Vikan - 27.11.1975, Qupperneq 30

hcíirii. Smám samarr var höndin
orðin svo þjálfud, ad hún nai jíripifS
smáhluii ojí lcikid scr frjáls oj> óhárV
Júlíus fann lil cinhvcrs, scm líkrisr
löóurlcjju siolii.
Oj> |)á vciui hann því athyj>li,
aö liöndin lci ckki lcnj>ur aö stjórn
lians. had varö sliiöuj>l alj;cnj>ara, aö
lianu lyndi í vasa sínum ýmsa smá-
hluii al skrilsiofuiini - nokkur Irí-
mcrki, lácinar hrclklcmmur oj> kúlu-
pciina.
liins oj> alla aöra morj>na nam
lyl’lan slaöar viö (orsaliiin á lyrslu
haö oj> inn í hana sircymdi hó|>ur
unjjra slúlkna. Alli í cmu cin-
livcis siaöar milli (immiu oj; sjöuu
lucöar jjrcip slúlkan, scm slód lyrir
framan liaiin, audann á lolii. Sci’
lil skcllinj>ar sá Júlíus nú, að liöndin
luiklaöi suilkuna á |)ann vcj>, scm
liaiin licl’ði aldrci dirlst. Oj> |>óii
liaiin rcyndi allt, scm í lians valdi
sióiV 111 |icss að lá höiidlna lil að
lilýða, licli liún |)ii k I i n u álram.
Siúlkan sncri scr viö oj; scndi
Júlíusi nísiandi auj>naráð llöndin
skatisi undircins í lclur. Júlíus
rcyndi að brosa afsakandi mcð
aujíunum, Stúlkan var brúncygð og
hann hafði oft vcitt hcnni athygli
áður og dáðst að hcnni. Hún yppti
öxlum og gckk út úr lyftunni á
sjöttu hæð.
Það scm cftir var dagsins, hclt
Júlíus handlcggnum föstum, en
morguninn cftir batt hann bandi um
hann og fcsti hann við sig. Hann
vonaði, að hann myndi ckki hitta
|>á hrúncygðu [rcnnan dag, cri auð-
viiað raksi hann á hana í lyftunni.
I lún brosti til hans.
I>ú hcitir Júlíus og vinnur á
lólfiu 11;cð
I Ivcrnig vcislu þaðr
fig var fórvitin og spurðisi fyrir
um |>ig, fig liciti Tina Cross. 9.g var
larin að lurða mig á því, hvcrnig
á |>ví stóð, að |)ú lalaðir ckki við
mig. Og svo fcrðu að þrcifa á mcr í
siað þcss að ávarpa mig.
Júlíus vissi ckki lcngur, hvaðan
á hanii sióð vcðrið.
Siúlkan hclt átlram:
fig liæ-ni að vinna klukkan
fi'mm.
lig líka, svaraði Júlíus. .-r
liigum við að hitlast cltir vinnu?
Já, gjarna, sagði stúlkan. —
Við sjátimsi í forsalnum
Júlíti s |H ■kkii sjállan sig ckki leng-
ur. Hann hcyrði síg hlæja og
skrala við Tinii cins og hann halði
ckki gcrt árum saman. Hann ók
hcnní hcim og þrýsti stuttum, en
ástríðufullum kossi á varir hcnnar.
Júlíus var farinn að vcnjast hcnd-
inni, cn átti samt auðvclt mcð að
gcra scrí hugarlund, hvíhkan viðbjóð
hún hlyti að vckja mcð öðrum.
Þcss vcgna gætti hann þcss vandlega
að klæðast ætíð þannig, að höndin
sæist ckki, og þcgar Tína gældi við
hann, glcymdi hann aldrci að varast
það, að hún yrði vör við þcnnan
aukalíkamshluia.
[ fyrstu kvartaði Margrct sáran yfir
því, að hann væri aldrt'i hcima,
cn hætti því brátt. því hún fann, að
Júlíusi stóð nákvæmlcga á sama um,
hvað hún sagði.
liina nóttina glcymdi Júlíus svo að
læsa haðhcrbcrginu. Hann stóð nak-
inn fyrir framan spcgilinn og lct
höndina lcika lausa. Allt í cinu stóð
Margrct í dyrunum og studdi hönd-
um á mjaðmir.
— Hvað crtu alltaf að dunda í bað-
hcrbcrginu ? Hrtu að þvo af þcr lykt-
ina af ástmcy þinni? Ég vcit rcyndar
hvað hún hcitir. A morgun ætla cg
vió öll tækifæri
Blómabúðin DÖGG
Álíhtimumö sími 3)978
MAÐUR GETUR
ALLTAF ViÐ SIG
BLÓMUM/
BÆTT
BLOMABUÐIN
FJÓLA
GOOATUNt 2
GARÐAHREPPI |
SIMI 44160
að heimsækja þcssa ágætu frökcn
Cross. Þá skulum við sjá. hvort
viðhorf hcnnar breytist ckki svo-
lítið.
Orðin dóu á vörum hennar.
Gúmmíhandlcggurinn tcygði sig til
Margrctar eins og slanga. Og
gúmmíhnefinn sló hana þcttingsfast
milli augnanna.
Þcgar Júlíus hafði jafnað sig svo-
lítið. sá hann. að kona hans lá hált
inni í baðhcrbcrginu og hálf úti á
ganginum. Andlit hcnnar var dökk-
blátt og mjög bólgið.
Júlíus starði á höndina. Hvcrnig
gat hann látið þcssu skrímsli haldast
þctta uppi? Hann stcig yfir líkið og
gckk fram í cldhúsið. Hann valdi sér
bcittasta hnífinn og scttist við borðið.
Svo tók hann höndina og reyndi að
ná valdi yfir scr. Hann varð að skcra
þcgar í stað. Hann fcngi aldrei
tækifæri til að revna aftur.
Höndin rann úr greipum hans...
Eins og löreglan hefur kunngcrt,
voru hjónin Margrct og Júlíus Dun-
bar myrt á hryllilegan hátt. Júlíus
hcfur grcinilega reynt að hindra
morðingjann mcð cldhúshníf að
vopni, cn í átökunum hcfur hann
særst til ólífis. Lögrcglan leitar nú
morðingjans, scm hún hefur rök-
studdan grun um, að sé cinhcntur og
afar stcrkur....
Klukkan er 7-42.
Hvenær á eiginlega að gera
við klukkuna, Viktor?
30 VIKAN 48. TBL.