Fálkinn - 02.05.1966, Blaðsíða 45

EN y. Hl hefur hús brunnið.
EN Blill hefur heimili misst eigur sínar í 1« eldsvoða.
EN er fjölskylda illa á vegi stödd vegna þess að ll ekki var vátryggt.
ÞÓ eru brunatryggingar ódýrari í dag en nokkru sinni áður.
SjóvátruqqifÍiÍiag ísiands? UMBOÐSMENN UM ALLT LAND
„Nei, þvi miðúr."
„Jœja, það getum við grafið
upp síðar. Hvert var nafn hans,
séra Weichs, og tignarstaða i
hernum?"
„Hann hét víst aðeins einu
fornafni — Franz, minnir mig.
Franz Schirmer. Hann var lið-
þjálfi."
A SLÓÐ SCHIRMERS
FALLHLÍFARHERMANNS
Þau gistu í Stuttgart um nótt-
ina. Við kvöldverðinn gerði
George yfirlit yfir árangurinn
af erfiði þeirra.
„Við gætum farið rakleitt til
Köln og reynt að hafa upp á
þeim mörgu, sem bera nafnið
Jóhann Schirmer með þvi að
leita í manntaisskýrslum borg-
arinnar," sagði hann að lokum.
„Eða við gætum reynt manna-
iista hersins, fundið skjöi Franz
Schirmers og komizt yfir heim-
ilisfang foreldranna á þann
hátt.“
„Köln er stórborg — fyrir
stríðið hafði hún nærri miiijón
ibúa. En ég hef aldrei komið
þangað."
„Það hef ég. Þar var Ijótt um
að litast, þegar ég kom þangað.
Það sem RAF gerði ekki við
þá borg, sá stórskotaiiðið okkar
um. Ég veit ekki, hvort skjaia-
safn borgarinnar bjargaðist eða
ekki, en ég hef meiri hug á að
reyna herinn fyrst.“
„Gott og vel.“
„Ég held raunar, að manntals-
listar hersins séu vænlegri til
árangurs, þegar allt kemur til
aiis. Þá sláum við tvær flugur
í einu höggi. Við verðum þess
visari, hvað orðið hafi um
Schirmer liðþjálfa, samtimis því
að við höfum upp á foreldrum
hans. Ég legg til, að við förum
til Frankfurt á morgun. Þar get
ég haft samband við okkar menn.
Þeir vita, hvar þýzku hermanna-
listarnir munu vera niður komn-
ir. Viijið þér eitt gias af koníaki
til viðbótar?"
„Já, takk.“
Annað atriði, sem hann hafði
veitt athygli hjá ungfrú Kolin,
var, að þrátt fyrir að hún drykki
senniiega rúma hálfflösku af
koníaki yfir daginn, þá virtist
hún aldrei hafa timburmenn!
Það tók þau nærri tvær vikur
að komast að því, hvað þýzki
herinn vissi um Schirmer lið-
þjálfa.
Hann var fæddur í Winterthur
árið 1917, sonur Jóhanns Schir-
rner, vélvirkja og eiginkonu hans
Ilse, sem bæði voru af hreinú,
þýzku bergi brotin. Átján ára
hafði hann gengið úr æskulýðs-
íylkingunni i herinn og var gerð-
ur að undirliðþjálfa 1937. Hann
var fluttur úr fótgönguliðinu
yfir í sérþjáifunardeild innan
flughersins árið 1938 og gerður
að liðþjálfa ári síðar. Hjá Eben-
Emael fékk hann skot í öxlina.
Hann hafði tekið þátt í innrás-
inni á Krít og verið sæmdur
járnkrossinum af þriðju gráðu
fyrir vasklega framgöngu í orr-
ustunni. 1 Benghazi veiktist hann
af taugaveiki og mýrarköldu.
Árið 1943 starfaði hann sem
fallhlífarþjálfari á Ítalíu og
skaddaðist á mjöðm. Þvi fylgdi
réttarrannsókn til þess að hafa
upp á þeim, sem ábyrgur væri
fyrir skipuninni um að stökkva
út yfir skógivöxnu svæði. Rétt-
urinn hafði gert góðan róm að
afstöðu liðþjálfans, hann hafði
látið hjá líða að senda skipunina
áfram, en hlýtt henni sjálfur.
Seinna var hann úrskurðaður
ófær til fallhlífarþjónustu og
fluttur i hernámsliðið í Grikk-
landi, þar sem hann var þjálfari
í meðferð vopna við 94. setuliðs-
herdeild i Saloniki. 1 undanhald-
inu frá Makedoníu ári seinna
var tilkynnt, að hann væri
„týndur og talinn af“ eftir viður-
eign við grísku neðanjarðar-
hreyfinguna. Foreldrum hans,
Schirmer, Elsass Strasse 39,
Köln, var send viðeigandi
skýrsla.
George og ungfrú Kolin fundu
Elsass Strasse, eða það sem
eftir var af því, í leifum gömlu
borgarinnar rétt við Neumarkt.
Fyrir sprengjuárásina hafði
þetta verið mjó gata með smá-
verzlunum og birgðageymslu
fyrir tóbak. Auðsjáanlega hafði
sprengja fallið beint á birgða-
skemmuna. Nokkrir veggir stóðu
enn uppi af hinum byggingun-
um, en að frátöldum þrem búð-
um við enda götunnar, var hvert
einasta hús eyðilagt. Illgresið óx.
alls staðar í breiðum. Skilti
höfðu verið sett upp, þar sem
bannað var að vera á ferli um
rústirnar og fleygja úrgangi.
Númer 39 hafði verið bifvéla-
verkstæði og staðið spottakorn
frá götunni. Þar sást ennþá ryðg-
að málmspjald með áski'iftinni:
Garage und Reparaturwerkstatt
J. Sehirmer
Bereifung — Zubeliör — Benzin
Þau gengu að staðnum, þar
sem verkstæðið hafði verið.
Grunnurinn hafði verið ruddur
en þó mátti enn sjá, hvar vegg-
irnir höfðu staðið. Þetta hafði
ekki verið stórt fyrirtæki. Og
nú var ekkert eftir nema við-
gerðagryfjan. Hún var hálffull
af rigningarvatni, og niðri i
henni var umbúðakassi á floti.
Meðan þau stóðu þarna, byrj-
aði aftur að rigna.
„Það er líklega betra að við
reynum að komast að einhverju
í búðunum við enda götunnar,"
sagði George.
Eigandi búðar númer 2 gat
gefið þeim smávegis upplýsiríg-
ar. Þó hafði hann aðeins verið
þarna í þrjú ár og þekkti ekki
Schirmer. En hann hafði ætlað
sér að fá grunninn leigðan og
talað við eigandann. Það var
einhver frú Gresser, gift verk-
smiðjueiganda úti i Leverkusen.
En hún hafði krafizt of mikils,
svo..,
Frú Gresser bjó í íbúð á efstu
Framh. á bls. 49.
45
FALKINN