Vaka - 01.04.1927, Síða 41

Vaka - 01.04.1927, Síða 41
f VA K A ] SILFRIÐ KOÐRANS. 151 aura sem hann seldi (á leigu) og lögleigu með. Það er nú mjög ósennilegt, að Koðran hat'i getað eða þorað að taka hærri fjárleigur en lögleiguna, gegn svo skírum ákvæðum laganna. En það voru óríkir menn, sem tóku fé og jarðir á leigu, og það voru venjulega smáar upp- hæðir, sem gjalda skyldi hverju sinni. Ríkur og ágjarn lánardrottinn, eins og Koðran, gat hagnazt á þvi, að heimta b e t r i a u r a , en þá er Iakasta mátti gjalda að lögum. Það var ekki á færi hvers smælingja, að sjá það með vissu, hvort silfur var löglegt eður eigi. Frá- leitl höfðu aðrir en silfursmiðir eða ríkir menn tæki til að bræða (brenna) silfur og blanda það rétt til lögsilfurs. Þegar greiða átti fjárleigur eða landskyldir í silfri, var ofrikismanninum auðvelt að kasta hinu bleikasta úr, jafnvel þótt það hefði staðizt lögsilfurs raun, og heimta betri peninga, ef gjaldandi átti þá tjl. En þá galt skuldunautur meira en réttligt var. Eg hygg að hugsun Þórdísar sé rétt skilin svo, að henni hafi litizt þetta silfrið nokkru skárra en hið fyrsta, þó eigi nógu gott til farareyris utan, en gæðamunurinn sá einn, sem Koðran hafði ranglega fengið. Að erfðasilfur Koðrans hafi verið brennt silfur, er efa- laust. Faðir Koðrans, Eilífur örn, var sjálfur landnáins- maður, og hefir haft silfur sitt út með sér frá Noregi sem aðrir landnámsmenn. Öll þessi frásögn minnir nokkuð á sögu, sem gerðist á Færeyjum 60 til 70 árum síðar. ólafur konungur Haraldsson hinn digri hafði fengið færejrska höfðingja til þess að játa sér skattgjaldi. Hann sendi skip áleið- is til Færeyja til þess að heimta skatt, en til þess spurð- ist ekki framar. Einu eða tveim sumrum síðar sendi hann annað skip í sömu erindagjörðum, en það fór alveg á söinu leið, aldrei spurðist neitt til þess skips. 1 þriðja sinn fékk hann Mæra-Karl til fararinnar. Sá fékk Þránd gamla i Götu til þess að draga saman skatt- inn um Austur- og Norðureyjar. Á þingi vorið eftir
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Vaka

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.