Vikan - 23.09.1965, Blaðsíða 27

Gjafirnar teknar upp. I'au fá margar i)
góðar gjafir. eitt og annað til gagns í
nýstofnuðu heimili, eitt og annað tii
skrauts og augnayndis.
i Veitingar eru svo f jölbreyttar, að menn
verða að gæta sxn á því einu að horða ekki
yfir sig. Og hópurinn rabbar saman, allt
vinir og kunningjar. -O
Inni biða búin veizluborð. Það eru ham-
ingjusöm ung hjón, sem ganga upp tröpp-
urnar.
O
o
:■

ý'T

r .

Q Síðan koma meiri veitingar. Þá er það kransa-
kakan, sem er ómissandi í hverju brúðkaupi. Hjón-
in ganga að kökunni og brjóta af henni að öllum
viðstöddum, og síðan fá allir vænan skammt.
Veizlan stendur sem hæst, en brúðhjónin draga
sig í hlé og halda til íbúðar sinnar. Fram undan
er brúðkaupsnóttin, síðan hveitibrauðsdagarnir —
ný aðlögun að nýstofnuðu hjónabandi og heimili.
Brúðarvöndurinn, tákn eilífðar og fegurðar, er í
forgrunni myndarinnar, sem kveður brúðhjónin og
árnar þeim allra heilla um ókomin ár.