Fálkinn - 17.12.1932, Blaðsíða 9

F Á L K-I N N
lítils kvæðakvers og síðan hefir
liann ritað 25 bækur, skáldsög-
ur, smásögur og leikrit, og er
þó eigi enn nema aðeins rúm-
lega fertugur að aldri.
Það er eigi ætlunin að fara
lijer að lýsa að nokkru skáld-
skapargáfu eða rithöfundaferli
þessa fræga landa vors. Það
vér'ður ekki gert i stuttri hlaða-
grein. Það nægir fullkomlega
lijer að minna á, að þegar dansk-
ir og þýskir ritdómarar hafa
fundið hvöt hjá sjer til að líkja
Gunnari saman við aðra fræga
lithöfunda liðna og á lífi, þá
hafa það verið menn eins og
Björnstjerne Björnson, Selma
Lagerlöf eða Cliarles Diekens.
Hitdómendum hafa þótt bækur
(’riinnars hafa sömu einkennin
og verk þessara stórskálda.
Vjer hirtum lijer nokkrar
myndir teknar á lieimili Gunn-
ars. Hann hýr ásamt konu sinni
danskri og tveim sonum í lnisi
sem nefnist Fredsholm og er í
Birkeröd um einnar stundar ferð
’ frá Kaupmanahöfn. Það hús
keyptu þau lijónin 1929 i mars
og hafa húið forkunnar vel um
sig á þessuiu stað, sem er ein-
hver þinn fegursti á Sjálandi.
Gunnar er starfsmaður með
afbrigðum og frábrugðinn flest-
um öðrum rithöfundum að því
leyti, að. hann vinnur alveg
regiulega. Degi hans er skii't nið-
ur i reglubundna starfs og hvíid-
artíraa og svo hefir verið i raörg
.ár. Hann er livern morgun sest-
ur við skrifhorð sitt klukkan
átta og vinnur þá fram vfir
liádegi í einu, gengur síðan út
klukkustund eða svo, hvernig
sem viðrar, fer svq aftur að
skrifborðinu og situr þar til
síðla dags er dagsverkinu er
lokið og lestur hlaða og bóka
hefst. Með öðrum orðum, Gunn-
ar er sístarfandi, og jafn hvort
Gunnar og Úlfur með íslenskan hest
sem Úlfur á.
legur mjög og har snemma á
gáfum lians á því sviði. Er ijann
var harn að aldri vöktu teikn-
ingar lians athýgli fullorðinna
lista-vina lijónanna og spáðu
þeir piltinum glæsilegri framtíð
á listmálarabrautinni. Piltur
þessi var með foreldrum sínum
á ferð um ísland í sumar sem
lcið og var svo hrifinn af ís-
lenskri nátúrufegurð, að hann
tijet því, að koma hingað aftur
að námi loknu til þess að gera
lislmálverk.
í tómstundum sínum, sem svo
sem áður hefir verið nefnt, eru
svo alt of fáar, fæst Gunnar mest
við að gera allskonar mosaikk-
lislmyndir úr mislitum marní-
ara. Þykir liann vera orðinnmjög
snjall í þeirri list og eru ýmsir
munir af þvi tægi á heimili
þeirra hjóna.
Því miður eru ekki nærri all-
ar hækur Gunnars Gunnarsson-
ar til á íslensku. Áður en hann
hóf ritstörf sín á dönsku liafði
halin gefið út „Vorljóð" og
„Móðurniirining" (1906). Saga
Borgarættarinnar (Ormarr Ör-
lygsson, Danska frúin á Hofi,
Gestur Eineygði og Örn hinn
ungi) var gefin út á islensku,
svo til jaínóðum og hún kom
út, af Bókaverslun Sigurðar
Kristjánssonar; ennfremur liafa
verið gefnar út á íslensku
„Ströndin“, „Vargur í vjeum“,
„Fóstbræður“, „Sælir eru ein-
faldir“ og „Dýrið með dýrðar-
ljómann" og munu þær ailar
vera til í hókaverslunum enn.
Auk þess hafa ýn.sar af smá-
sögum Gunnars komið út i blöð
um og timaritum. En hinn mikli
söguhálkur Kirkjan á fjallinu,
sem telur þau skáldverk Gunn-
ars er gert hafa hann frægast-
an eru eigi enn til á móðurmáli
höfundarins og eigi lieldur hin-
ar síðustu skáldsögur hans,
„Svartfugl“, „Rævepelsene“,
„Jóri Arason" ,Verdens Glæder'
og „Vikivaki“, sem nýlega er
komin út, auk fjölda af smásög-
um og leikritum.
Ein stofanna á Fredsholm.
hann er á ferðalagi eða heima
á Fredsholm. Mikið hefir hann
ferðast um álfuría og víðar, t.
d. til Kanaríueyja og Madeira
og æfinlega liefir hann' komið
iieim aftur með langa kafla af
hók þeirri, er líanri þá hefir liaft
i smíðum, fullskrifaða og til-
húna til prenliinaiý Hann . er á-
kaflega nákvæmúr t'híigsun. og
still hans hárviss, svo þáð kém-
Kókaherbergi «(í lesstofa Gi Fredsh olm.
iir'Varla fyrir að hann þurfi að
hreýta nökkru í handriti frá
því er' hárin. fyrst skráði á papp-
irinn. Og syo sem gefur að
skilja er lionum ákaflega ljett
um að skrifa,
Gurtnar á soiiii tvo og er ann-
ar þeirra, um 18 ára gamall,
listmáiari og nú við nám í þeirri
listgrein. Þykir hann vera efni-