Fálkinn - 08.05.1963, Blaðsíða 13

maður hér, en tjöldin hans hafa þótt
mjög góð.
— Fáið þið búningana að sunnan?
— Já, Þjóðleikhúsið lánaði okkur
búningana. Það hefur jafnan verið gott
að leita til þeirra og eins Leikfélags
Reykjavíkur. Þessir aðilar hafa veitt
okkur ómetanlega aðstoð.
— Þið þurfið að vera fljótir að skipta
um svið?
— Já, það má ekki taka langan tíma.
Hér er alltaf eitthvað á senunni. Áður
var kórsöngur og strax og sýning er
úíi í kvöld, tekur dansinn við.
Við gægðumst fram í salinn og þótt
enn væru tíu mínútur til sýningar var
hann fullsetinn að mestu. Við stöldr-
ím þarna góða stund og gengum síðan
út.
Enn hafði bætzt við á göturnar og
e'nhvers staðar heyrðum við sungið,
en greindum ekki textann. Við gengum
Eitt skemmtilegasta fyrirbrigði Sælu-
vikunnar er hinn svokallaði „Söngkjall-
ari“. Þar koma menn saman til þess að
syngja og er oft lagið tekið hraust-
lega. Á þessari opnu sjáum við svip-
myndir úr kjaliaranum. Á myndinni
hér að ofan er Magnús Gíslason skáld
á Vöglum. Þar við hliðina evu Jóhann
Salberg Guðmundsson, sýslumaður, og
Þorsteinn Matthíasson, skólastjóri á
Blönduósi, og frúr þeirra. Neðst í horn-
inu til vinstri er kunnuglegt andlit:
„Simmi á barnum“.
út aðalgötuna og að Alþýðuhúsinu, en
þar var að hefjast revyusýning. Menn
hnöppuðu sig í anddyrinu við miðasöl-
una og það var erfitt að komast inn.
Heldur þótti okkur þetta léleg sýn-
ing efnislega og má vera að ókunnug-
leiki okkar á efninu hafi valdið þar
einhverju um. Aftur á móti gerðu sum-
ir leikendurnir vel. Þarna lék einnig
Hljómsveit Ólafs Gauks, sem var á
staðnum ásamt Pétri Péturssyni. Eftir
sýninguna ræddi Pétur við nokkra við-
stadda og minnisstæður var okkur aldr-
aður maður sem hann ræddi við. Sá
aldraði kvaðst heita Jón og vera Skag-
firðingur. Ekki vildi hann gefa mikið
út á ævintýri liðinna daga sem hann
hvað hafa verið góða og gleðiríka. Að-
spurður kvaðst hann hafa orkt vísur og
fór með þrjár góðar.
— Og helztu áhugamálin, spurði Pét-
ur. Framh. á bls. 30.