Fálkinn - 18.07.1966, Blaðsíða 44

HVAÐ GERIST ÞESSA VIKU
Hrúturinn, 21. marz—20. avríl:
Vertu f.iölskyldurneðlimum þínum til upp-
órvunar og veittu þeim það öryggi sem þú
eetur, og þeir þarfnast. Fólk, sem býr ná-
lægt þér mun á einhvern hátt verða þér
h.iálplegt, ef þú þarft þess með og leitar
eftir því.
Nautið, 21. apríl—21. mai:
Fólk, sem þú umgengst daglega og hefur
ekki mikla þýðingu í lífi þínu verður allt
5 einu til að vek.ia sérstaklega eftirtekt þína
og iafnvel hafa nokkur áhrif á gang einka-
mála binna.
Tvíburarnir, 22. mai—21. júní:
Nýtt tungi l byriun vikunnar gæti orðið
til að koma heilmiklu skriði á f.iármálin
h.iá þér, en aðal vandamálið í því sambandi
er hvernig bezt verði gengið frá f.iármál-
unum þannig að allt renni ekki út úr hönd-
unum á þér aftur.
Krabbinn, 22. júní—23. júlí:
Lífið ætti að brosa við þér þessa dagana
og skaltu notfæra þér hagstæða strauma
til að fleyta þér áfram. Ef þú ert á ferða-
lagi verður þú þó að gæta varkárni og eins
að legg.ia ekki of mikið á þig með vökum.
Ljónið; 2U. júlí—23. ápúst:
Þessi vika verður á margan hátt öðru-
vísi en þú hefur vonað. Viturlegast væri
fyrir þig að taka lífinu með ró og geyma
allar mikilvægar framkvæmdir um stund.
Fréttir sem þér kunna að berast valda þér
óþægindum.
Meyjan, 2h. áaúst—23. sept.:
Gamall óskadraumur þinn gæti orðið að
veruleika í þessari viku og orðið þér mikil-
vægur, sérstaklega í sambandi við persónu-
leg málefni þín. Persóna, sem þú hefur
augastað á sýnir þér áhuga.
Vopin, 2h. sept.—23. okt.:
Notaðu sem mest af tíma þínum til að
styrk.ia starfsaðstöðu þína og afla þér viður-
kenningar hjá ’yfirmönnum þínum. Leggðu
samt ekki of mikið upp úr loforðum þeirra
sem þú vinnur með. og gefðu ekki loforð
nema þú sért viss um að geta staðið við
það.
Drekinn, 2h. olct.—22. nóv.:
Aðaláhugaefni þín þessa stundina virð-
ast vera ferðir til útlanda. Það er hætta á
dálitlum vonbrigðum í ástamálunum hjá
yngra fólki. Notaðu tímann að einhver.iu
leyti til að gera áætlanir fram í tímann.
Boqmaöurinn, 23. nóv.-~21. des.:
Þú verður máske fyrir óvæntri heppni í
fiármálunum og er mikið undir því komiö
að þú farir rétt með þessa heppni þína. Þú
hefðir gott af að kynna þér betur verzlunar-
og viðskiptamál.
Steinqeítin, 22. des.—20. janúar:
Fyrir þá sem eru í giftingarhugleiðing-
um er þetta án efa bezti tíminn til að ganga
í h.iónaband. Fyrir þá sem kvæntir eru, er
heppilegt að stofna til félagsskapar með
vináttu fyrir augum. Ferðalög eru ekki
heppileg.
Vátnsberivn, 21, janúar^-19. febrúar:
Þú mátt búast við að verða fyrir ein-
hverjum óvæntum fjárútlátum þessa viku,
annað hvort vegna gamallar skuldar eða<i
sambandi við atyinnu þína. Vertu várkár i
mataræði, sérstaklega ef þú ert ekki heima
hiá bér.
Fiskarnir, 20. febnXar—20, marz:
Þetta ætti að verða skemmtileg vika fyr-
ir þá sem eru að taka sér sumarfrí. Þeir
sem hafa hugsað sér að breyta um starf
ættu að láta það biða betri tíma. Reyndu
að hlúa að fiölskvldunni eftir því sem kost-
ur er á.
munað, én hréint og þokkalegt
qg hefur gott orð á sér. Eigand-
inn er guðhrædd ekkja. Eigum
vað að fara?
— Hef ég nú verið að tefja
yður? spurði Lotta full iðrunar
þegar hann leit á klukkuna og
það rann upp fyrir henni, að
þetta var ekki í fyrsta skipti
sem hann gerði það.
— Það hafið þér reyndar, sagði
hann með ofurlitlu brosi, sem
dró úr ásökuninni í orðunum.
Þér komuð mér satt að segja
til að gleyma tímanum — og
það geri ég mjög sjaldan. Ég
vildi óska að ég heíði haft tima
til að fylgjast með yður og sjá
um að þér lendið ekki á villi-
götum, en ég þarf að ljúka við
grein í sunnudagsblaðið og henni
átti ég að skila fyrir stundar-
fjórðungi siðan. Hann gaf þjón-
ustustúlkunni merki og hún
hraðaði sér til þeirra með reikn-
inginn.
Lottu þótti mikið til koma.
Þótt hún hefði sjálf teygt tvo
fingur upp í loftið þá hefði ekki
nokkur lifandi sála tekið eftir
þvi. En það var eitthvað við
John sem krafðist athygli og
hlýðni. Og það hlaut að byggj-
ast í einu og öllu á persónuleika
hans sjálfs en ekki neinu með-
fæddu yfirstéttarfasi. Eftir því
sem Patricia sagði var hann
kominn af öreigum.
Hún brosti er hún hugsaði til
þess sem Eileen hafði sagt um
eigingirni og duttlunga hinnar
fögru Patriciu. Það myndi hún
ekki lengi komast upp með, við
mann eins og John. Hún myndi
aldrei geta vafið honum um litla
fingur sinn. í honum hafði
Patricia Morris fundið sinn of-
jarl, það var Lotta sannfærð um.
Hún vissi ekki hvers vegna það
var, en þessi sannfæring fyllti
hana einhvers konar meinfýsi.
I dyrunum leit Lotta við og
horfði lengi inn i matstofuna.
þetta var í fyrsta skipti sem
hún var stödd á ensku veitinga-
húsi og ef til vill yrði það einn-
ig hið siðasta. Hún horfði á
háar, brúnar viðarþiljurnar á
veggjunum og koparstungurnar
með veiðimannamyndunum og
hún lagði allt á minnið til þess
að geta sagt frá því í næsta
bréfi heim.
Bíll' Johns var lítill og illa með
farinn, en hann var lipur í um-
ferðinni og það leið ekki á löngu
áður en þau námu staðar fyrir
utan gistihúsið. Lotta óskaði að
ökuíerðin hefði tekið lengri tíma.
Þegar hann rétti henni höndina,
fann hún strax til ótta og ein-
manakenndar.
— Ég óska yður góðs gengis,
sagði hann, og hringið til mín
og segið mér frá nýja starfinu,
þegar þér hafið fengið eitthvað.
Simanúmerið hafið þér.
— Já. Og ég þakka yður inni-
lega fyrir ... fyrir allt.
Hún var ekki að hugsa um
þóknunina, sem hann hafði greitt
henni. Þegar hann ók burt og
hún stóð eftir með ferðatöskuna
sina á gangstéttlnni, varð henni
ljóst hve mikinn stuðning hann
hafði veitt henni. Enda þótt
hann væri tímabundinn, hafði
hann leitt huga hennar frá því
sem skeð hafði og gefið henni
aftur rósemi og kjark. Fyrir að-
eins örfáum klukkustundum síð-
an hafði henni fundizt sem allt
hennar líf væri hrunið í rúst og
nú stóð hún reiðubúin til að
hefja baráttuna fyrir tilverunni
að nýju.
Fyrir þetta myndi hún ávallt
vera honum þakklát.
Hin trúrækna hótelstýra virti
nýja gestinn fyrir sér með tor-
tryggni og Lottu fannst hún
vera allt annað en velkomin. En
lengur en eina nótt ætlaði hún
sér ekki að dvelja hér. Það var
hörgull á vinnustúlkum í London
og þar sem hún gerði engar sér-
stakar launakröfur gæti ekkl
orðið erfitt fyrir hana að fá
nýja atvinnu.
Uppi á ritstjórnarskrifstof-
unni hljóp John beint í flasið á
yfirmanni sínum, sem veifaði
flugfarmiða.
— Það var lán að þú skyldir
loks koma. Hve langan tíma
tekurðu þér eiginlega í hádegis-
verð? Þú verður að leggja af
stað til Berlínar tafarlaust. Það
er aftur eitthvað í aðsigi við
múrinn.
— Tafarlaust? John horfði á
litla, feitlagna ritstjórnarfulltrú-
ann sem hann hafði átt í ótöld-
um brösum við um árabil. — En
það er ekki í minum verkahrig.
Hvers vegna er Henry ekki send-
ur?
— Vegna þess að konan hans
liggur á fæðingardeildinni. Strák-
urinn er ómögulegur, hann getur
ekki sagt orð af viti og enn síð-
ur skrifað neitt. Það er bölvun
ykkar piparsveinanna, að verða
að taka að sér verkefni svona
fyrirvaralaust. Flugvélin fer eft-
ir tvær klukkustundir.
— En ég átti eftir að skrifa
þessa grein fyrir sunnudags-
blaðið...
— Hún er þegar tilbúin. Hafðu
engar áhyggjur af henni. Komdu
þér bara af stað ...
Það vannst enginn timi til
spurninga eða útskýringa. Til
allrar hamingju bjó John í
námunda við skrifstofuna og
stundu seinna stóð hann í hinu
litla piparsveinsherbergi sínu og
tók saman farangurinn sem
hann þurfti að hafa með sér.
Ráðskonan hafði tekið sér frí
þennan dag og hann varð feg-
inn að snúa baki við herberginu
þai’ sem særtgurfötin lágu í
óreiðu í rúminu og skjöl og bæk-
ur voru dreifð yfir skrifborðið.
Árum saman hafði hann ætlað
sér að skipta á þessu herbergi
og stærri íbúð, en aldrei látið
verða af því. Staðurinn var hent-
ugur fyrir hann — þegar allt
kom til alls var hann sjaldan
heima...
Framh. i næsta blaði.
44 FÁLKINN