Vikan - 06.06.1963, Side 28

7. kafli.
Tony Korff flýtti sér út um aðal-
dyr East Side-sjúkrahússins og hljóp
næstum að viðkomustað strætis-
vagna gegnt aðalinnganginum. Hann
bölvaði yfir hvað hann hafði tafist
við vinnu um morguninn. En nú
réð hann sér þó til klukkan fimm.
Hann varð að flýta sér, ef hann átti
að geta lokið ætlunarverki sínu.
„Viljið þér aka með mér, Korff
laeknir?"
Hann stökk aftur upp á gangstétt-
ina og kom auga á Patriciu Reed —
hún hallaði sér aftur á bak í bak-
sætið á dýrri bifreið með einka-
bifreiðarstjóra við stýrið og brosti
til hans. Hvað átti þetta að tákna?
Að vísu hafið Tony duflað við hana,
meðan hún hafði legið í sjúkrahús-
inu, en honum hafði skilizt, að hún
væri að reyna að krækja í Andy
Grav, og þótt fögur væri og rík,
hafði hann verið nægilega hygginn,
til að skipta sér ekki af henni. Hann
þekkti konurnar of vel.
,,Ef þér eruð á leið til miðborg-
arinnar, þætti mér gott að mega
fljóta með, sagði hann og hneigði
sig kurteislega. Hann var því feginn,
að hann var í beztu fötunum sínum.
„Hvert má ég aka yðar, Korff
læknir?“
„Ég er að fara á ritstjórnarskrif-
stofu Chronicles," svaraði hann og
óskaði þess andartak, að þau hefðu
getað ekið saman enn lengra. Hann
þorði ekki að líta á hana — en mynd
in í speglinum hjá bifreiðarstjóran-
um var nógu æsandi.
„Er ekki gott að vera orðin alheil
aftur?“ spurði hann.
„Ég hef alls ekki verið veik, eins
og þér vitið vel.“
,,Það er líka réttlætanlegt að taka
sér hvíld,“ sasði hann og virti and-
lit hennar vandlega fyrir sér í
speglinum. Rétt i sömu andránni
stöðvaðist bifreiðin. en lögreslu-
þiónn. sem hafði stöðvað hana. kom
auea á Tonv Korff kinkaði kolli og
gaf merki um, að áfram skyldi hald-
ið.
„Hvað er um að vera?“
..Það leikur v'st, morðinei lausum
hala hér í hverfinu," mælti hann
— og brosti að þessari fyndni sinni.
„Löerevluþiónninn bélt v'st. að hann
væri hérna í bifreiðinni. en svo sá
hann mis oe áttaði sie.“
„Það getur þá komið sér vel að
hafa lækni í fylgd með sér?“ mælti
hún og hló.
„Mér þykir leitt, að ég skuli ekki
geta fylgt yður alla leið,“ sagði hann.
Það var eitthvað í hlátri hennar,
sem veitti honum hugrekki til að
líta á hana.
„Hvers vegna getið þér það ekki,
Korff læknir?“
„Ég á brýnt erindi á ritstjómar-
skrifstofu Chronicles, og svo verð ég
að flýta mér aftur til sjúkrahússins.“
Hann talaði þurrlega af ásettu ráði.
Þegar karldýrið dregur sig í hlé,
leitar kvendýrið á — þetta var her-
bragð, sem oft hafði borið góðan
árangur.
„Ég hélt, að þér væruð laus allan
daginn. Á læknir ekkert einkalíf?"
„Ekki í vinnutímanum.“
„Hvenær eruð þér þá raunveru-
lega laus?“
Hann fékk hjartslátt en áttaði sig
svo. Annað hvort hafði hún verið
að rífast við Andy eða vildi gera
hann afbrýðissaman, hugsaði hann,
og nú ætlaði hún að nota hann,
Tony Korff, í því efni.
„Tvö kvöld í viku og eftirmiðdag
að auki,“ mælti hann. „Langar yður
líka til að vita, hvaða daga ég á
frí?“
„Það veit ég þegar.“
Þau horfðust lengi í augu. Hann
fann ákaft, ástleitið aðdráttarafl
hennar — en rödd hans var áfram
hörð. Þér munuð brátt sjá, hugsaði
hann, að ég er öðru vísi viðfangs en
Andy Gray.
„Hvers vegna berið þér mig svo
skyndilega fyrir brjósti?" spurði
hann svo.
„Ég er aðeins vesæl, einmana
kona,“ svaraði hún og leit undan
með uppgerðar sakleysi. „Það má
líka kalla mig kátu ekkjuna. Mér
finnst gaman að efna til samkvæma,
og hef alltaf not fyrir unga, ógifta
menn, þegar þeir eiga laust kvöld.“
„í eintölu eða fleirtölu?" spurði
hann.
„í eintölu — ef þeir eru aðlað-
andi.“
„Mig langar mjög til að sýna
hæfileika mína,“ sagði hann, um
leið og hann kveikti í sígarettu fyrir
hana.
Hún hallaði sér aftur á bak í sætið
og krosslagði langa, granna fót-
leggina. „Á þriðjudaginn efni ég til
kokkteilsamkvæmis — í íbúð minni
á Plaza gistihúsi. Þér eruð velkom-
inn, ef yður langar ...“
„Kemur Andy Gray?“
„Hef ekki hugmynd um það?“
„Þá hafið þér víst sagt mér allt,
sem ég þarf að vita,“ sagði hann
rólegar. „Eruð þér mér sammála?“
„Fullkomlega,11 sagði hún. „Var
það ekki hér, sem þér ætluðuð að
verða eftir?“
Hún brosti stríðnislega, svo hvarf
bifreiðin í umferðarþröngina, áður
en Tony gat sagt meira. Hann var
sem í vímu, þegar hann gekk inn í
stórbyggingu blaðsins, og var enn
eins og í leiðslu, þegar hann kom í
spjaldskrárdeildina. Chronicle var
frægt fyrir að eiga fullkomnustu
spjaldskrá allra dagblaða í borginni.
„Ég er Korff læknir frá Easts-
side-sjúkrahúsinu,“ sagði Tony við
spjaldskrárritarann, sem gekk í veg
fyrir hann. Hann sýndi nafnspjald
sitt. „Get ég fengið að sjá allt, sem
þér hafið varðandi ölgefðarmanninn
Bert Rilling?"
„Allar úrklippur varðandi hann
eru því miður í láni rétt sem snöggv-
ast. Einn blaðamannanna á að skrifa
grein um hann vegna veikinda
hans.“
Tony féllust næstum hendur. „Ég
er læknir hans, og þetta er mjög
mikilvægt. Haldið þér ekki, að þér
getið útvegað mér úrklippumar?
Maðurinn sneri sér að skrifborði
sínu og yppti öxlum, en svo ljóm-
aði andlit hans, þegar hanst sá þar
FRAMHALDSSAGA EFTIR
FRANK G. SLAUGHTER
11. HLUTI
Þegar karldýrið dregur sig í hlé, leitar
kvendýrið á - þetta var herbragð, sem oft hafði
borið góðan árangur.
28 — VIKAN 23. tbL