Vikan - 23.09.1965, Blaðsíða 47

Hekluð
Efni: um 400 gr. af fremur grófu ullargarni
„PlatínaHehlunál nr. og 3%.
Kápan er hekluö meO fastahekli, sem er
heklaö þannig: 1 l. á nálinni, dragiö garniö
upp i gegn um fitina, bregöiö síöan garninu
um nálina og dragiö þaö í gegn um báöar lykkj-
urnar í einu. Þá hefur myndazt ein fastalykkja.
Fariö undir báöa lykkjuhelmingana eftir 1.
umf.
BAKSTYKKI: Fitjiö upp fremur laust 60 loft-
lykkjur og hekliö 59 fastálykkjur. Hektiö áfram
fastahekl og fitjiö álltaf upp í 1 loftl. um leiö
og snúiö er viö. Þegar stk. mœlir 4 sm. eru
felldar úr 3 l. í hvorri hliö og siöan 1 l. í hvorri
liliö þar til stk. er 16 sm. Felliö þá úr 17 miö-
lykkjurnar og hekliö aöra hliöina fyrst. TakiÖ
úr hálsmálsmegin 1 l. i annarri hv. umf. 2
sinum. Þegar stk. mælir 20 sm. er fellt úr fyrir
öxlum báöum megin 5 l. 3 sinnum.
VINSTRA FRAMSTYKKI. FitjiÖ upp 36 loft-
og hekliö 35 fastálykkjur. Þegar stykkiö mœlir
4 sm. er fellt úr á hliöinni fyrir handvegi fyrst
3 1. og síöan 1 l. Hekl. áfram þar til stykkiö
mælir 15 sm. Felliö þá úr lj l. aö framan fyrir
hálsi og slöan 1 l. 2 sinnum. Þegar stk mælir
20 sm. er fellt úr fyrir öxlum 5 l. 3 sinnum.
HÆGRA FRAMSTYKKI: Fitjiö upp og hekliö
eins og vinstra, en gagnstætt. BúiÖ til 2 hnappa-
göt, þaö fyrra 2 sm. frá uppfitjum og þaö
seinna 2 sm. frá hálsúrfellingu. Hnappagötin
eru gerö 4 l. frá jaörinum og meö því aö fitja
upp 2 l., sleppa 2 l. og hekla síöan fastahekl
í þessar 2. I. i næstu umferö.
ERMI: FitjiÖ upp 32 loftl. og hekliö 31 fastál.
Eftir 6 umf. er aukin út 1 l. báöum megin
og er sú aukning endurtékin í 4. hv. umf. 9
sinnum. Þegar ermin mœlist 21 sm. eru felldar
úr 3 l. í hvorri liliö og síöan 1 l. FelliÖ aö lok-
um úr 2 l. í byrjun hverrar umferöar þar til
9 l. eru eftir.
Hekliö aöra ermi eins.
Saumiö kápuna saman meö þynntum garn-
þrœöinum og aftursting.
Hálslíning: Hekliö 1 umf. fastáhekl frá réttu
meö heklunál nr. 3%. Hekl. síöan umferöina
frá röngu meö lykkjuhekli (—fastáhekl hekl.
um fingur). 1 3. umf. (frá réttu) eru felldar
úr 9 l. meö jöfnu millibili. Hekl. áfram meö
því aö hekla lykkjuhekl frá röngu og fasta-
liekl frá réttu. Hekl um 6 umf. íállt.
Hekliö nú fastahekl upp kápubarmana frá
réttu. Hæfilegt er aö hekl. 2 l. í aöra hv.
lykkju eöa ath. aö hvorki strekki eöa gefi
eftir um of. Hekliö 2 hnappa: Fitjiö upp 3
Framhald á bls. 48.
Þai gæti verið
Strausykur, miölvara og fleira er selt í pappírspokum, eins og stiálfsagt víðast, og ekkert við því að segia. En hvern-
ig kaupmennirnir loka þessum pokum venjulega gæti verið betra — þeir brjóta efri hluta pokans, þar sem hann er
tómur, niður á miðju og loka honum þar með glæru límbandi, og það er nú einmitt það, sem að er, því að um leið
og límbandið er losað kemur næstum undantekningarlaust gat á pokann, sama hve varlega er reynt að fara að.
Þar sem þetta er á miðju pokans, streymir innihaldið út um gatið án þess að nokkuð verði að gert. Þá er ekki um
annað að ræða en bjarga því sem bjargað verður og losa pokann í dauðans ofboði í krukku eða skál, meðan strausykurinn
marrar og ískrar undir fótum manns.
Niðurskorið ofanálag er selt hér víða ( þéttum plastumbúðum. Sé það geymt í kæli er innihaldið venjulega óskemmt
— en það gæti verið betra, ef hægt væri að ná sneiðunum heilum úr umbúðunum. Það tekst hins vegar næstum atdr-
ei, því að þær eru svo samþjappaðar ( þessum loftþéttu umbúðum. Með því að leggja smjörpappír eða annan
heppilegan pappír milli sneiðanna mætti hæglega koma í vel fyrir þessi vandræði, því að ekki er hægt að kalla
það annað en vandræði að kaupa 4 — 5 sneiðar af hangikjöti fyrir meira en tuttugu krónur og að ekki sé hægt að
ná einni einustu heilli sneið út úr kássunni.
Telpur á aldrinum 8 — 12 ára eru oft barnfóstrur, en framkoma þeirra við litlu börnin gæti verið betri. Það er væg-
ast sagt hörmulegt að sjá hvernig þær fara oft með börnin — lemja þau og draga til og frá, skamma að tilefnislausu
með óþvegnu orðbragði, allt sem börnin fá áhuga á og langar til að rannsaka, er rifið af þeim með harðri hendi
og nöldri. Telpurnar eru með börnin á leikvöllum og að flækjast með þau í strætisvögnum, en mæðurnar þá víðs
fjarri og sjá ekki hvað fram fer. Mæður ættu að hugsa sig vel um, áður en þær fela þessum litlu, grimmu ófreskjum
gæzlu barna sinna. En er mörgum telpum þetta eðlislægt á þessum aldri, eða hvernig hafa þær orðið svona?
VIKAN 38. tbl. 47