Vikan - 17.03.1966, Blaðsíða 8

FramtíOarbíll
frá Plymouth

II .....
JiuUb'-JinJiLi-uiuiíiiiUmlttMti/JUSIit}::
1 rsl
Wmf!
Á alþjóðlegri bílasýningu í
Chicago á þessu ári, vakti
nýstárleg útgáfa af Plymouth
mesta athygli. Það er ekki
aðeins bylting í útliti bílsins,
heldur er hann einnig talinn
mjög góður frá öryggissjónar-
miði. Eins og sjá má af mynd-
inni, virðist þakið aðeins
nokkurra sentimetra breið
ræma aftur eftir miðjunni. En
ekki er allt sem sýnist. Það er
á honum fullkomið þak úr
sérstakri tegund af ljósnæmu
gleri sem hefur þá náttúru að
það er fullkomlega gagnsætt
í myrkri, en við birtu dökkn-
ar það að ofan og verður ó-
gagnsætt. Glerið er þó ekki
ljósnæmara en svo að það er
aðeins í mikilli birtu, eða
sterku sólskini sem það
dökknar til fulls, svo líklegt
má telja, að við íslenzkt sólfar
mundi þakið oftast vera nokk-
urn veginn gagnsætt. Þá er
sagt að allmikil bylting sé á
ferðinni hvað lakkið áhrærir,
en litur bílsins breytist eftir
því, hvernig birta fellur á
hann. I upphleyptum stokk á
milli framsætanna og raunar
aftur úr er komið fyrir alls-
konar tækjum sem hingað til
hafa lítið sem ekki þekkzt í
bílum, en verða líklega talin
nauðsynleg í framtíðinni. Þar
e rtil dæmis innbyggður bar,
og skal ósagt látið að það at-
riði mundi verða til að auka
öryggi í umferðinni. En auk
þess eru þar segulbandstæki
fyrir músikk með stereofon-
isku kerfi og jafnvel sjón-
varpsskermi fyrir farþegana.
Eitt af því sem nýstárleg-
ast telst, er þó það, að í stað
venjulegra spegla til að fylgj-
ast með umferðini aftan til og
til hliðar við bílinn, er í þess-
um bíl sjónvarpsupptökuvél
sem vinnur stöðugt og sýnir
á myndskermi framan við
ökumanninn, hvað umferðinni
líður aftan við bílinn og til
hliðar við hann. Þetta ætti að
vera veigamikið öryggisatriði,
en það er líklega svo bezt að
sjónvarpsupptökutækið sé
ekki neinsstaðar utan á bíln-
um líkt og speglarnir voru áð-
ur því að þá mundi bifreiða-
eftirlitið hér á Islandi plokka
allt slíkt af. Ekki mun ákveð-
ið ennþá hvort Chryslerverk-
smiðjurnar hefja fjöldafram-
leiðslu á þessum bíl en þó
verður það trúlega gert áður
en mjög langt líður. Margt
bendir til þess að bílar fram-
tíðarinnar verði ekki óáþekk-
ir þessum: Nálega einvörð-
ungu gler í yfirbyggingu, sæti
afar þægileg og auðvelt verð-
ur að breyta um stillingar á
þeim, en auk þess verður í
bílnum komið fyrir allskonar
tækjum til að auka öryggið
og ef til vill að skemmta bæði
ökumanni og farþegum.
Hann heffur
eitthvað ffyrir alla
Það þekkta og virta bílablað bandaríska Car and Driver, gefur á
ári hverju út árbók um bíla. Þar kennir margra og skemmtilegra
grasa en þeir sem setjast í dómarasæti fyrir blaðið og skrifa um
bílana eru ekkert að klípa utan úr því ef þeim finnst eitthvað að.
Þar tala þeir um einn bíl, sem nær bærilegum árangri í því að
þóknast öllum, að svo miklu leyti sem það er hægt. Þessi bíll er
Pontiac Tempest Sprint og má geta þess í leiðinni að ekki mun eitt
einasta eintak til af honum hér á íslandi. Þetta alhliða aðdráttarafl
bílsins rökstyður blaðið með því, að hann sé í fyrsta lagi sparneyt-
inn. Vélin er að vísu 207 hestöfl, en aðeins 6 strokka, og á ekki að
eyða miklu bensíni. Hinsvegar nær bíllinn 100 km. hraða frá kyrr-
stöðu á 10,3 sekúndum og verður það að teljast hörkugott viðbragð.
Þá er þess að geta, að bíllinn siglir meðalveg um stærðina; hann
er hvorki stór eða lítill, en flestir munu sammála um að útlitið sé
mjög lögulega gert. Hann er að flestra dómi með allra fallegustu
amerísku bílunum í útliti, og allur frágangur þykir vandaður. Hann
hefur að mörgu leyti aksturseiginleika sportbílsins, en rými fjöl-
skyldubílsins. Hann fjaðrar á gormum, nær 170 km. hraða en hefur
þessar venjulegu, gömlu borðabremsur á öllum hjólum, því Gen-
eral Motors hefur verið seinni að tileinka sér diskabremsur en aðrir
framleiðendur þótt merkilegt sé. Hér á íslandi þætti þessi bíll í
senn mikið tryllitæki og virðulegur forstjórabíll en þarna fyrir vest-
an kalla þeir hann „poor mans sport“ þ.e.a.s. sportbíl fyrir fátæklinga.
g vikan u. tw.