Fálkinn - 02.05.1966, Blaðsíða 12

Það var verið að æfa upp á kraft í Þjóðleikhúsinu þegar við litum þar inn eitt kvöldið. Hér eru allir aðalsöngvararnir saman-
komnir nema Svala Nielsen sem ekki var viðstödd. Frá vinstri: Það er gott, að Guðmundur Jónsson hefur breiðar herðar,
því að á þeim hvílir enginn smáræðis þungi: hann leikur hvorki meira né minna en barítónhlutverkin fjögur, Lindorf, Coppelius,
Dapertutto og dr. Miracle, erkióvin Hoffmanns í mismunandi gervum. Guðmundur Guðjónsson verður dúkkusmiðurinn og upp-
finningamaðurinn Spalanzani. Sigurveig Hjaltested er Nikulás, hinn tryggi vinur og félagi Hoffmanns. Jón Sigurbjörnsson er
Crespel, faðir Antoniu. Þuríður Pálsdóttir leikur gleðikonuna fögru, Giuliettu. Eygló Viktorsdóttir verður dúkkan Olympia sem
heillar Hoffmann í fyrsta þættinum. Og Magnús Jónsson er kominn heim frá Danmörku til að túlka hlutverk Hoffmanns sem
hann fékk með afbrigðum góða dóma fyrir þar ytra.
þeim í faðmlögum, og ein-
vígi milli keppinautanna er
óhjákvæmilegt. Dapertutto
fær Hoffmanni sverð sitt, og
svo fer, að Schlemil lætur
lífið. En þegar Hoffmann
hraðar sér á fund Giuliettu
sér hann hana líða á brott *
í gondól — í örmum nýs
elskhuga.
Þannig endar annað ævin-
týri Hoffmanns.
ÞRIÐJI þáttur gerist í
Múnchen í húsi dr. Cres-
pels. Antonia, dóttir hans,
situr við harpsíkord og syng-
ur. Hún elskar Hoffmanni,
en faðir hennar hefur stíað
þeim í sundur, og hann
bannar henni líka að syngja,
því að hann óttast, að á-
reynslan verði henni að bana
á sama hátt og móður henn-
ar forðum; Antonia hefur
ekki einungis erft undursam-
lega söngrödd hennar, held-
ur einnig tæringuna sem dró
hana til dauða á unga aldri.'
Crespel kemur að henni ör-
magna, en þegar hann álasar
henni fyrir að rjúfa heit sitt
að syngja ekki framar afsak-
ar hún sig með því að andi
Barkaróluna frægu syngja þær
Þur’íður Pálsdóttir og Sigurveig
Hjaltested.
ætla að falla fyrir töfrum
Giuliettu. Hoffmann hlær
háðslega við tilhugsunina
um að verða ástfanginn af
gleðikonu. Hann tekur ekki
eftir Dapertutto, óvininum
Lindorf í enn öðru gervi,
sem nálgast hægt og horfir
á eftir þeim meðan þeir
ganga út.
Dapertutto er ákveðinn í
að fá Giuliettu til að fanga
fyrir sig sál Hoffmanns eins
og hún hefur þegar rænt sál
síns núverandi elskhuga,
Schlemils. Þegar hún færist
undan sýnir hann henni
stóran demant sem hann
býður henni að launum. Auk
þess endurtekur hann háðs-
yrði skáldsins í hennar garð.
Giulietta reiðist og heitir
því að gera Hoffmann að
auðsveipum þræl sínum.
Það er barnaleikur fyrir
hana að vinna ást hans, og
hún lokkar hann til að líta
í töfraspegil Dapertuttos, en
þannig nær hún sál hans á
sitt vald. Schlemil kemur að
eða bátssönginn, en Hoff-
mann ákallar Bakkus í stað
Venusar og vill ekki neina
tilfinningasemi. Giulietta fer
með gesti sína til að spila á
spil, og Nikulás flýtir sér að
segja við Hoffmann, að hann
hafi tvo söðlaða hesta reiðu-
búna og muni hafa hann á
brott með sér ef hann virðist
Þannig endar fyrsta ævin-
týri Hoffmanns.
ANNAR þáttur gerist í
Feneyjum. Gleðikonan
Giulietta heldur veizlu í
höll sinni, og Hoffmann og
Nikulás eru meðal gesta.
Giulietta og Nikulás syngja
saman barkaróluna frægu
12
FALKINN