Vikan - 27.11.1975, Page 40

CHINON
TAKIÐ KVIKMYNDIR UM JÓLIN
Kvikmyndavélar
sýningavélar
kvikmyndaljós
ALLT TIL
LJÓSMYNDUNAR
Austurstræti 6 Simi 22955
H
F
. \ l /í X<0
&
í.’>>
REMEDIA h/f, kynnír nýja tegund gervibrjósta frá DOW CORNING,
1. Þau eru mjög áþekk eðlilegum konubrjóstum að lögun mýkt og viðkomu.
2. Þau eru framleidd úr „Silicone" hlaupi með sérstöku gervihörundi.
3. Þau hafa því sem næst sömu þyngd og konubrjóst og halda sama hitastigi og
líkaminn.
4. Gervihúðin er úr sérstöku efni (non-slip), sem loðir við hörund yðar og hindrar að
gervibrjóstið renni til eða aflagist og veitir áþekka tilfinningu eins og um
eðlilegan líkamshluta sé að ræða.
5. Þau eru hönnuð með tilliti til þess að þau fylli nákvæmlega I hvilft venjulegs
brjóstahaldara og leggist þétt að líkamanum. Þess vegna er engin þörf fyrir
sérsaumaða brjóstahaldara.
6. Brjóstin þola vatn og hnjask.íþeim eru engin vökvakennd efni,sem leka eða gufa
upp Húðin utan um þau er þeim eiginleikum búin, að hún lokar aftur götum, sem
koma við nálarstungur eða af svipuðum orsökum.
7. Þau eru fáanleg í öllum stærðum.
Alger bylting í framleiðslu gervibrjósta. Verið frjálsar í sundi og sól
X&mediahf.
MiSstræti 12. S(mi 27511 Pósthólf 451 Reykjavík
þunglamalcg, gyllt húsgögnin. Og
síðast en ckki síst stór málverk af
mikilúðlcgum acttfcðrum Sclton-
anna. Fyrir bragðið hvíldi einhver
óraunverulcikablær yfir athöfninni.
Hún skaut skökku við í tímanum, og
ckki bætti kjóll brúðarinnar úr skák.
Móðir Marianncs hafði verið í þess-
um kjól á brúðkaupsdegi sínum í
Versölum, er hún hafði gengið að
eiga Picrre-Louis d Asselnat mark-
greifa af Ville Franche. Þar höfðu
Loðvík 16. og Maric-Antoinette verið
viðstödd. Kjóllinn var úr hvítu
satíni mcð tsaumuðum knipplingum
og rósaknöppum, cn þar undir silfrað
millipils og því næst tók við hvert
undirpilsið á fætur öðru. Upp-
hluturinn var mcð víðu, ferköntuðu
hálsmáli og það sást í ungpíulegan
harm hcnnar undir hálsfesti með
ótal pcrlum. Há, púðruð hárkollan
var alsctt demöntum, cn knipplinga-
slóðinn minnti á hala aftan úr
stjörnu. Þennan stórkostlega bún-
ing, sem var löngu kominn úr móð,
hafði Anne Selton scnt systur sinni
Ellis sem minjagrip, og hún hafði
gætt hans vel.
Ekki ósjaldan hafði Ellis frænka
sýnt Marianne litlu kjólinn, og hún
hafði barist við grátinn, er hún dró
hann upp úr scdrusviðardragkistunni
til þess að sjá undrunina á andliti
barnsins.
,,Sá dagur kemur," sagði hún þá,
,,að þú munt skarta þessu, og það
verður hamingjudagur í lifi þínu.
Já. svo hjálpi mér guð, þá vcrðurðu
hamingjusöm!" Um lcið og hún
talaði bankaði hún með stafnum í
gólfið. eins og hún vildi með því
hjóða örlögunum byrginn. Og orð
hcnnar höfðu ræst. Marianne var
hamingjusöm.
En bankið. sem Ellis Selton var vön
að leggja áherslu á óskir sinar með,
bergmálaði nú ekki lengur ncma i
cndurminningu systurdóttur henn-
ar. í eina viku hafði hin veglynda
en ráðrika piparmey hvílt I graf-
hýsinu í hinum enda skrúðgarðsins
og var nú gengin á vit iorfeðra sinna.
Þetta hjónaband var hennar verk.
Það var síðasta ósk hcnnar. og henni
var ekki hægt að synja.
Allt frá því haustkvöldi. er hinn
dauðuppgefni maður hafði fengið
henni í hendur fáeinna mánaða
gamalt barnið. grátandi af svengd.
hafði Ellis Selton uppgötvað nýjan
tilgang með annars cinmana lífi
sínu. Areynslulaust hafði hin hroka-
fulla piparmey gjörbreyst og gcngtð
munaðarleysingjanum i móður stað.
Stundum yar hún yfirkomin af æðis-
gengnu tilfinningarflóði. scm vakti
liana upp um miðja nótt. Hún tók
andköt og varð kófsveitt við tilhugs-
tinina eina saman um alla þá hættu.
sem hafði stcðjað að þessari litlu
telpu.
Þcgar þetta henti hana fór hún
fram úr knúin af ómótstæðilegri
40 VIKAN 48. TBL.