Vikan - 04.11.1965, Blaðsíða 4

I
Leikfélag Reykjavikur
SjOLEIÐIN TIL BAGDAD
8 s*.» •
efftír Jökui Jakobsson

O Helgi — Steindór — GuSrún Ásmundsdóttir. Flaskan er
ekki virkur þótttakandi í leiknum, en maður veit svona af
henni bakatil.
<0 Ges'ur Pá!sson syrgir glatað silfur en Brynjólfur Jóhannes-
son gerir bara við gamla bílskrjóðinn sinn frá morgni til
kvö'.ds en fer þá út — hvað sem það kostar!
Sjóleiðin til Bagdad og það er ekki
hægt að komast til Bagdad á sjó
af því Bagdad liggur ekki að sjó
heldur stendur langt uppi í landi!
Ég vissi þetta svo sem ekki eða
réttara sagt gerði mér enga rellu
af því fyrr en táningurinn í hinu
nýja leikriti Jökuls Jakobssonar
gaukaði þessu að móður sinni und-
ir lok; um það leyti sem áhorfand-
anum er orðið Ijóst að sjóleiðin til
Bagdad er ekki sú undankomu-
smuga sem mennirnir geta flúið
um frá örlögum sínum, örlögum
sem kannski sjást ekki á yfirborð-
inu en eru einskonar andlegur koll-
hnís innandyra, sem breytir ekki
þeirri staðreynd að stakketið úti
hefur ekki verið málað svo áratug-
um skiftir eða ný lúða er bezt soð-
in í sjó.
Sjóleiðin til Bagdad eftir Jökul
Jakobsson, þriðja verk hans sem
Leikfélag Reykjavikur setur á svið,
er að mínu viti uppljóstrun á slík-
um kollhnís, gráglettið. léttfyndið
og tragískt á víxl, en þegar allt er
komið í kring, situr allt svo þægi-
lega í sínu fari, að afleiðingarnar,
sem aldrei gleymast, sjást ekki á yf-
irborðinu.
Þetta er ekki leikdómur, aðeins ó-
frumleg fílósófía, eftirþankar eftir
að hafa fylgzt með einni æfingu
á Sjóleiðinni til Bagdad.
S.H.
Ljósm.:
Kristján Magnússon.
^ VIKAN 4S. tbl.
<l Hann ætlaði til Ítalíu. Þar bar nú
ekki skuggann á! En Sjóleiðin til
Bagdad liggur upp í land . . .