Fálkinn - 17.12.1932, Blaðsíða 11

F Á L Ii I N N
7
BYGGINGARVÖRUR:
Til að byggja virkilega vönduð, falleg og ENDINGARGÓÐ HÚS þarf að nota:
í grunneinangrun:
SERVAL Asfaltpappa.
Wehag hurðarhúna
er liægt að nota í öllum tilfellum, þeir eru til
af svo mörgum gerðum og verðum.
í glugga
er nauðsynlegt að fá gott gler, við útvegum
vanalegt gler í öllum þyktum og ennfremur
pólerað gler. Svo er auðvitað ánægjulegast að
nota málmglugga annaðhvort úr stáli eða
Bronche, sem við höfum þegar útvegað i
stærstu byggingar landsins. Við höfum einnig
alt tilheyrandi vanalegum trjegluggum.
Á þök
væri æskilegt að nota koparskífur, en við höf-
um einnig Poilite, Asbestos þakskífur í mörg-
um litum. Þeir sem hafa ráð á að einangra
þökin sín, nota auðvitað til þess Celotex, sern
altaf er besti einangrarinn.
Til hurða
væri best að nota koparlamir með kúlulegum
og öryggislæsingar, en fyrir þá, sem verða að
kaupa ódýrara, getum við boðið vanalegar
hurðarlamir í öllum stærðum og t. d. Jowil
skrár.
VERSLUNIN
!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■>
Á gólf og stiga
getur margt komið til greina, en við mælum
þó sjerstaklega með DUNLOP GtÍMMÍ og
ELDORADO KORKI, þá má einnig nota Ahorn
stafagólf, sem er það albesta til að dansa á.
Við útvegumeinnigLINOLEUMí öllum þyktum
Til veggfóðrunar
höfum við olíulausan striga, loftpappír og
maskínupappír ásamt 500 teg. af vel völdu
veggfóðrí.
Til málningar
•bjóðum við aðeins Bergers málningarvörur,
því þær gefa æfinlega hesta endingu.
Gjörið svo vel að láta byggingarmeistara yðar tala
við okkur, eða snúið yður sjálfir beint til
BRYNJA, Reykjavík
Hann tók lyfjaskrá og vafði
henni um fingur sjer í einhverju
fáti.
„Jeg vildi gefa miljón til þess
að þetta samsæri okkar færi
ekki út um þúfur. Jeg er búinn
að fá leigða litla íhúð í Harlem,
sem híður okkar, með blómum
á borðinu og katli á eldavjel-
inni. Og jeg hefi sámið við ein-
livern pokaprest að hann taki á
móti okkur og gefi okkur sam-
an heima lijá sjer klukkan liálf-
tíu. Þetta verður að komast í
kring. Og ef Rósu snýst nú ekki
ennþá einu sinni hugur. . . .“
„Mjer liefur ekki ennþá skil-
ist“, sagði Ikey stuttur í spuna,
„hvað þú ert að tala um meðul
í þessu sambandi, eða hvað jeg
get gert i málinu“.
„Jeg á ekki beinlínis upp á
háborðið hjá Riddle gamla“.
hjelt Mc Gowan áfram óróleg-
ur í bragði. „í fulla viku hefir
hann ekki leyft Rósu að fara
út fyrir dyr með mjer. Þau
myndu fyrir langa löngu hafa
rekið mig í burtu, ef þau hefðu
ekki sjeð eftir að missa mig úr
fæðinu. Jeg vinn mjer inn tutt-
ugu dollara á viku og liana mun
aldrei iðra þess að taka saman
við mig“.
„Þú verður að afsaka,
Chunk“, sagði Ikey. „Jeg verð
að blanda meðal, sem verður
sótt bráðum“.
„Heyrðu mig, Ikey“, sagði
Mc Gowan, og leit snögglega
upp. „Er ekki til meðal ein-
hverskonar duft, sem verkar
þannig á stúlku, ef hún tekur
|)að inn, að lienni fer að lítast
betur á mann?“
Ikey gretti sig með fyrirlitn-
ingu eins og sá, sem betur þyk-
ist vita. En áður en hann gat
svarað, hjelt McGowan áfram:
„Jim Lacy sagði mjer einu
sinni að hann hefði fengið
svona lyf hjá einhverjum
skottulækni upp í bæ, og hefði
gefið stúlku það inn í sóda-
vatni. Strax eftir fyrstu inn-
tökuna óx hann i hennar augum
og hún leit ekki við neinum
öðrum. Innan hálfs mánaðar
voru þau gift“.
Chunk Mc Gowan var ein-
lægur og ákveðinn í því, sem
hann tók sjer fyrir hendur. Ef
Ikey hefði verið meiri mann-
þekkjari en hann var, þá hefði
hann fljótlega sjeð að Chunk
var ekki saman fisjað. Eins og
góður hershöfðingi, sem er á
leið að gera árás á lierhúð óvin-
anna, reyndi liann að forðast
öll möguleg mistök.
„Jeg var að lmgsa um“, hjelt
Chunk vongóður áfram, „að ef
jcg hefði svona skamt og gæfi
Rósu hann inn, þegar jeg liitti
hana við kvöldverðinn, þá kynni
það að stappa í liana stálinu,
svo að hún heyktist ekki á því
að stinga af. Jeg þykist vita, að
það þarf engin ósköp til þess
að fá hana af stað, en kven-
fólkinu lætur nú einusinni bet-
ur að ráðgera hlutina en að
framkvæma þá. Ef meðalið
verkar í svo sem þrjá tima, þá
r alt í lagi“.
„Hvenær á þetta bjánalega
hrotthlaup vkkar að ske“, spurði
Ikey.
„Ivlukkan níu“, svaraði Mc-
Gowan. Kvöldverður verður kl.
sjö og klukkan átta fer Rósa að
liátta og segist hafa höfuðverk.
Klukkan níu lileypir Parvenzano
gamh mjer inn í garðinn á l)ak
við liúsið sitt og þaðan kemst
jeg yfir girðinguna inn i hak-
garðinn Jijá Riddle. Svo fer jeg
undir gluggann liennar og lijálpa
lienni niður brunastigahn. Við
þurfum að liafa hraðann á
vegna prestsins. Þetta gengur alt
eins og i sögu hara ef Rósa
neitar ekki vendingu þegar til
kemur. Getur þú látið mig fá
þetta duft, Ikey?“
Ikey Schoenstein varð luigsi
og strauk um nefið á sjer.
„Cliunk minn“, sagði liann,
„lyfjafræðiugar verða að fara
mjög varlega með meðul af
þessu tagi. Þú erl sá eini af
kunningjum mínum, sem jeg
numdi trúa fyrir svona dufti.
Jcg ætla því að laga það fyrir
þig og þú skalt sanna lil að það
verkar á Rósu“.
Ikey fór inn fyrir lyfjaborð-
ið. Þar muldi liann í smátt tvær
töflur og í báðum var dálítið
af morfini. Síðan ljet hann ögn
af mjólkui’sykri saman við þetta
;vo meira færi fyrir þvi, og bjó
snyrtilega um lyfið í livítum
pappír. Fullorðinn maður, sem
tækj þetta ætti víst að sofa íast
i nokkrar stuudir, án þess að
saka nokkuð. Hann rjetti Chunk
skamtinn og sagði lionum, að
lielst þvrfti að taka liann inn i
einhverjum vökva, og Clnink
þakkaði honum innilega.
Kænskubragð Ikeys verður
enn augljósara, þegar þess er
gætt livað hann gerði næst.
Hann sendi eftir Riddle og sagði
sagði honum að McCowan hefði
áformað að strjúka ineð Rósu
þá um kvöldið. Riddle var
hraustur karl, dökkur yfirlit-
um og snöggur upp á lagið.
„Þakka þjer fyrir“, sagði lmnn
fljótlega við Ilcey. „Þessi lati
irslíi slæpingur! Herhergi mín
eru heint uppi yfir lierberginu
hennar Rósu. .Teg fer þangað
slrax eftir kvöldmatinn, hleð
kúluhyssuna mína og híð átekta.
Kofni hann inn í húsagarðinn
minn þá skal hann fara þaðan
i sjúkrahíl en ekki í brúðkaups-
vagni“.
Ikey þóttist nú öruggur uin
það, að fyrirætlanir keppinaut-
síns færu algerlega út um þúf-
ur, þegar hann hugsaði lil þess,
að Rósa hlaut að sofa fast tím-
um saman af svefnlyfinu og
faðir hennar var á verði, vopn-
aður og við öllu búinn.
Alla nóttina, er liann var við
störf sín i lyf jabúðinni, var
hann að vonast eftir að frjetta
af hendingu um ófarirnar, en
Frh. á.bl.s. 45.