Fálkinn - 08.05.1963, Blaðsíða 33

Hrútsmerkið (21. marz—20. avríll.
Þetta verður í alls staðar m.iög ánægiuleg vika
fyrir yður og mikið um að vera. Þeir sem enn
eru ólofaðir lenda sennilega í skemmtilegu ástar-
ævintýri um helgina og ekki er ósennilegt að
verði eitthvað um ferðcilög. Rétt er þó að menn
gæti fyllstu varúðar í sambandi við fiárútlát.
Nautsmerkiö (21. avríl—21. maíl.
Þótt þetta verði ekki sérstaklega skemmtileg
vika þá verður þó eitthvað um ánægiulega við-
burði. Þó er hætt við að föstudagurinn valdi
yður einhverium vonbrigðum. Þér eruð mikið fyr-
ir dagdrauma og yður væri hollt að líta einstöku
sinnum i augu við veruleikann.
Tvíburamerkiö (22. mai—21. júní).
Þér skuluð ekki láta aðra hafa of mikil áhrif
á yður. Þér skuluð fara eftir Því sem yður siálf-
um finnst rétt og láta annara ráð sigla sinn sió.
Stiörnurnar telia heppilegt að þér lifið næstu
viku kyrrlátu lífi og þér skuluð gera þá undan-
tekningu að hlýta þeim ráðum.
Krabbamerkiö (22. júní—22. júlí).
Ef þér hafið augun vel opin í næstu viku þá
er ekki útilokað að yður b.ióðist tækifæri sem þér
hafið lengi verið að biða eftir. Þér skuluð þó ekki
rasa um ráð fram heldur fara að öllu með gát.
F.iármálin eru undir heppilegum afstöðum og ef
þér eruð svolitið slunginn þá ættuð þér að geta
hagnast svolítið.
Jómfrúarmerkiö (2U. ágúst—23. sevt.).
Hugmyndir þær sem þér gangið með í kollin-
um, eru ekki svo fráleitar ef þér gætið þess að
framkvæma þær með varfærni og þrautseig.iu. Þá
fyrst munu þær verða yður til heilla. Það er
hætt við að gamalt vandamál skióti upp kollinum
en það ætti ekki að verða erfitt úrlausnar um
þessar mundir.
VogarskálamerkiÖ (24. sept.—23. okt.J.
Þér skuluð varazt allt utanaðkomandi slúður
um einn bezta vin yðar, því að þessi óhróður
getur leitt til vinslita. Annars verður þetta miög
ánæg.iuleg vika fyrir yður og talsvert um skemmt-
anir með óvæntum hætti. Ef þér getið komið því
við ættuð þér að skreppa í smá ferðalag um helg-
ina.
SvorÖdrekamerkiÖ (24. okt.—22. nóv.).
Þér skuluð ekki legg.ia árar í bát þótt þér verð-
ið fyrir ýmsu mótlæti. Erfiðleikarnir eru til þess
eins að sigrast á þeim og ef þér gefist ekki upp þá
er ekki að efa að þér getið rutt þeim úr vegi. Þér
skuluð ekki sökkva yður í þunglyndi heldur gera
yður dagamun og fara á skemmtistað í vikunni.
BogamannsmerkiÖ (23. nóv.—21. des.).
Éf þér vil.iið forðast deilur og rifrildi, þá skuluð
þér ekki skifta yður af því sem yður kemur ekki
við. I þessum málum getið þér ekkert hiálpað en
fáið bara óþökk í staðinn. Þér skuluð ekki vera
bölsýnn hvað snertir framtiðina Því nú fara
skemmtilegir timar í hönd.
Steingeitarmerkiö (22. des.—20. jan.).
Þér ættuð að reyna að komast að raun um
hvers konar tilfinningar þér alið með yður til
ákveðinnar persónu, sem þér hafið þekkt lengi.
Gætið þess að láta ekki hugmyndaflugið hlaupa
með yður í gönur í starfi. Fl.iótfærni starfsbróður
yðar mun verða yður til góðs, ef þér gætið þessa.
VatnsberamerkiÖ (21. jan.—19. febrj.
Þér hafið nýlega fengið vandasamt verk að inna
af hendi og þér eruð í vandræðum með að leysa
það. Þér munuð vinna þetta verk með mikilli
prýði, ef þér takið yður á og reynið að láta aðra
h.iálpa yður að kostnaðarlausu. Þér getið þetta ef
þér beitið svolítilli lægni.
Ljónsmerkiö (23. júlí—23. ágúst).
Ef til vill hl.iómar það dálítið kynlega, að þér
eigið á hættu, að allt snúist yður í óhag, en það
mun verða yður til mikils frama. Annars er útlit
fyrir að þér eigið notalega daga í vændum. Róm-
antík mun verða mikil í vikunni og og gömul
kynni endurný.iast.
Fiskamerkiö (20. febrúar—20. marz).
Þér ættuð að gæta að tilfinningum yðar, því að
stiörnurnar seg.ia að þar sé mikilla breytinga von,
einkum hvað varðar einkalíf yðar. Þér skuluð
reyna að hafa st.iórn á yður og ana ekki út í neina
vitleysu. Þá mun allt fara miklu betur en þér átt-
uð nokkurn tíman von á.
sögu. Ég dáist að þér, — og vildirðu
vera svo væn að segja honum frá bíln-
um.“
„Þú ert barn,“ sagði ég óþolinmóð.
„Já, mamma. En þú munt segja pabba
frá honum, — heldurðu það ekki?“
„Ég skal gera það, ef þú hættir að
kalla mig mömmu.“
„Nei, frú!“
Samræðurnar fóru nú út um þúfur.
Það voru svo margar spurningar ósvar-
aðar eftir. Alexis virtist ánægður yfir
hugsuninni um bíiinn, og ég 'hikaði við
að ræða spurninguna um framtíð hans.
Það var aðdáunarsvipur í augum hans,
er hann horfði á hár mitt og handleggi
og eiginlega þótti mér gaman að þessu
augnadaðri. Samt olli það mér óþæg-
indum og ég leit niður og hugsaði um
Thanos. Af ásettu ráði gerði ég mér í
hugarlund likamlega návist hans, hinn
karlmannlega ilm hans, hið þakkláta
blik í augum hans, þegar hann vissi að
við vorum jafn hamingjusöm bæði.
„Líkar þér vel við föður þinn?“ spurði
ég, án þess að líta á hann.
„Hann er galinn. Allur þassi þeys-
ingur fram og aftur. Svo mikil metorða-
girnd .... En ég geri ráð fyrir, að hann
sé mikill maður á sinn hátt. í raun og
veru geðjast mér að honum í hvert sinn,
sem við hittumst.“
Ég skildi við hvað hann átti. Manni
með hans menntun hlaut að vera ógeð-
felld hin hræðilega valdagræðgi Than-
osar.
„Hann vill, að ég sjái þig oftar,“ sagði
ég. „Hann vildi gjarnan að þú kæmir
til Grikklands." Ég átti að segja: „Hann
vill, að þú komir til Grikklands,“ en
ég vissi, að orðalag Thanosar mundi
ekki bíta á Alexis.
Hann var bersýnilega undrandi.
„Hvað, til Grikklands? Hvers vegna í
ósköpunum. Áttu við að ég setjist þar
að fyrir fullt og allt?“
Mér fannst það undarlegt, að hann
skyldi ekki hafa búizt við þessu.
„Hvers vegna hefur hann aldrei beðið
mig fyrr? Hvers vegna núna?“ Andlit
Alexis var breytt. Þetta var í fyrsta
sinn, sem ég sá hann drungalegan og
tortrygginn, og hann virtist eldast og
þroskast.
„Kannski mín vegna,“ .svaraði ég var-
færnislega. „Hann vissi, að þú hataðir
mig.“
Svipur hans breyttist ekki.
„Hví ertu að hjálpa honum?“ spurði
hann.
„Ég ætlaði til Parísar að kaupa kjóla,“
svaraði ég fjörlega og rödd mín skalf
ekki hið minnsta. „Hann bað mig að
fara til Lundúna í leiðinni og flytja
þér skilaboðin. Ég hef gert það.“
Ég horfði nú fram hjá honum og
í’eyndi að bæla niður fögnuð þann, sem
nú hafði allt í einu gagntekið mig.
Hann var þögull og ég byrjaði að
leita að púðurdósinni. Skyndilega varð
ég var við hönd hans á handlegg mér
og það var eins og ég hefði teygað af
töfradrykk, — slíkur var unaðurinn.
Ég vissi, að ég vildi hafa hann og vissi,
að ég myndi fá hann. Ég leit ekki á
andlit hans, heldur aðeins á hönd hans
á handlegg mér, og ég skalf öll.
„Fyrirgefðu mér. Ég hataði þig af
því að ég hafði ekki séð þig.“
Hann sagði þetta glettnislega, en hand-
tak hans táknaði annað.
„Komdu, við skulum dansa,“ sagði
hann.
Við dönsuðum.
Nokkra hríð þögðum við. Hreyfingar
okkar fylgdu takti lagsins. Ég hafði
aldrei á ævi minni fundið til neins, sem
líktist þassu.
(Framh. í næsta blaði).
FÁLKINN 33