Vikan - 05.08.1971, Blaðsíða 28

skipti milli fólksins væru mik-
il.
Þórður kvað það ekki vera.
— Þetta eru mestmegnis stór-
ar fjölskyldur, sem koma hing-
að til að hafa það rólegt og
gott. Við viljum ekki þröngva
neinu samstarfi eða samskipt-
um upp á fólkið; vilji það taka
sig saman um eitthvað gerir
það svo upp á eigin spítur, en
hér er ekkert rennerí.
Við höfum þó haft kalt borð
hér í veitingahúsinu á fimmtu-
dagskvöldum og þá hefur oft
verið fjölmenni, sem hefur leitt
af sér kunningsskap, en fyrst
og fremst er hér kyrrlátt og
rólegt.
Um það bil helmingur hús-
anna í Munaðarnesi var byggð-
ur á staðnum, en hinn helm-
ingurinn fluttur úr Straums-
vík, þar sem þýzkir starfsmenn
höfðu notað þau til íveru. í
10 bústöðum er svefnpláss fyr-
ir 8 manns og í hinum þrettán
fyrir 6. Allt gengur fyrir raf-
magni, upphitun og eldunar-
tæki. Víða um svæðið voru
verkamenn að vinna að frá-
gangi lóða og leikjasvæða, en
fyrirhugað er að koma upp
knattleiksvöllum, rólum og
fleiri leiktækjum fyrir yngri
borgarana, sem gista Munaðar-
nes á sumrin.
Einnig er ætlunin að reyna
að nýta bústaðina eitthvað á
vetrum, bæði til leigu eins og
nú er gert og eins til ráðstefnu-
halds. í því sambandi liggur
fyrir áætlun um einn skála í
viðbót, stóran' með fundarsöl-
um og þess háttar, og á hann
að notast undir ráðstefnur í
framtíðinni. Nú sem stendur er
veitingaskálinn notaður til
slíks, þegar þörf krefur, en það
er bráðabirgðaráðstöfun. Ekki
mun þó fyrirhugað að byggja
fleiri sumarbústaði en nú eru
á svæðinu.
Eftir að hafa gengið um
svæðið dágóða stund, skoðað
það og notið útsýnisins, sem er
dýrlegt, bönkuðum við upp á

Sturla Halldórsson frá ísafirði og
Guðmundur E. Guðmundsson
frá Siglufirði
ásamt fjölskyldum sínum.
húsi númer 20, en það er í eign
Félags opinberra starfsmanna á
Isafirði. Þar hittum við fyrir
Sturlu Halldórsson, formann
félagsins, konu hans, Rebekku
Stígsdóttur, systur Sturlu,
Lilju og mann hennar, Guð-
mund E. Guðmundsson, þau
síðartöldu frá Siglufirði og
gestir húsráðenda þá vikuna.
Auk þeirra voru þar þrjú börn
og einn ungur maður, elzti
sonur Sturlu, nýkominn frá
Noregi, þar sem hann stund-
aði nám í skiptatæknifræði. —
— Hann kom hingað beint
af flugvellinum, sagði Sturla,
- og er mjög feginn að hafa
fengið tækifæri til að hvíla sig
örlítið eftir strangt nám, áður
en tekist er á við framtíðina.
— Annars erum við einstak-
lega heppin, hélt Sturla áfram,
— við erum að halda heim síð-
ar í dag og höfum verið hér í
tvær vikur. Okkur bauðst að
vera hér lengur en upphaflega
var ætlað, svo að við buðum
þeim hjónum með okkur, enda
á starfsmannafélagið á Siglu-
firði ekki hús hér; þeir treystu
sér ekki í það. Þetta hefur
kostað félögin frá 350 upp í
400 þúsund, eftir stærð hús-
anna, og það eru náttúrulega
ekki öll félög, sem gátu lagt
út í svo mikla fjárfestingu.
Síðan leggjum við fram — á
þessu ári — 35.000 krónur til
viðhalds og reksturs á húsinu,
og það er náttúrlega alls ekki
mikið.
— Hvernig hefur ykkur svo
líkað dvölin?
Húsfreyjan, Lilja, varð fyrir
svörum: — Þetta er alveg dá-
samlegur staður. Hér eru hátt á
annað hundrað manns, en mað-
ur verður aldrei var við neitt
ónæði. Hér er allt í ró og spekt.
Það er nú það sem fólk
er að sækjast eftir hér, bætti
bóndi hennar við. — Það vill
breytt umhverfi og fá að vera
eitt og sér. Nú, við höfum svo
sem notað tímann hér til að
ferðast og skoða okkur um,
bætti hann svo við. — Við er-
um búin að fara breint um all-
an Borgarfjörðinn, og við höf-
28 VIKAN 31. TBL.
Þessi mynd sýnir skálana hinum
megin frá — miða'ð við lit-
myndina í opnunni hér að framan.
Þessi mynd sýnir vel skála BSRB
í Munaðarnesi.
um líka rennt í hana Norðurá.
BSRB-meðlimir sem eru hér
hafa forgangsrétt í ána. Við
fórum um daginn og fengum
þá þrjá og svo aftur á sunnu-
daginn og þá fengum við níu.
Þetta eru 4—6 punda laxar,
rétt eins og gerist og gengur
hér í Norðurá, en þó var einn
hér um daginn, sem fékkfalleg-
an 12 punda lax.
En samskipti við aðra
gesti?
— Það er lítið um þau. Þó
kemur náttúrlega fyrir, að
fólk býður i kaffi og spil á
milli bústaða, og eitt kvöldið
voru hér hvorki meira né
minna en rúmlega 70 manns,
svo að þið sjáið að það var
þröngt á þingi. En náin sam-
Sturla Halldórsson, formaður
Félags opinberra starfsmanna á
ísafirði.
með ódýrari sumarfríum sem
fólk fær og eitt það bezta sem
við höfum nokkurn tíma farið
í.
Rigningarsúldin var að hverfa
upp Borgarfjörðinn og inn á
Kaldadal — þar sem okkur
fannst að vísu nóg af slíku um
morguninn — og sólin brauzt
fram. Fuglarnir sungu og gróð-
urinn ilmaði.. . .
— .... enda rigndi hér í gær
og í morgun, sagði Yngvi Rafn
Baldvinsson, húsbóndinn í
sumarbústað númer 8 — eign
félags framhaldsskólakennara,
þegar við vorum búnir aðkoma
okkur þægilega fyrir þar yfir
kaffi og meðlæti.
— En í gærkveldi var veðr-
ið aftur á móti dásamlegt, bætti
kona hans, Þórunn Elíasdóttir,
við. — Það var blankalogn og
hlýtt og fólk var á gangi hér
um allt svæðið — hönd í hönd.
Það er heldur ekki hægt að
segja annað en að kjarrið hér
sé rómantískt, þegar svoleiðis
er.
Þau Yngvi, sem er kennari
við Flensborg í Hafnarfirði, og
kona hans voru að byrja að
hugsa til heimferðar. Þau voru
búin að vera í viku ásamt móð-
ur Þórunnar, Friðriku Jóns-
dóttur frá Dalvík, systurdóttur
Þórunnar, Friðriku Þórunni og
yngsta barni þeirra hjóna,
Yngva Rafni. — Þið sjáið að
nafnafátækt er hér mikil, bætti
Þórunn við og brosti.
Þau sýndu okkur bústaðinn
og síðan þáðum við meira kaffi
og vindla. Sjálfsagt mætti segja
að bústaðir væru breytilegir,
því að við vorum fyrstu gest-
irnir sem þau fengu alla vik-
una, miðað við þá 70 sem fs-
firðingarnir höfðu haft. En
Hafnfirðingarnir voru álíka
hrifnir af dvölinni og aðbún-
Framháld á bls. 40.
skipti er ekki um að ræða,
nema auðvitað hjá krökkunum
sem kynnast strax.
— Þið ætlið ykkur sem sagt
að koma aftur?
Tja, ef það er möguleiki,
þá náttúrlega gerurn við það,
en fast er sótt og við erum
sjálfsagt búin með okkar
skammt næstu árin. Þá er líka
annað sem gerir þennan stað
eftirsóknarverðan, og það er
hversu ódýrt er að vera hér.
Fyrir vikuna borgum við 2500
krónur og í því er allt inni-
falið, nema matur, sem fæst
hér á kostnaðarverði. Þetta er
Það er stöðugur straumur gesta í
stóra veitingaskálann, þar
sem Þórður bóndi á Hreðavatni
hefur bækistöðvar sínar.
31. TBL. VIKAN 29