Vikan - 17.03.1966, Blaðsíða 11

Halla Hauksdóttir, nemandi í 6. bekk Mennta- i>
skólans, dóttir bankabókara, næst yngst af fjór-
um systkinum.
Ragnheiður Helgadóttir, gift heilbrigSisfulltrúa,
ó fjögur börn ó aldrinum eins til seytjón óra,
í gagnfræðaskóla, landsprófi og menntaskóla.
Þorbjörg Þorvaldsdóttir, gift húsgagnasmið, ó
fimm börn ó aldrinum ellefu til tuttugu og sjö
óra, í barnaskóla, gagnfræðaskóla, kvennaskóla
og háskóla.
Eiga börn og unglingar á skólaaldri
að hafa vissa vasapeninga, og hvað eiga
þeir að gera við sumarkaupið? Er rétt
að börnin gangi alltaf fyrir, þurfa pilt-
ar meiri peninga en stúlkur, og á piltur-
inn að borga, ef hann fer út með stúlku?
Hvaða skyldustörf hafa unglingarnir á
heimilunum, er dregið af peningum til
þeirra, ef þeir haga sér illa, og hvaðan
eiga þeir að fá peninga fyrir sigarettum?
Ættu börn efnaðra foreldra að hafa meiri
peninga, eru siglingar lærdómsríkar, og
hvernig er með afnot unglinganna af
fjölskyldubílnum? Er hættulegt að vera
of strangur, og hvenær eiga unglingar
að koma heim á kvöldin?
Allt er þetta meðal þeirra mála, sem
foreldrar skólaæskunnar þurfa að taka
afstöðu til næstum daglega, og til þess
að ræða þetta og fleira fékk ég til mín
fjórar konur og eina skólastúlku. Kon-
urnar eiga það allar sameiginlegt, að
eiga börn á öllum skólaaldri, þótt lífs-
kjör þeirra séu eðlilega að öðru leyti ó-
lík, en skólastúlkan þekkir þá hlið máls-
ins, sem snýr að unglingunum sjálfum.
Eg hef ekki gert neitt til að færa þetta
samtal í hátíðlegri búning en það hafði
í upphafi. Það gæti alveg eins hafa átt
sér stað, þótt ekkert af því hefði verið
skráð á eftir. Þess er ekki að vænta, að
við lestur þess fáist nein algild svör;
þetta verður fremur að takast sem rabb,
þar sem konur með eigin reynslu af þess-
um málum skiptast á skoðunum.
Ég þakka svo konunum fjórum og
ungu stúlkunni kærlega fyrir komuna.
hvað af þessum peningum, meðan þau eru (
skóla, og auðvitað er það tilgangurinn að þetta
geti komið sér vel síðar á ævinni, þv( að við
vitum ekki hve lengi við verðum til að styrkja
þau eða hvenær þau þurfa á þessu að halda.
G: En hvernig er þetta með svona mörg börn,
sjö talsins, er þetta ekki voðalegt þras, þegar
þau þurfa öll að biðja um peninga?
ALDÍS: Nei, það er svo lítið talað um peninga
og mér finnst lítið notaðir peningar í skemmt-
anir. í barnaskóla þurfa þau nú aldrei aura,
svo umtalsvert sé.
G: Hvenær byrjaðir þú að fá vasapeninga,
Halla?
HALLA: Ég var víst ( gagnfræðaskóla, en þá
fékk ég miklu minna en núna. Ég fer nú aldrei
tvisvar í viku í bíó, eiginlega aldrei oftar en
þrisvar f mánuði, en ég fer á ball um hverja
helgi.
ALDÍS: Mín börn fara út um helgar og svo þegar
mánaðarfrí er daginn eftir.
G: Hvað kallið þið ball? Er það, þegar dansað
er t.d. á Borginni?
HALLA: Já, það er kallað ball og þangað er
mikið farið, þegar þar er opið . . .
ÞORBJÖRG: . . . ef þau komast þá inn, það er
nú ekki ætlað fyrir þessa aldursflokka, þótt þau
reyni að komast inn.
ALDÍS: Fimmtán ára sonur minn fer ( Lido öðru
hverju. Hann biður þá um peninga og segir
heiðarlega frá til hvers hann ætli að nota þá.
Það er ekki um hverja helgi og mér finnst
ósköp sanngjarnt, að hann fái þessa peninga
umyrðalaust. Alla vikuna er hann svo heima
að læra. I strætisvagna hafa börnin þurft lítið,
þar sem við búum það nærri skóla og þau
hafa bara gott af að ganga.
G: Eru nælonsokkar og snyrtivörur innifalið í
þínum peningum, Halla?
HALLA: Já, og svo kókó og brauð, sem ég kaupi
í skólanum, annars mundi ég ekki vita hvað ég
ætti að gera við þá alla.
G: Hvernig hafið þið þetta, Ragnheiður?
RAGNHEIÐUR: Ég er nú ekki reglulega ánægð
með fyrirkomulagið eins og það er. Þau fá ekki
fasta vasapeninga, heldur bara eftir efnum og
ástæðum, en ég gæti trúað að það sparaði
mikið mas, ef fastara fyrirkomulag væri á
þessu.
ALDÍS: Mér finnst þetta ekkert þras. Ef ungling-
inn langar ( bíó, biður hann bara um peninga
fyrir þv(, og ég veit nákvæmlega hvenær hann
fór síðast í bíó og ef það er ekki of þétt og
mér finnst þetta sanngjarnt, segi ég bara já.
HALLA: Það er miklu þægilegra fyrir okkur, að
þurfa ekki að biðja.
RAGNHEIÐUR: Ég hálfvorkenni þeim að þurfa að
biðja, og ég mundi halda að hitt væri betra.
ALDÍS: Ef þetta verður oft, þarf auðvitað að
halda ( við þau.
HULDA: Venur maður ekki krakka bara á of
mikla eyðslusemi, ef þau fá vasapeninga,
kannski strax ( barnaskóla, eins og ttðkast sums-
VIKAN 11. tbl.