Fálkinn - 18.07.1966, Blaðsíða 49

var á gólfjnu þegar ég kom inn,.
Ég hrasaði um hann.“ Það var
iðrunarkeimur í rödd hans. „En
ég kom honum upp á borðið
aftur og það kviknaði á honum,
til allrar hamingju. Það var
slæmt augnablik."
„Á gólfinu?" George varð
undrandi.
„Á gólfinu?" át Miss Sills
eftir. „Jæja, ég heyrði alls ekki
í honum. Ég heyrði yfirieitt
ekkert. Það ætti að reka mig.
Ég veit aðeins að Mr. Cory hristi
mig svo tennurnar skröltu í
munninum á mér, og Mr. Man-
son hljóp i hringi. Afsakið, Mr.
Mason.“
„Kæra Miss Sills, þetta eru
meiðyrði. Ég hljóp þráðbeint —
í vitlausa átt. Beint niður bak-
dyrastigann vegna þess að ég
heyrði heróp Hattie. Þegar svo
ég var kominn hálfa leið niður,
heyrði ég Cory þrábiðja yður há-
stöfum að sýna á yður lifsmark.“
Doktor Bobcock vissi ekki
hvort hann átti að hlæja eða
gráta, andvarpa eða brosa.
„Hræðilegt, hræðilegt, en á þó
sinar spaugilegu hliðar."
„Ég heyrði ekkert," endurtók
Miss Sills. „Það ætti að reka
mig, en ég vona að þér gerið
það ekki.“
„Þér ættuð að fá yður meira
sherry." Bruce gekk til Miss
Sills. „Hérna, allt er gott sem
endar vel. Og fyrst við erum að
tala um Hattie hefur nokkurt
ykkar heyrt elg baula?“
Þau gripu nafn Hattie, fegins
hendi, hentu því á milli sín.
Hattie var elgur. Hún líktist elg.
Vinstri vangasvipurinn? Nei,
asninn þinn, sá hægri! Og er
ekki varta þar líka? Á nefinu?
Hættu, hættu, ég hef ekki hleg-
ið svo mikið árum saman. Kæra
Mrs; Manson myndi hafa gaman
af þessu. Við verðum að segja
henni það þegar henni batnar.
Hattie er eins og elgur með
vörtu. Hattie ...
Emma kallaði hinum megin
úr herberginu. Hún virtist
ánægð. „Sjáið! Sjáið hérna! Það
er sprunga 1 lampanum. Hann
er ekki nothæfur lengur; ekki
öruggur. Þennan lampa sendum
við á fornsöluna." Snúran og
tengillinn féllu mjúklega í gólfið.
„Emma, það er hreint og beint
dásamlegt!" sagði Mrs. Perry.
„Mr. Manson látið okkur hafa
hann á bazarinn. Ég er formað-
ur í ár, og það er alveg hræði-
legt hve fólk er fastheldið á
hluti til að gefa okkur."
„Ég veit ekki, en ég get ekki
séð að neitt sé því til fyrirstöðu."
„Ég get ekki þakkað yður nóg-
samlega ... elskan, viltu bera ...
George, hættu þessu blistri. Það
er ekki fallegt, þegar veslings
Mrs. Manson ... George!"
George sagði: „Allt í lagi. En
hvernig haldið þið að þungur
lampi eins og þessi hafi getað
dottið? Gæti það einnig hafa
verið vindurinn?"
„Vindurinn? Jú, vafalaust.
Hún hefði ekki gert það sjálf,
þessi elska."
„Fjúkandi blöð og jafnvel trjá-
greinar, svo ekki sé minnzt á
mölina og moldarkögglana. Á
hreina gólfinu minu. Við verð-
um að hafa þessar svaladyr lok-
aðar,“ sagði Emma.
„Fyrir alla muni, hafið þær
Iokaðar," sagði George.
„George, hvað ertu að tauta í
barm þér?" spurði Alice Perry.
„Ég er að rifja upp vísur fyr-
ir sjálfan mig. Or litlu ljóða-
bókinni."
„Jæja, hættu því. Það -hefur
enginn áhuga á þeim."
Donnr gefur vinsælustu plötuna frá
Hljóðfæraverzlun Sigríðar Helgadóttur
Galdurinn er sá að finna plötuna, sem er falin einþvers
staðar á síðum Fálkans. — Að verðlaunum fær sá fundvísi
nýja plötu, sem hann velur sér cftir listanum hér að neöan
og platan er auðvitað frá Hljóðfæraverzlun Sigríðar Helga-
dóttur í Vesturveri. — Dregið verður úr réttum laúsnum.
Vinsælar plötur í dag:
1. Sag inte nej. — Sven Ingvars
2. Kristine Frán Wilhelmina — S. Ingvars
3. “What now, my love — Sonny & Cher
4. Hjem — Kristi
5. Secret Agent Man — Ventures
Platan er á blaðsíðu
Nafn: ..................................
Heimili: ...............................
Ég vel mér nr............. Til vara nr.
Verðlaun úr 22. tölublaði:
Heiðrún Ágústsdóttir. Smáratúni 7. Selfossi.
VINNINGS MÁ VITJA Á SKRIFSTOFU FÁLKANS.
„Ég hef áhuga á þeim. Sér-
staklega þeirri um vindinn sem
rifur vafningsvið af svölunum og
feykir fimmtán punda lampa á
gólfið... Ég held við ættum að
fara heirn."
Samstundis heyrðist skark í
stólnum; glös voru látin niður
á borðin og arinhilluna; raddir
blönduðust; setningar runnu
saman. Mr. Perry, þér hafið ekk-
ert sagt. George, elskan, ekki
meira sherry. Lampinn, Mrs.
Perry gleymið ekki bazarnum
yðar! Hann er yndislega falleg-
ur, og þetta rennur allt til trú-
boðsstarfsemi. George, ég sagði
ekki meira sherry, þú verður svo
skrýtinn í augunum. Þakka yður
fyrir komuna, þakka yður fyrir.
Já, við erum á leiðinni út, Miss
Sills. Þér þurfið ekki að vera
svona ánægð á svipinn, við er-
um öll að fara. Þessi litlu sherry
samkvæmi eru okkur öllum holl.
George? George, ég tala ekki við
þig framar.
Farið. Allt saman farið.
Emma er að taka saman glöii
in. Emma þvær allt af, fingra-
förin, forarblettina. Emma er
búin að gefa lampann. Ekkert
eftir, ekkert, og förin á gólfinu
voru greinileg, jafnvel ég gat
séð hvað þau voru ... Emma sá
sprunguna í lampanum, og þau
sögðu að vindurinn hefði gert
það.
Framh. í næsta blaði
BANGSI
OG
LISTA-
VERKIÐ
Láki lögga hljóp fram og aftur um gólf-
ið í Bangsahúsi og rannsakaði. „Leystu
mig!“ þrábað Bangsi. „Þjófarnir sem
reyndu að stela málverkinu mínu eru
hérna ennhá!“ ..Ef heir ætluðu að stela
því.“ sagði Láki lögga hugsandi. og
heitti nú allri sinni snilligáfu, „hlýtur
það að vera verðmætt." Hann gekk að
glugganum og skoðaði myndina betur.
„Vitanlega!“ vældi Bangsi örvæntingar-
fullur. „En flýttu þér nú! Þeir geta
komið aftur á hverri stundu.“ „Hafðu
engar áhyggiur.1 svaraði Láki lögga.
„Málið er komið í mínar hendur.“ Ekki
hafði hann fyrr sleppt orðunum en hönd
birtist fyrir ofan höfuð hans og brifs-
aði myndina af honum. „Vittoria!“ var
hróoað hástöfutv. fvrir utan. (V!f<oria
þýðir sigur) ..Ég er búinn að ná í
AfiGA gév. óncuyjgt *T....;0 fi:Atur
nú, dragðu mig upp!“
FALKINN
49