Vikan - 05.02.1970, Side 21

ar stöðvuðust í loftinu, á
meðan við vorum að kynna
okkur, þær læddust áfram og
náðu eyrunum eins og hvísl
í veikri undiröldu.
Við stönzuðum fyrr utan
ibúðina á 4. hæð til hægri:
Parker, lögreglustjóri, Lehn-
er, sakamálafulltrúi, F.A.
Petersen, leynilögreglumaður,
sem seinna var leynilögreglu-
fulltrúi í N. liirks, miðillinn
og ég. Hinar innsigluðu dyr
voru opnaðar. Megn fýlulykt
barst að vitum okkar úr
dimmri forstofunni. T st-ofun-
um var allt í sömu skorðum
og það fannst eftir morðið.
Gluggatjöldin voru næstum
alveg dregin fvrir gluggana,
og aðeins gráleit ljósskíma
barst að utan frá götunni.
Lakkið á húsgögnunum var
blettótt, eins og reynt hefði
verið að þvo það af með sápu.
Það kom einnig heim við þá
mvnd, sem maður gat gert
sér af morðingjanum og við-
brögðum hans eftir verknað-
inn. lTólegur og með köldu
blóði hefur hann farið að
reyna að fjarlægja öll spor.
ÓVÆNTAR
TJPPLÝSINGAR
Miðillinn gekk fyrst um í-
búðina, eins og til að glöggva
sig á umhverfinu, kom aftur í
húsbóndaherbergið, þar sem
við biðum. Iíann settist í stól
við skrifborð Jacobsens og
lokaði augunum. Eftir um
það bil tvær mínútur hóf
hann mál sitt, og hinn eftir-
væntingarfulli hópur lögreglu-
manna hlustaði með athygli.
— Þessi morð eru ekki
framin af tveimur mönnum,
heldur einum. Það var ekki
ætlun hans að fremja morð,
en atvikin höguðu ])ví samt á
þann veg.
— Morðinginn er ósköp
venjulegur maður. Hann hef-
ur þekkt Jacobsen i mörg ár
og kom nú til að fá peninga.
Á einn eða annan hátt hefur
liann haft Jacobsen í klemmu
það er einhver atburður frá
vngri árum þeirra. Morðing-
inn er um fertugur að aldri,
grannleitur, hefur dökka húð,
einn af þeim, sem aldrei sést
á, hvort hann er nýrakaður
eða ekki. ITann hefur slétt
hár, sem greitt er aftur með
skiptingu í vinstri ldið. Aug-
un eru undarlega stingandi.
— Eg' sé hann greinilega
og hevri Jacohsen tala til
hans. Eg lieyri ekki, hvert
nafn hans er, en það byrjar
að minnsta kosti á stafnum
A . . ., en hvort það er Aksel,
Ankar eða Alex, get ég ekki
sagt um. Þessi maður hefur
verið í mörg ár erlendis, og
er nú nýkominn aftur til Dan-
merkur. Eg sé hann í skógar-
hösrgi. það er gott ef það er
ekki Svíþjóð.
VERTvN AÐURINN
— Getið þér sagt nokkuð
um það, hvernig morðið hef-
ur verið framið? spurði Park-
er lögreglustjóri.
— Eg sé það fyrir mér i
stuttum svipmyndum, ekki í
einstökum atriðum. Myndin
af morðingjanum er sífellt
fyrir mér og skyggir á allt
annað. Eg get í stuttu máli
sagt vður rás þessa átakan-
lega atburðar, sem gerðist hér
í íbúðinni, eins og hann kem-
ur mér fyrir sjónir.
— Morðinainn kemur inn.
.Tacobsen stendur upp frá
Framhald á bls. 43
Þetta cr frainhliðin á P. Bangsvcgur
74, en þar bjó Jakobsen á fjórðu hæð
til hægri.