Fálkinn - 17.12.1932, Blaðsíða 10

F Á L K I N N
6
jp
Astardrykkur
Lyfjabúðín „Bláa ljósið“, er
niðri í bænum, milli Borgar-
gölu og Aðalstrætis, þar sem
styst er bilið milli þessara gatna.
Bláa ljósið er ekki þesskonar
apotek, þar sem mest ber á
sælgæti, vindlingum og andbts-
dufti. Biðji menn þar um kvala-
stillandi meðul þá fá menn ann-
að en sælgæti.
í Bláa ljósinu eru ekki við-
hafðar þessar nýtísku vinnu-
sparnaðaraðferðir lyfjafræðinn-
ar. Þar eru smyrslin hrærð og
ópíum og kamfórudropar siaðir
og blandaðir. Enn þann dag í
dag eru pillur búnar þar til á
bak við háa lyfjaborðið, — þær
eru hrærðar og hnoðaðar á
pillubrettinu, eltar og lagaðar til
með fingrunum, sáldrað yfir
þær magnesium-dufti og síðan
afgreiddar í litlum kringlóttum
pappírsöskjum. Lyfjabútðin
stendur á götuhorni, þar sem
liópar af tötralegum, ærslafull-
um krökkum leika sjer og þau
liirða sinn skerf af hóstadrop-
unum og styrkingarlyfjunum.
Ikey Schoenstein var nætur-
vörður í Bláa ljósinu og vel lát-
inn af viðskiftamönnunum.
Þannig er það i þessum gam-
aldags og yfirlætislausu lyfja-
búðum. Þar er lyfjafræðingur-
inn einsi og' vera ber, leiðbein-
Ikey’s
Eftir 0. HENRY
andi, ráðgjafi og vinur við-
skiftamannanna, altaf reiðubú-
inn til þess að upplýsa og fræða,
og hin leyndardómsfulla þekk-
ing bans og lærdómur er virt og
í hávegum höfð og fult traust
borið til lyfjanna. Ikey hafði
bogið nef, notaði gleraugu og
yfirleitt var lærdómssnið á hon-
um enda var hann vel þektur
í nágrenni lyfjabúðarinnar og
menn sóttust eftir að leita ráða
hjá honum.
Ikey bjó og borðaði hjó frú
Riddle i þriðja stræti þar frá.
Frú Riddle átti dóttur, sem hjet
Rósa. Og það þarf ekki að orð-
lengja um það — menn geta
gert sjer slíkt í hugarlund —
Ikey elskaði og tilbað Rósu. Hún
gagnsýrði allar hugsanir hans;
hún var aðall og ímynd alls
þess, sem hann áleit háleitast
og fegurst. En Ikey var feim-
inn og vonir lians köfnuðu í
uppburðarleysi og óframfærni.
Fyrir innan lyfjaborðið var
hann einskonar æðri vera, og
var þá með sjálfum sjer hárviss
um sjerþekkingu sína og gildi;
en þegar út kom var hann
veiklulegur , hikandi og nær-
sýnn maður, sem bifreiðarstjór-
arnir höfðu mestu skömm á.
Föt hans fóru illa, voru ötuð af
allskonar meðalaslettum og
lyktuðu af Hoffmannsdropum
og Chloroformi.
Sá, sem mestu eyddi af
smyrslunum hjá Ikey var írskur
unglingsmaður, Chunk Mc GovV-
an að nafni.
Chunk Mc Gowan sat líka
um livert bros frá Rósu. En
hann var ekki annar eins við-
i vaningur og Ikey, hann kunni
á þvi lagið. Samt var hann
kunningi og viðskiftavinur
Ikeys. og kom oft við í Apotek-
inu til þess að fá joð á marblett
eða plástur yfir skeinu eftir
skemtilegt kvöld úti 1 bænum.
Einu sinni, siðari hluta dags,
varð Mc Gowan gengið inn í
lvfjabúðina. Hann kom fámáll
og hljóður eins og hann var
vanur og settist á stól, karl-
mannlegur og fríður sýnum.
„Ikey“, sagði hann, þegar vin-
ur hans var búinn að sækja
mortjel, sestur og farinn að
mylja í sundur einhver lyfja-
eíni. „Hlustaðu nú á. Jeg þarf
að fá meðul hjá þjer, ef þú hef-
ir til það sem jeg þarf að nota“.
Ikey leit rannsakandi framan
í Mc Go*wan, en sá þar engin
merki þess að hann hefði lent
í áflogum.
„Farðu úr treyjunni", sagði
hann. „Jeg þykist svo sem vita
að þú hafi verið stunginn með
hníf á milli rifja. Jeg hefi oft
sagt þjer ,það, að þessir ítalir
myndu einhvemtíma gera út af
við þig“. .„■*
Mc Gowan brosti við. „Það
eru ekki þeir“, sagði hann. „Þeir
eiga enga sök á þessu. En þú
iefir getið rjett til um það hvar
sjúkdómurinn ér, — hann er
innanundir treyjunni, nálægt
rifjunum. Jeg skal segja þjer
nokkuð, Ikey — við Rósa ætl-
um að hlaupast á búrt og gifta
ol kur í kvöld“.
Ikey hjelt með vinstri vísi-
fingrinum um barminn á mor-
tjelinu til þess að lialda því
stöðugu og hann barði óafvit-
andi á fingurinn á sjer með
mortjelstautnum. En liann fann
ekkert til þeás. I þessum svifum
livarf brosið af andliti Mc Gow-
ans og hann varð þungbúinn og
áhyggjufullur á svipinn.
„Það er að segja, hjelt hann
áíram, „ef henni snýst ekki hug-
ur áður en þar að kemur. Við
höfum í hálfan mánuð verið að
r ðgera að strjúka. Þennan dag-
inn segist hún vilja það, en
sama kvöldið aftekur hún það
með öllu. Okkur hefir nú kom-
ið saman um að gera þetta í
kvöld og Rósa liefir verið á-
kveðin í því í samfelt tvo daga.
En ennþá eru fimm klukkutím-
ar til stefnu og jeg er dauð-
l.ræddur um að hún muni
gugna þegar á hólminn er kom-
ið“.
„Þú varst að tala um að þig
vantaði meðul“, sagði Ikey þur-
lega.
Mc Gowan var órólegur og
með þjáningarsvip — alt öðru
vísi en-hánn átti að sjer að vera.
U N GI1R ©g G A M LUR
gleðjast af hinum hressandi og ánægjulegu áhrifum, ef
káffið er úr bláröndóttu pokunum með rauða bandinu.
Kaffibrensla 0. JOHNSON & KAABER.