f byrjun nóv-
ember 1967, að virkjunarstað Þjórsár við
Búrfell. Tekið var vel á móti verkfræði-
nemum þar eystra, og þágu þeir hádegis-
mat og kaffi í boði verktaka staðarins, en
var síðan skýrt frá framkvæmdum og
áætlunum varðandi virkjunina og sýndur
staðurinn undir leiðsögn verkfræðinga.
F'undur með forsvarsmönnum verk-
fræðideildar um vandamál deildarinnar
og fundur með starfandi verkfræðiugum
um nám erlendis og verkfræðistörf, má
segja að séu orðnir fastir liðir f félags-
starfseminni, og cru jiessir fundir fjöl-
sóttir af nemendum og þeim til mikils
gagns.
I'élag vcrkfræðincma varð tvftugt 23.
STÚDENTABLAÐ
54