Vikan - 09.11.1961, Page 18

NOhOCUIZ____
UM PEI2SŒ
1. Teljið alla þá smáhluti sem þið hafið á
ykkur núna, eins og klúta, blóm, skartgripi,
spennur og annað.
Ef þeir eru í allt fleiri en þrír, hafið þið
tilhneygingu til að hlaða of miklu á ykkur.
2. Þegar þið setjizt niður á sófa eða stól,
missið þið þá aðeins jafnvægið?
Ef svo er, verðið þið að muna að líta aðeins
aftur fyrir ykkur áður en þið setjizt.
3. Svarið fljótlega, hvernig eru fætur ykkar
núna, þegar þið sitjið og lesið þetta?
Eru þeir krosslagðir? Já, það er ágætt. En
ef þeir ,eru snúnir utan um hvorn annan er
niðurstaðan ekki eins góð.
4. Segið mjög eðlilega: Má bjóða þér eitt-
hvað? Ef það hljómar eins og tvö orð, er út-
koman slæm.
5. Verið mjög heiðarlegar: Hafið þið fiktað
í andlitinu eða rótað í hárinu síðan þið byrj-
uðuð að lesa þessa grein?
6. Hvað var ;síðast sagt við þig. Ef þú manst
það er athyglisgáfa þín í lagi.
7. Stnadið upp og lítið niður. Ef þú getur
séð ökklana á þér, ættirðu að rétta úr brjóst-
kassanum.
8. Hugsið ykkur aðeins um. Eruð þið gjarnar
á að byrja að tala um leáð og einhver stanzar
til að draga andann. Ef svo er, talið þið of
mikið.
Persónutöfrar eru einstæður hæfileiki. Allir vilja hafa þá, hjá sumum
eru þeir meðfæddir, en næstum því allir geta tileinkað sér þá. Hvað eru
persónutöfrar eiginlega? Það eru hæfileikar, sem ekki er liægt að skil-
greina, en allir kannast við þá. Kona sem hefur persónutöfra hefur meira
en mikil fegurð getur uokkurn tíma gefið, hún hefur hæfileikann til að
láta fólki geðjast vel að sér. Töfrar hennar geta innihaldið vizku, fjör,
hæfileika, virðingu, hlýju, skilning og auðvitað kvenlegan yndisþokka.
Þannig kona gerir annað fólk ánægt með sjálft sig. Persónutöfrar er það
sem hver maður leitar að hjá konu. Hér á eftir segir leikkonan Rosalind
Russel nokkur orð um þessa hæfileika og hún talar bæði af reynslu
og þekikingu.
— Það getur enginn imyndað sér hve mörg hundruð stúlknr hafa spurt
mig, „fröken Russel, haldið þér að ég hafi noklcurt tækifæri til að kom-
ast áfram i kvikmyndaheiminum“. Ég býst ekki við að ég hafi sagt já
oftar en svona sex sinnum. Að vera leikkona er erfitt lif og ekki alltaf
dans á rósum. En ef vel ætti að vera, aétti hver kona að fá einhverja
tilsögn i framkomu líkt og leikkonurnar fá. Það eykur persónuleika þeirra
og fegurð. í leikhúsinu og kvikmyndaverunum er persónutöfrarnir nauð-
syn og sú leikkona sem ekki hefur þá, getur alveg eins soltið eða byrjað
að selja sokkabönd, það liggur beint fyrir. Persónutöfrar eru óskiljanlegt
fyrirbæri, sem ekki er hægt að skilgreina, en engin kona getur verið án
þeirra. Þeir eru fyrirbrigði sem hrifur annað fólk og fær það til að
finnast þú vera eitthvað sérstakt.
Likamleg fegurð hefur mjög litið að segja. Fjöldi af mjög fallegum
leikkonum kemst ekkert áfram vegna þess að þær eru hreint og beint
leiðinlegar. En þær sem hafa virkilega persónutöfra sigra allt og alla
og mennirnir hópast i kringum þær. Þær bera sigurorð af heilum skips-
förmum af „pin up“-stúlkum og að ýmsu leyti er bað að þakka fram-
komu og öðru sem þær hafa lært I sambandi við leiklistina. Takið nú
vel eftir einu, þetta segi ég af reynslu: Vertu aldrei leikkona, en vertu
alltaf eins og leikkona. Ef ég ætti að kenna t. d. á tiu vikna tizkunám-
skeiði mundi ég auðvitað byrja á nokkrum algildum reglum eins og: Lag-
aðu alltaf saumana á sokkunum þinum áður en þú ferð eitthvað. Ekki
fikta i sjálfri þér eða hlutum, sem eru f kring um þig. Þetta eru allt
hlutir sem flestir vita, svo ég ætla heldur að minnast á dálitið þýðingar-
meiri atriði.
1. Talaðu eins og leikkona. Það fyrsta sem flestar stiilkur verða að
gera, þegar þær byrja á leiklistarbrautinni er að lækka rödd sina um
eina áttund. Segðu „halló" i venjulegum róm, syngdu svo niður á við
do-si-la-sol-fa-mi-re-do. Þá ertu komin mátulega langt niður, nema þvi
aðeins að hú hafir talað lágt fyrir. Nú getur verið að þið segið: Alveg
er mér sama, ég er ekki að tala fyrir áheyrendur. En það er einmitt
það sem bið gerið. Seg.ia má að hver kona hafi áheyrendur, þó ekki sé
nema eiginmaðurinn eða nágrannarnir, og vilii hún raunverulega vera
meira töfrandi, er betra að fara eftir þessum ráðum. Bezt væri fyrir konur
/
4 egg, 2 dl sykur, rifið hýði af
hálfri sítrónu, 1 dl hveiti, 1
dl kartöflumjöl, Vx tesk, lyfti-
duft, ávaxtasalat eða ís.
18 VIKAN
Eggin eru þeytt með sykrinum
þar til þau eru létt og ljós. Hveiti,
lyftidufti og kartöflumjöli sáldrað
safflan við, blandað varlega í ásamt
lyftiduftinu.
Fallegast er að baka kökuna í
hringmóti. Athuga þarf að smyrja
mótið vel og strá í það brauðmylsnU.
Kakan er bökuð í ca. 30 mín. við
200 gr. hita. Borin fram með ávaxta-
salati eða ís, sem þá er Sett i miðju
hringsins.
GÓÐAR EPLAKÖKUR.
250 gr hveiti, 2 msk. sykur, Vi
tesk. lyftiduft, 150 gr smjör-
iiki, % dl rjómi eða mjólk,
%—1 kg matarepli, 1 tesk. kan-
ell, 150 gr rúsínur, sykur, eggja-
hvita.
Hveiti, sykri og lyftidufti er
blahdað saman. Smjörlikið skorið
i ttleð hnif. Vætt í með rjómanum.
Hnoðað fljótt saman. Látið bíða á
kÖIdum stað um stund.
Eplin eru þvegin, flysjuð og skor-
in í báta eða þunnar sneiðar.
Deiginit er skipt i tvennt og ann-
ar helmingurinn breiddur þunnt út
á smurðri plötu. (Sjá mynd). Eplin
eru lögð þar yfir ásamt rúsinum,
kanel og sykri.
Brúnir deigsins brotnar inn á og
hinn helmingurinn breiddur út og
lagður yfir. (Athugið að festa
brúnirnar vel saman.) Smurt með
þeyttri eggjahvítu. Bakað við ca.
200 gr. hita i 20—25 mín. Þegar
kakan er farin að kólna er flór-
sykri sáldrað yfir. Skorin i hæfi-
lega stórar, ferkantaðar kökur, sem
beztar eru volgar með kaffi eða te.
Framhnld á bls. 20.
Saumaklúbbskaka