Vaka - 01.04.1927, Qupperneq 26

136
ÁHNI PÁLSSON:
vaka]
hver á hann skaut, en unglingspiltur einn var hafður
fyrir sök og auðvitað drepinn umsvifalaust á hryllilegan
hátt á vettvangi. En síðan hófu fascistar geystar ofsóknir
gegn fjandmönnnum sínum uin land allt. Sumir voru
drepnir, en þó miklu fleiri barðir til óbóta, hús og skrif-
slofur blaða og stofnana, sein andstæðingar fascista áttu,
voru rænd og brennd, kennarar við æðri og lægri skóla
voru sviftir embættum og stundum misþyrmt, og fjölda
manns var varpað í fangelsi o. s. frv. í Genúa reyndi
lögreglustjórinn að verja hús eins fyrverandi þing-
manns og tókst það í svip. Féllu þá 2 fascistar, en 20
særðust. En daginn eftir rak Mussolini lögreglustjór-
ann úr embætti, og nokkru síðar var húsið hrennt til
kaldra kola. Þessum ósköpum hélt áfram allan næsta
niánuð og ef til vill lengur. Hinn 25. nóv. var gefin út
stjórriarauglýsing, sem hljóðaði svo: „Forsætisráðherr-
ann er ánægður með það ástand, sem hefir verið í land-
inu yfirleitt, síðan honum var veitt banatilræði hinri 31.
október. Hann er nú sjálfur að kynna sér orsakirnar til
sumra þeirra upphlaupa, sem orðið hafa úti í héruð-
uin landsins, til þess að koinast að sannri raun um,
hvers eðlis þau hafi verið og hverjir eigi að sæta ábyrgð
fyrir þau“. Það voru huggunarrík orð! En því miður
hafði Mussolini notað tækifærið til ýmissa ráðstafana,
sem heldur höfðu vakið tortryggni um, að hann væri
ekki manna bezt fallinn til slíkra rannsókna. Hann hafði
lögbannað alla flokka og félög og útgáfu allra blaða,
sem væru andvíg fascistuin. Lögreglunni var skipað að
háfa vakandi auga á öllum mönnum, sem líklegir voru
til þess að hindra á nokkurn hátt framkvæmdir stjórn-
arinnar. Dauðarefsing var lögð við, ef einhver veitti
konungi, drottningu, ríkiserfingja eða forsætisráðherra
banatilræði, eða stofnaði heilsu og frjálsræði þessara
manna í háska. En dauðárefsing hafði verið úr lögum
numin á Ítalíu fyrir löngu. Það skyldi og varða höfuð-
sök, ef einhver njósnaði um eða lysti upp leyndar-