Vikan - 04.11.1965, Blaðsíða 49

Nýr fjölshyldubíll ftjrir tninni fjölshyldur VA.XJ X H A L L
ggj ÁIMÚLA 3
VELÆDEILSÞ
Hefur unnið margfalda sigra í kappakstri í torfærum
Ástralíu, slegið sölumet í Kanada -og fengið mörg
verðlaun á bilasýningum ■ London.
þekktum við hana varla. Og þú
hefðir átt að sjá fötin sem hún
var í. Mér fannst það dálítið
fyndið að fara í sparifötin, til
að fara heim til Palla. Það var
allt svo fínt þar og við fengum
svo mikinn mat, að ég gat eig-
inlega ekekrt borðað heila viku á
eftir. Þau á bóndabænum pöss-
uðu Hrasa fyrir okkur. Ég er
viss um að hann hefði gelt sig
í hel hefði hann verið þarna, því
sumt fólkið var voða skrítið.
Við matborðið töluðu allir um
pabba Palla, og hvað hann væri
duglegur. En það bezta af því
öllu var ísinn. Við máttum borða
eins mikinn ís og við vildum. Og
eftir matinn var komið með heil-
mikið af flöskum fyrir fullorðna
fólkið og þá máttum við krakk-
arnir fara út að leika okkur. Það
var ægilega gaman að vera úti
svona seint. Fólkið hló voða mik-
ið, en ég er viss um að við
skemmtum okkur miklu betur,
þótt við hefðum ekki eins hátt
og fólkið. Morguninn eftir voru
pabbi og mamma svo skrítin og
þau voru bara hálf geðvond.
Nokkrum dögum tseinna voru
pabbi og mamma eitthvað óró-
leg. Þau höfðu heyrt í útvarpinu
að það væri stríð einhversstaðar
í heiminum. Mér finnst það
hræðilegt, þótt ég skilji ekki al-
Veg hve hræðilegt það er. Hér
í sveitinni er allt svo fallegt og
skemmtilegt. Ég skil ekki hvers-
vegna menn fara í stríð. Það vilja
allir hafa það gott og skemmti-
legt, en það þýðir víst ekki að
tala um það. Hérna um daginn
urðum við Palli óvinir út af því
hvernig fótboltamarkið átti að
vera. Ég vildi hafa það svolítið
minna en Palli, og svo fórum
við næstum að slást, og þá fór
hann heim. Mér fannst þetta alls
ekki skemmtilegt, svo ég fór upp-
eftir til hans, seinna um daginn.
Við urðum góðir vinir aftur og
spiluðum bara fótbolta, án þess
að hafa mark, og það var ágætt.
Mér finnst að fullorðið fólk
eigi ekki að skamma börnin, þeg-
ar það sjálft er að rífast, og ef
menn þurfa endilega að fara í
stríð þá ættu þeir að gera það
einhversstaðar, þar sem ekki er
fullt af fólki.
Ég hefi séð það í sjónvarpinu
að það séu margar milljónir af
börnum í heiminum sem svelta,
en svo sagði einn karlinn í út-
varpinu að stríðsvélarnar kost-
uðu marga, marga milljarða af
krónum. Finnst þér þetta ekki
heimskulegt? Hvernig er hægt að
gera þetta, amma?
Það hefir verið voða gott veð-
ur í sumar, og við höfum synt
næstum því á hverjum degi.
Kærastan hans Bertils frænda
syndir langbezt af öllum sem ég
hefi séð. Hún syndir venjulegt
sund, og svo kann hún mörg önn-
ur sund. Eitt heitir flugsund ...
Þegar við fórum í sjóinn, geng-
um við alltaf götuna, sem þér
þótti svo falleg, amma. En hvað
þú kunnir mörg nöfn á blómum.
Ég man nokkur þeirra, en flest-
um hefi ég gleymt. í gær sá ég
að reyniberin voru orðin alveg
rauð, blábei'jalyngið er líka far-
ið að roðna. Malvan er með stór-
ar, hvítar klukkur. Heyrir þú í
þeim, amma? Og svo er það eitt,
amma, guð er ennþá afskaplega
eyðslusamur. Það sá ég þegar ég
gekk fram hjá kaprifolíunni. Það
voru nú meiri ósköpin af blóm-
um núna. Manstu hvað þér þóttu
þau falleg, þegar þú varst hérna?
Og núna, þegar þú býrð hjá guði,
ættirðu að segja honum að hann
ætti að vera svolítið sparsamari.
Mér þætti nú samt leiðinlegt ef
blómin væru ekki, því þegar ég
sé þau, finnst mér ég heyra rödd-
ina þína, amma mín.
Það er skrítið, amma, mér
finnst svo margt hafa skeð í sum-
ar, en núna þegar ég ætla að
segja þér frá því, man ég svo
fátt. En nú veiztu hvernig við
leikum okkur. Við spilum fót-
bolta og badminton, förum í
indíánaleik og feluleik. Svo smíð-
um við og drekkum saft. Þetta
gerum Við ennþá, alveg eins og
þegar þú varst hér.
Hugsaðu þér hvað það er mik-
il synd að öll börn skuli ekki
getað verið í sveit á sumrin.
Mér finnst leiðinlegt að hugsa
um börnin sem verða að leika
sér á götunum. Ég veit að And-
rés, sem býr í sama húsi og við,
hefir verið í bænum í allt sum-
ar. Ég er að hugsa um að biðja
pabba oð lofa honum að koma
með okkur í sveitina næsta sum-
ar. Þá erum við næstum orðinn
heill fótboltaflokkur.
Elsku amma!
Nú er ég orðinn svo þreyttur
að ég get varla haldið augunum
opnum. Klukkan er víst orðin
margt. Við eigum líka að fara
snemma á fætur í fyrramálið, til
að flytja í bæinn. Hugsaðu þér,
að ég á að byrja í öðrum bekk.
Og svo verður ekki svo langt
þangað til ég á afmæli. Þá kem-
ur þú amma? Því að þó að þú
búir hjá guði, og fáir góðan mat
og allt það, þá veit ég að þér
finnst ekkert eins gott eins og
rjómatertan hennar mömmu. Og
hún hefir lofað að baka hana á
afmælinu mínu!
Góða nótt, elsku amma mín,
og heilsaðu guði frá mér, og
segðu honum að ég þakki fyrir
þetta skemmtilega sumar.
Þinn Lassi.
Hungur og vannæring
er siðferðilegt hneyksli.
Herferð gegn hungri.
VIKAN 44. tbl.