Vikan


Vikan - 05.02.1970, Blaðsíða 14

Vikan - 05.02.1970, Blaðsíða 14
Hér birtist önnur grein um rithöf- undinn Jack London eftir Irving Stone - og segir frá unglings- John London, stjúpfaðir Jacks, var nú atvinnulaus, svo að fjölskyldan fluttist í fátækrahverfi. Jenny bjó í næsta húsið við hana og þar var Jack heimagangur. Jenny var lionum sem hezta móðir. John London liafði allar klær árum Jaks, en hann var orSinn argasti drykkjurútur og ræn- ingi aðeins fimmtán ára gamall .... sér myndir úr vindlingaöskj- um, og þegar hann átti heil söfn af þeim, skipti hann á þeim og því. sem hann lang- aði mest til að eiga. Hann virtist ætla að verða góður kaupmaður, og það átti eft- ir að koma sér vel fyrir hann. Frá skólaárum hans er lít- ið að segja Frank Atherton, skólabróðir lians, segir, að þegar Jack hafi heyrt, að Kinverjar keyptu kjöt af villiköttum dýru verði, hafi Jack og hann húið sér til snörur til að veiða villiketti, DRVKKiURÚIUR 15 DRR GDmOU úti lil þess að ná sér í vinnu, en það gekk ekkert, svo að .Tack varð að sjá fjölskyld- unni fyrir mat. Hann fór á fætur fvrir allar aldir til að bera út blöð Fyrir það fékk liann tólf dollara á mánuði. Hann aflienti móður sinni þá alla. Á laugardögum hjálpaði hann til við að aka ísvagni. Nú liafði hann ekki mikinn tima aflögu til að lesa, en var aftur á móti kominn út í lífið. þar sem hann barðist við blaðastráka, horfði á áflog i knæpum og kynntist hvalveiðimönnum frá íshaf- inu og ævintýramönnum frá Kyrraliafinu, — glæpamönn- um alls konar og ræningjum. Þá kynntist liann bátum og skipum við Oakland-víkina. Eins og bækurnar liöfðu stytt lionum stundir, þegar hann var tíu ára, gerði hafið það nú, þegar hann var þrettán ára gamall, Að lokuin fékk John Lond- on vinnu sem næturvörður við bryggjurnar. Það varð til þess, að Jack félck sína aura sjálfur. Fju-ir þá keypti liann Ina Coolbrith, bókavörð- ur, lýsir honum sem fátæk- um, illa hirtum dreng, sem var tíður gestur á bókasafn- inu og fékk lánaðar góðar liækur. Ennfremur segir liún, að hann liafi verið ákveðinn og hún sé sannfærð um, að liann hafi fengið því fram- gengt sem hann vildi. Þann- ig var Jack einmitt. Heim- ilislifið hafði gert hann hræddan og feiminn, en liann hafði erft frá föður sínum þann eiginleika að vera ákveðinn i framgöngu. þvi að peninga vildi liann fá, svo að liann gæti hætt i skól- anum og gerzt rithöfundur. Önnur saga sem er senni- legiá herrnir, að einn góðan veðurdag liafi Jack og Frank leigt sér bát til að veiða bles- endur. Jack missti byssuna sína og heimtaði, að Frank, sem var syndur, kafaði eftir henni. Frank neitaði, og þá varð Jack svo reiður, að hann fleygði árunum fvrir borð. I skólanum var alltaf sung- ið fyrst á morgnana. Einu 14 VIKAN 6 tbl

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.