Vikan - 04.11.1965, Blaðsíða 18

Hí¥¥ ¥ ¥ ¥ ¥¥¥*¥¥-¥^HHH^í¥*¥-¥¥¥¥*¥>!
YYyyyyYYYY
Pete Quaife sýnir listir sýnar á herðum Þórðar Guðmundssonar. $
ANDRÉS INDRIÐASON
ij Heimasœtan að Reykjum, Guðbjörg
Þórðardóttir, í skemmtilegum félagsskap
— ásamt þeim Dave Davies, Pete Quaife
og Mick Avory.
ANDRÉS INDRIÐASON
FÓR í FERÐALAG
í NÁGRENNI
REYKJAVÍKUR MEÐ
THE KINKS, OG AF
FERÐASÖGUNNI, SEM
HÉR FER Á EFTIR
MÁ RÁÐA AÐ:
-K
fr^EIR biðu íerðbúnir í anddyri Hótel Borgar,
^^^létu fara vel um sig í bakháum hægindastól-
um, reyndu að leiða hjá sér fyrirgang ungra aðdá-
enda úti fyrir, sem klesstu nefin upp að gluggarúð-
unum og hrópuðu: Kinks! Kinks! Þeir eru að koma!
eða örmur álíka vígorð.
Svo kom ferðabíllinn og fjórmenningarnir, Ray,
Dave, Pete og Mick plús tveir fararstjórar gengu
út í sólskinið. Það varð uppi fótur og fit á gang-
stéttinni, ungpíur veifuðu blaðsneplum og ritföng-
um og báðu um eiginhandarundirskriftir hjá goð-
unum, en að þessu sinni var enginn tími til að
standa í slíkum stórræðum. Goðin höfðu líka af-
ráðið að vera laus allra slíkra mála þennan dag.
Auðvitað hafði það verið Ray Davies, hinn alvar-
legi og síþenkjandi fyrirliði þeirra félaga, sem
hafði brotið upp á því, að úr 'því þeir væru komn-
ir alla leið norður til fslands, væri ekki úr vegi
að eiga eins og eina dagstund úti á landsbyggðinni
— í stað þess að vera lokaðir inni eins og fuglar
í búri. Hann hafði einhvern tíma heyrt, að fsland
væri merkilegt fyrir margar sakir.
Eftir talsverða samgönguerfiðleika úti á gang-
stéttinni tókst öllum að sleppa inn í bifreið-
ina. Ástandið úti fyrir var eins og í fugla-
bjargi — en álengdar stóð hinn almenni borg-
ari og horfði stórum augum á þessa aumingja
ungu menn, sem voru svo ólánssamir að vera
frægir!
Það er ekki laust við, að piltarnir sakni þess
stundum, að geta ekki notið frelsis og gengið
um torg og stræti, án þess að vera með hala-
rófu hávaðasamra unglinga á eftir sér. Pete
Quaife sagði við okkur, þegar bifreiðin nam
staðar við umferðaljós í Lækjafgötunni og
ungar stúlkur komu hlaupandi á eftir bílnum:
—- Fyrst þegar ég komst í kynni við þetta,
hafði ég það á tilfinningunni, að við værum
apar í sýningarbúri. Nú er ég fyrir löngu
kominn á þá skoðun, að þetta séu aparnir.
Hann benti út um gluggann á skarann, sem
enn hélt áfram að hlaupa á eftir bílnum.
Þetta var fallegur dagur og litirnir í Esju
eins og þeir gerast fegurstir á haustin. Ferð-
Ifka
verið
fólk
F*AAAAAAAAAAAA**A****A******AA***AA*AAAAAA:**-*^*-**-*-*-VbMAAAA***A*A*******^
lO VIKAN 44. tbl.