Vikan - 26.08.1965, Side 22

Eftir hvert sumar hefur
mátt segja með sanni: íslend-
ingar hafa ferðazt meira en
nokkru sinni fyrr. ÞaS sama
gildir aS sjálfsögSu fyrir
sumariS i sumar. FerSalög
til útlanda eru ekki lengur
fyrir fáa útvalda, heldur
dægradvöl og sumarleyfis-
gaman fjöldans, sem bætir
sér upp rysjótt árferSi meS
þriggja vikna dvöl í einhverju
suSlægu sólarlandi.
Samkvæmt alþjóSlegum
reglum, þá er ekki leyfilegt
aS selja ferSalög undir þvi
verSi, sem flugfar til staSarins
mundi kosta. Til dæmis kost-
ar flugfar til Rómar 18 þús-
Leigubílstjórar £ Frakklandi hafa
verið ósmeykir við að sprengja upp
verðið. Nú er búið að stöðva það.
und krónur og þaS má ekki
undir neinum kringumstæS-
um láta ferSalag til Rómar
kosta minna. En aftur á móti
er það leyfilegt samkvæmt
IT reglum, að hafa allt mögu-
legt innifalið í verSinu; hótel-
kostnað, fæði, leiðsögu o. s.
frv.
ÞaS þýðir, að Pétur og Páll
geta farið í ágæta sumarleyf-
isferð til Spánar, Rúmeniu
eða Grikklands fyrir sama
verð og einungis flugfarið
mundi kosta þangað. Og
margir virðast hafa sparað
saman og unnið eftirvinnu
til þess aS fá upp í þennan
kostnað.
Það hefur verið sagt, að
ferðalög íslendinga til út-
landa væru einkum fólgin i
þvi að fara aftur og aftur til
Hafnar og þramma milli sömu
búðanna á Strikinu. Talsvert
mikið liefur verið til i þessu
og við höfðum sannar spurnir
af miðaldra lijónum i góðum
efnum, sem höfðu tíu sinnum
farið utan, en alltaf haldið
sig við Kaupmannahöfn og
einkum þó Strikið.
En ferðaskrifstofurnar liafa
átt sinn þátt í þvi með út-
breiðslustarfsemi sinni, að nú
dettur mörgum það alls ekki
til hugar að fara að eyða sum-
arleyfinu á Strikinu. Suðrið
og sólin hefur kannske megin
aðdráttaraflið á börn norð-
ursins, hvað engan skyldi
undra. En samt eru Norður-
landaferðir orðnar klassisk-
ar og jafnan er góð þátttaka
í auglýstum ferðum um Norð-
urlönd. Það er til dæmis al-
gengt að fólk fari til Norður-
landa í fyrstu utanferðinni,
áður en það „hættir“ sér
lengra suður á bóginn. Það
er algengt, að fólk fari í vel
skipulagðar yfirlitsferðir
ferðaskrifstofanna, þar sem
ef til vill er komið við í
nokkrum löndum. Þar eru
nokkrar klassiskar leiðir fyrir
Ferðamannastrauminn til Spánar
og Ítalíu eykst stöðugt.
utan Norðurlöndin: Mið-
Evrópa, Spánn, Ítalía, jafn-
vel hin nálægari Austurlönd.
Þá er venjulega farið milli
sömu staðanna frá ári til árs;
til dæmis hljóðar Ítalíu-rútan
upp á: Mílanó, vötnin við
Alpana, Feneyjar, Florens,
Assissi, Róm, Napoli, Pom-
peij, Sorrento, Capri, Via-
regio, Pisa, Genua og Monaco
eða Nizza.
Þeir sem farið hafa í nokk-
ur skipti og eru búnir að
tina upp þessar helztu, klass-
isku leiðir ferðaskrifstof-
anna, fara gjarnan síðar á
eigin spýtur og dvelja þá ef
til vill megnið af tímanum
á einhverjum þekktum og
góðum baðstað og hluta af
tímanum i einhverri borg,
þvi íslendingar verða alltaf
að verzla og það hefur jafnvel
verið sagt frá því, að „is-
lenzkt pinklafólk“ veki at-
hygli á flugstöðvum. Svo
kemur það ef til vill i ljós
siðar, að tímanum var eytt
til að finna einhvern hlut
með ærinni fyrirhöfn, sem
fæst eftir allt saman heima og
kostar jafnvel ekkert meira.
Ennþá er það útbreidd trú,
að flik eða einhverskonar
Það er margt, sem fyrir augun ber
á fcrðalögum og myndavélinni er
óspart haldið á lofti.
hlutir séu mun betri, bara ef
þeir eru keyptir i útlöndum.
Annars er það ótrúlega
margbreytilegt, sem hægt er
að velja um fyrir skikkanlegt
verð: Sigling upp Rín á fljóta-
bát, hús með barnagæzlu og
þjóni á Miðjarðarhafsströnd
Spánar eða siglingar milli
eyja í eyjahafinu griska.
Stundum virðist svo sem
verðið sé ekki það, sem mestu
máli skiptir, þegar íslending-
ar eru annars vegar. Ein
ferðaskrifstofan hér i borg
auglýsti ferð um Grikkland
og siglingu á lúxusskipi milli
eyjanna og alla leið til Istan-
Fólk er fljótt að kynnast á bað-
ströndunum. En pappagallarnir
ítölsku eru nokkuð varasamir.
bul og til baka. Þetta var
dýr ferð, þvi flugfar kostar
mikið til Aþenu þó ekki sé
annað, en hún fylltist fyrst*
af öllum þeim ferðum, sem
þessi ferðaskrifstofa hafði á
boðstólum. Eftir þvi sem
fleiri hafa farið á klassisku
staðina, þeim mun meiri verð-
íslendingar
ferdast meira
en nokkru
sinni fyrr
22 VIKAN 34. tbl.