Fálkinn - 21.02.1966, Síða 17

Valgerður
Dan
Framhald
Svona er Valgerður þegar hún er ekki
að leika. Hún er dóttir Halldóru Elías-
dóttur og Jóns Dan ríkisféhirðis.
Það er alltaf eitthvað smávegis sem er
öðruvísi, og það er þetta sem gerir leik-
húsið svo lifandi og skemmtilegt. Auð-
vitað breytist sýningin ekki sem heild,
en smáatriði slípast, og kannski kemur
meiri dýpt í túlkunina.“
„Eru viðbrögð áhorfendanna ekki dá-
lítið misjöfn?“
„Jú, stundum er hlegið á stöðum þar
sem ekki hefur verið hlegið áður, og
í önnur skipti er ekki hlegið að Því
sem oftast vekur kátínu. En yfirleitt
er ákaflega þægilegt að leika fyrir fólk-
ið sem kemur.“
„Hefur þig alltaf langað út í leik-
listina?“
„Já. það held ég — að minnsta kosti
man ég, að það fyrsta sem mig lang-
aði verulega til var að læra að leika.
Ég fór fljótt að sækja leikhús og hlusta
á leikrit í útvarpinu, svo lék ég í skóla-
leikritum og las leikrit."
„Hvað var fyrsta leikritið sem þú
sást á sviði?“
„Nýársnóttin í Þjóðleikhúsinu árið
1950. Þá var ég smákrakki, en ég hef
aldrei gleymt því hvað ég varð hrifin
og hvað mig langaði sjálfa til að geta
leikið.“
HVENÆR fórstu í leiklistarskól-
ann?“
„Þegar ég var búin með Kvennaskól-
ann. Ég var seytján ára, einn af yngstu
nemendunum í Leiklistarskóla L. R.,
enda var ég alveg að deyja úr feimni
í byrjun.“
„Hvaða námsgrein fannst þér
skemmtilegust?"
„Ja, það veit ég ekki ég get bara
alls ekki gert upp á milli þeirra. Mér
fannst námið allt svo skemmtilegt, að
ég hlakkaði alltaf til að fara í tíma.“
„Þú hefur náttúrlega verið statisti og
leikið smáhlutverk í mörgum sýning-
um?“
„Já. Fyrsta sinn sem ég kom á svið
lék ég strákahlutverk í Rómeó og Júlía.
Thomas MacAnna var dásamlegur leik-
stjóri. Og hann hafði lag á því að láta
hverjum og einum finnast hann sjálf-
ur vera ómissandi og eiginlega afar
þýðingarmikil persóna í gangi leiksins,
jafnvel statistunum. Það var óskaplegá
gaman á æfingunum hjá honum, og
mér fannst ég aldrei vera neitt fyrir,
þó að ég væri bara í pínulitlu hlut-
verki.“
„Fylgistu ekki oft með æfingum?“
„Jú, það er mjög lærdómsríkt. Ekki
lærir maður þó síður af að vera hvíslari
— ég hef verið það í fjórum leikrit-
um, og þótt ég sé búin að sjá milli
fimmtíu og sextíu sýningar á Ævin-
týri á gönguför hef ég alltaf jafngaman
af sumum atriðunum.“
ERTIJ að hugsa um að fara í leik-
listárskólá erlendis?“
„Ekki að svo stöddu að minnsta
kosti vildi ég heldur afla mér meiri
reynslu áður. .Mig langar auðvitað út
að sjá leikrit og fylgjast með því sem
er að gerast í leiklistinni en æðsta
vonin er 'að fá að leika sem mest hér
heima.“ ★ ★
inni.
— Ég veit ekki hver hún er, en hún
vinnur alltaf.
— Dásamleg tómstundaiðja,
þessi fuglaskoðun.
FALKINN
17