Vikan - 06.06.1963, Page 2

í fullri alvöru:
N.

teddy
HEVELLA
jakkinn
er fallegur
þolir allt
HELANCA
teygjubuxur
vandaöar
Barnafatagerðin sf.
Heildsölubirgðir:
Solido
Hverfisgata 32. — Símar 18950 - 18860.
HVAÐ LES
BÓKAÞJÓÐIN?
„Það þykir mér verst, að nú orð-
ið hef ég aldrei tíma til að líta í
bók“. Þetta er setning, sem ég hef
heyrt aftur og aftur frá mönnum,
sem komnir eru til vits og ára.
Danski húmoristinn Willy Brein-
holzt sagði í grínpistli um íslend-
inga, að enginn þætti almennilega
læs á sögueyjunni ef hann ekki læsi
50—100 bækur á ári — ásamt öllum
blöðum og tímaritum, sem þar
koma út.
Ég er smeykur um, að félagi
Willy kríti liðugt. Að vísu höfum
við meiri bókaútgáfu hér miðað við
höfðatölu en annarsstaðar á þess-
um hnetti. En meginhluti þessara
bóka kemur út í tveim mánuðum:
í nóvember og desember. Þeim er
beinlínis stefnt á jólagjafamarkað-
inn og það er skiljanlegt frá sjónar-
miði útgefenda. Bækur eru hand-
hægar til gjafa. Það er alltaf hægt
að finna eitthvað við allra hæfi. Og
enginn má fara í jólaköttinn.
En það er einn stór galli á þessu.
Gjafabækur eru ekki alltaf lesnar.
Þær bækur, sem eru keyptar utan
jólamánaðarins, eru miklu fremur
keyptar til lesturs og sá kaupir, sem
ætlar að lesa. Einn ungur höfund-
ur, sem gaf út bók á útmánuðum,
sagði við mig: „Ég vildi ekki láta
hún verið keypt til að gjafa og sett
hana lenda í jólafarganinu. Þá hefði
upp í hillur ólesin“.
Sannleikurinn er nefnilega sá, að
flestir lesa harla lítið. Menn hafa
einfaldlega ekki tíma til þess og
ástæðan fyrir tímahrakinu er sú,
að hérumbil allir vinna tvöfalda
vinnu. Annaðhvort eftirvinnu, eða
þá aukavinnu á öðrum vinnustað.
Það þarf að afla tekna til að standa
undir nýja bílnum, gólfteppinu,
sjónvarpinu, ferð til útlanda næsta
sumar ef guð lofar og svo fram-
vegis. Lestur góðra bóka er ekki
talinn til munaðar. Þess vegna
keppa mjög fáir að því marki að
auðga anda sinn á lestri bókmennta.
Það eru fyrst og fremst hin efnislegu
gæði, sem freista. Aukatekjunum er
ekki varið til bókakaupa; aflögu-
tíma ekki varið til lesturs. Menn
taka dagblöðin þegar þeir eru búnir
að koma í sig fiskinum og grautn-
um í hádeginu og hlaupa yfir
nokkrar fyrirsagnir þar til annirnar
kalla að nýju. Á sunnudögum lesa
þeir blöðin gaumgæfilegar, og það
er ótrúlegt en satt, að hjá ótrúlegum
Framhald á bls. 43.
2 — VIKAN 23. tbl.