Vikan - 06.06.1963, Blaðsíða 40

VIKU
klúbburinn
Klúbbblað fyrir börn og unglinga. Ritstjóri: Jón Pálsson.
NÝR EDISON?
H í nágremii Elverum, í SvíþjóS,
gcr 14 ára piltur, Steinar Östli, sem
Pfvakið hefur athygli vegna hæfi-
leika og hugkvæmni í sambancli
við allt, sem viðkemur vélum og
tækni. Tíu ára gamall byrjaði
liann að gera við ryksugur og
önnur rafknúin heimilistæki ná-
grannanna — og 14 ára gamall
smíðaði hann ökutækið, sem þið
sjáið hérna á myndinni. — „Þetta
var ekki svo erfitt,“ sagði Steinar,
„mér var fljótt ljóst, hvernig hann
átti að vera, en ég hugsaði um þetta
viðfangsefni, fram og aftur — og
gaf mér varla tíma til að sofa á
meðan. Smám saman fór bíllinn
að skríða saman, — ef hægt er að
kalla þetta bíl. En mig vantaði
peninga i fyrirtækið og þeirra afl-
aði ég með þvi að smiða og selja
fuglabúr og brúðuhús. Bílgrindin
er úr tré, afturhjólin úr gömlu
reiðhjóli, en að framan er lijól-
böruhjól. — Með einum og sama
„petala“ er hraða stjórnað og skipt-
ingu milli tveggja gíra, sem á bíln-
um eru, þetta er eins konar sjálfs-
skipting, eins og i vönduðum bil-
um. Margt í sambandi við vél og
Framhald á bls. 41.
í góðu veðri, er gaman
að renna, —
ef allt er í góðu lagi. En í veiðiferð geta smávægilegar
bilanir á veiðistöng, dregið úr veiðimöguleikum og ánægju
ferðarinnar. Vafningar t. d„ geta fúnað og trosnað upp af
öðrum ástæðum og þá kemur sér vel að hafa sterkan þráð
við höndina — og kunna einhverja einfalda aðferð, sem
leysir vandann í bili. Hér er lausnin, ef þú ferð nákvæm-
lega eftir teikningunni, athugaðu hana vel. Þú byrjar á því
að taka annan þráðendann, með hægri hendi, beygir liann
í hring, þannig að endinn liggi undir vafningunum, en
standi þó vel útúr (sjá endann lengst til vinstri, á svarta
grunninum). Þá gerir þú liringinn flatan og vefur þétt og
fast, en þegar þú ert hálfnaður að vefja, eða svo, tekur þú
i lykkjuna (X) svo fyrsti vafningurinn leggist þétt að þeim
næsta. Þegar 15—20 vafningar eru komnir, klippir þú frá,
stingur cndanum í lykkjuna (X) en með andanum til vinstri,
dregur þú lykkjuna innundir vafningana — og þá er allt
fast.
Alfheiður spyr?
„Ilvernig gerir maður hnútana, á boltanet eða inn-
kaupanet með handfangi, ef maður ætlar sjálfur að
gera þetta, en Bjössi bróðir ætlar að saga handföngin
úr krossviði? Viltu hafa mynd af svoleiðis handföng-
um í Vikuklúbbnum?“
Hér er teikning af handföngum, sem Bjössi bróðir
þarf að stælcka, svo þau verði 25—30 cm löng, með
3—4 cm bili milli gata. Til þess að hnútaraðirnar
verði með jöfnu millibili, er notuð reglustrika, eða
annar þunnur listi og eru þá fyrst gerðir linútar til
beggja enda, sem halda listanum uppi, meðan aðrir
hnútar á milli eru gerðir, en á litlu myndinni (B) er
sýnt hvernig þeir eru gerðir. Ilver þráður þarf í upp-
hafi að vera um einn metri á lengd. Að siðustu eru
endarnir linýttir saman svo botninn lokist. Á bolta-
neti, byrjar þú á botninum (mynd 2), og bregður þá
öllum endunum utanum bein- eða koparhring, eins
og sýnt er á 2. mynd A. Síðan hnýtir þú saman, tvo
og tvo þræði, annan frá vinstri cn hinn frá hægri
(x þræðina) og heldur þannig áfram þar til netið
er orðið liæfilega djúpt, þræðir snúru í gegn svo þú
getir dregið opið saman.
E.S. Minntu Bjössa bróður á, að liandföngin þarf að
slípa vel, svo þú fáir ekki flísar i hendurnar og mundu
að handföngin verða fljótt óhrein ef þau eru ekki lakk-
borin eða máluð.
Talan 37, er einkennileg tala. Ef þú margfaldar hana
með 3, færðu út töluna 111. Reyndu nú að margfalda með
6, þá 9 og síðan með 12 — og þannig áfram. Seinast marg-
faldar ])ú með 27. Útkomurnar koma þér vafalaust á óvart.
Og el' þér þykir gaman að reikna, þá liefur þú hér eitt
dæmi i viðhót, sem gefur skemmtilega útkomu:
1
1 2
12 3
12 3 4
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4 5 6 7
1X9+ 2 =
12X9+ 3 =
2 3X9+ 4 =
3 4X9+ 5 =
4 5X9+ 6 =
5 6X9+ 7 =
6 7X9+ 8 =
7 8X9+ 9 =
8 9X9 + 10 =
_ VIKAN 23. tbl.