Vikan - 09.11.1961, Blaðsíða 28
45. verðlaunakrossgáta
Vikunnar.
Vikan veitir eins og kunnugt er
verOlaun fyrir rétta ráfiningu á
krossgátunni. Alltaf berast margar
lausnir. Sá sem vinninginn hefur hlot-
ifi fær verðlaunin. sem eru:
100 KRÓNUR.
Veittur er þriggja vikna frestur til
aS skila lausnum. Skulu lnusmr spnd-
ar i pósthólf 149. merkt ,,Krossgáta".
Margar lausnir bárust á 40 kross-
gátu Vikunnar og var riregiO úr rétt-
um ráOningum.
PÁLL KRISTINSSON.
Blönduósi.
hlaut verOlnunin, 100 krónur og má
vitja þeirrn á ritstjórnarskrlfstofu
Vikunnar, Skipholti 33.
Nafn.
Heimilisfang.
Lausn á 40 krossgátu er hér að
neöan.
1
— . = = b r é f = f r á = m = = = =
= = e b 6 n í t = á i P a =
sz = i = m = a r 0 n = a t a V á h
= <5 f á i r = e r a t r a k e i r
k a f a r t = g g = r í s a t Y í
á i e g g = = r á s t u r a s
= g i- y s = = = d a n s i b a i i
n e t t 6 = = = a f a r ö e r i a
*= n u T* 1 = h h n a f n i n d æ i
0 g r a (S R n n s i á i n e a ö a
= u n = d = a r f a. r f e i g a p
= r i t a = k i 6 r = i i f u r í>
k 0 n a n = k a 1 = k a r u r á a
= k n 0 s a i n k a r = a r m a r
OHOF
HOAerA-
LA6
HESTA-
HAÐUR
AF
lAgum
stioOM
S AH ■
HL-J.
VILLT
VlSK
AFL06
VIÐOR
LFIÐA
6ÆLU-
NATn
SAM-
H LT ■
BOLA
FCOA'
ÞVÖTTA
E-fni
<%)/
ETINS
FREirEA
ENO ■
IM 6
PLANTAN
ÞYNSb
EiN<-
STAFUR
1
KVHHUR
FINNI
HEIORA
FERSK
CINK.ST.
DU6-
LEÓUR
HÆ.TTA.
ARS-
ti'ð
IÐKA
SfTAÍCA^r
NEiPP
FOgSETN.
6EEFT
FFNI
STLI-ÐN.
IH6V.R
VO&
SAM -
HLTJ.
6EKA
VIO
MENN
ENDINO
TÓNN
TALA
STfFNA
FAN&A-
I-1AR.K
SAMHLT.
VflÐI-
tæki
Ob N
UNb-
VIOi
-h
AUÐU&
VO N D
LE.ru 1
FR.IÐI
VIOUR
HREIYFA
ÞVN6D
SPYR-JA
0ÐA60T
L
ENDj
IN& '
■l
SAH-
HLT-
KTOR.
SPIL
SMAORO
FðOUR.
SÆS
3KÆRULIÐAR
NÆTURINNAR.
Framhald af hls. 17.
stóð hann upp við vegginn; hann fann
nístandi sársauka undir síðunni þegar
hann dró andann, og var allur aumur
og lerkaður.
Hannafin brá, þegar hann sá
hvernig Dermot var útleikinn. —
Hvað hefur komið fyrir þig? spurði
hann.
— Ég varð fyrir smávegis óhappi.
Þú vildir víst ekki lána mér reið-
hjólið þitt heim?
— Hreyfingin? spurði Hannafin, og
bætti við, þegar Dermot kinkaði kolli:
Þá máttu þakka fyrir að sleppa þó
lifandi.
28 VIKAN
Hann lét Dermot taka sér sæti og
hvíla sig um stund. — Á laugardag-
inn aðvara ég lögregluna, sagði Der-
mot ákveðinn. Og á mánudaginn held
ég af stað yfir til Bretlands.
26.
Dermot gekk inn í lögreglustöðina.
Þeir McGinnis og Malone höfðu stað-
ið spölkorn fyrir utan og haft gætur
á ferðum hans; McGinnis meir að
segja hótað honum því, að hann yrði
skotinn um leið og hann gengi yfir
götuna að stöðinni, en Dermot þóttist
vita að þá mundi bresta kjark til þess.
Lögreglustjórinn hafði skroppið heim
að snæða kvöldverð og var ekki kom-
inn aftur, svo Dermot varð að doka
við um stund.
— Hvað er þér á höndum? spurði
lögreglustjórinn vingjarnlega, þegar
hann kom aftur og settist við borö
sitt. Dermot svaraði seinlega, kvaöst
kominn til að vara lögregluna við, en
bað þess að hann yrði þá ekki knúinn
sagna umfram það, sem honum þætti
sjálfum gott.
— Allt í lagi, Dermot.
— Þjóðfrelsisherinn hefur ákveðið
að gera árás á herlögreglustöðina í
Trillarran, einhverntíma á næstunni.
Sennilega eftir hálfan mánuð. Annað
var það svo ekki.
—- Jú, svaraði lögreglustjórinn og
leit á hann. Hvernig komstu að þvi?
— Það geturðu sagt þér sjálfur.
— Ég er víst ekki sérlega fær i
starfinu, varð lögreglustjóranum að
orði. Sumir starfsbræður minir létu
sig víst ekki muna um að fá þig til að
leysa frá skjóðunni.
— Það mundi engum takast.
— En hvað gerir þá, að Þú segir
mér þetta ótilkvaddur?
— Kona lögregluforingjans dvelzt
hjá honum í stöðinni ásamt börnum
Þeirra.
— Rétt er þaö, sagði lögreglustjór-
inn, sem skildi nú hverskyns var. Vita
Þeir þetta?
— Já, svaraði Dermot. Og ætla að
gera árásina engu að síður.
— Vita þeir, að Þú fórst hingað?
— Já.
— Og þar meö er komið í veg fyrir
áform þeirra?
— Ég efast um það. Ég kom hing-
að eingöngu vegna Þess að mér tókst
ekki að koma vitinu fyrir þá.
— Ég skil ekki þessa menn, mælti
lögreglustjórinn þreytulega, sem geta,
hatað svo skefjalaust, að þeir hika
ekki við að myrða konur og börn.
Veiztu það, að fyrir mánuði siðan
var mér skipað að handtaka nokkra
menn hér í þorpinu, en ég hef þrjózk-
azt við . . . McGinnis, Dermot O'Neill,
Malone og Corrigan . . . og nú kemur
það mér I koll. Að sjálfsögðu get ég
handtekið ykkur tafarlaust.
— Viltu þá sjá um að ég verði ekki
settur í klefa með þeim hinum, varð
Dermot að orði. Annars er ég á för-
um til Bretlands. Getur farið svo, að
ég verði að vinda bráðan bug að þvi.
— Ef þú heldur að þú sért í hættu,
get ég látið taka þig höndum og flytja
þig til Dyflini, þar sem þú yrðir svo
látinn laus eftir nokkra daga, mælti
lögreglustjórinn.
—■ Nei, þakka þér fyrir. Það er bezt
að ég hafi ekki meira samband við
ykkur en nauðsyn krefur........
Þegar Dermot kom út, svipaðist
hann um eftir þeim, McGinnis og
Malone en sá þá hvergi. Hann sá
ekki nokkurn mann á leið sinni heim,
en engu að siður fannst honum star-
að á sig úr hverjum krók og kima.
Og smám saman varð það hugboð
hans að fullri vissu, að hann mundi
aldrei eiga hingað afturkvæmt, ef
honum þá tækist að komast brott.
Framhald ( nœsta blaOi.
Ungfrú
Yndisfríð
Merkið bréfin
með x + Y
Ungfrú Yndisfríð er komin & dag- Dagbókin er á Ws.............
bókaraldurinn, og á hverjum degi
skrifar hún nokkrar síður í dagbókina ...................................
Nafn.
um atburði dagsins. Hún hefur það
fyrir venju að geyma dagbókina sína
í Vikunni, en henni gengur mjög illa ............Heimiilrfáng............
að muna, hvar hún lét hana. Nú skor-
ar hún á ykkur að hjálpa sér og
Slmi: ..........
segja sér blaðsíðutalið, þar sem dag-
bókin er. Ungfrú Yndisfríð veitir
_ SlBast Þegar dregið var úr ráttum
verðlaun og dregur ur réttum svörum lausnum) hlaut vermaunln:
fimm vikum eftir að þetta blaB kem-
ur ut. Verðlaunln eru: GUÐNÝ SIGURÐARDÓTTIR
CARABELLA UNDIRFOT, HeiÖarveg 7. Reyöarfiröi.