Vikan - 04.03.1976, Page 12

Linguaphone
Þú getur lært nýtt tungumál á 60 tímum
LINGUAPHONE tungumálanámskeió kennir þér nýtt
tungumál á sambærilegan hátt og þú læróir íslenzku.
Þú hlustar, þú skilur og talar síóan. Þú hef ur meófædd-
an hæfileika til aó læra aó tala á þennan hátt. A ótrú-
lega skömmum tíma nemur þú nýtt tungumál, þér til
gagns og ánægju. — Þetta er RÉT-T og ÞÚ getur
sannaó þaó. — Vió sendum þér aó kostnaóarlausu
upplýsingapésa um námió. — Þegar þú hefur tekió
ákvöróun, — sendum vió þér linguaphone námskeió
í því tungumáli, sem þú ætlar aó læra.
&SÍ-CJZ
l'cucrfobus wjuwésfoöt+' slar
LINGUAPHONE tungumálanámskeió
á hljómplötum og kassettum
Hljöófærahús Reykjavíkur- Laugav.96 sími 13656
✓

— Það er Mgumbi læknir, hann heldur hann þjáist af
blóðleysi.
12 VIKAN 10. TBL.
SITTHVAÐ UM VIKUNA.
Virðulegu herrar og frúr þarna á
Vikunni!
Hvernig stendur á því, að maður
sér aldrei almennilegt skammarbréf
í Póstinum? Hér kemur eitt. Mér er
hjartanlega sama, hvort þið birtið
það, þvx að ég skrifa það bara til
að ausa úr skálum reiði minnar, sem
eru um það bil að fyllast.
Einu sinni var Vikan ágætis blað,
og þá byrjaði ég að kaupa hana,
altso gerðist áskrifandi. Þá var
gaman að lifa. Ég hlakkaði til að
fá blaðið og las það mér til ánægju.
Nú er öldin önnur. Þegar ég fletti
Vikunni nú, verð ég bara ill, því
flest er jafnleiðinlegt I henni. Ég
undanskil þó Gissur, Stínu og
Stjána og Andrés Önd. Þau eru
perlur innan um skítinn. Viðtöl við
frægt fólk eru ágæt, ef þau fræða
mann um viðkomandi, en eins og
viðtölin hafa verið undanfarið hjá
ykkur, það finnst mér ekki nógu
gott. Þar er rætt um eitthvert eitt
málefni og búið. Ef það er leikari,
sem rætt er við, þá er það leiklist,
ef það er bisnessmaður, þá er rætt
um bisness, ef það er skólastjóri, þá
er það skóli, ef það er rithöfundur,
þá eru það auðvitað ritsmíðar hans,
sem um er fjallað. Of einhæft finnst
mér. Maður veit jú, að skáldið er
skáld og leikarinn leikari, en gaman
væri að fá að vita meira um áhuga-
mál á öðrum sviðum, skoðanir á
ýmsu, sem ofarlega er á baugi og
margt og margt.
Jæja, næsta mál á dagskrá:
Framhaldssögurnar eru flestar
hálfþunnur þrettándi, annars er
Marianne ágæt enn sem komið er.
Sjaldan færmaður góða glxpasögu,
því miður.
Svo er blaðið fullt af auglýs-
ingum í öllum regnbogans litum,
en skiljanlegra verður að fylla út
þessar 60 síður með einhverju.
Mikið hræðilega eru vitlausar
þessar sjálfsprófanir eða hvað það
nú heitir, sem þið virðist hafa nóg
af á lager, greinilega þýtt úr, ja
líklega amerískum kellingablöðum,
alveg agalega plebbalegt eitthvað,
en þó ekki nógu vitlaust til að hlæja
að.
Svo ætla ég að gefa ykkur heil-
ræði, svona undir lokin. Þið skuluð
borga Smára Valgeirssyni kaup fyrir
að skrifa ekki I Vikuna. Mér finnst
það svo skammarlegt og íiióðgandi,
hvernig hann matreiðir poppfréttir
fyrir unglingana, að það á ekki
heima í gömlu og virðulegu blaði
eins og Vikan er (eða var). Fáið svo
manneskju, sem kann og þorir að
skrifa íslensku, til þess að skrifa
þennan poppþátt, e'n ekki kjána,
sem notar afbakaða ensku meira en
heilbrigt getur talist. Ég veit,
hvað ég er að fara, því ég veit, að
krakkar á þeim aldri, sem svona
þáttur er einkum ætlaður, eru sko
hreint ekki eins vitlaus og þessi
vesalings maður (Smári) virðist
halda.
Jæja, nú líður mér betur, og ég
vona, að þið fáið ekki taugaáfall
afþessu rausi, en ég mátti bara til.
Ég veit ekki, hvort það þýðir
nokkuð fyrir mig að vona, að þið
takið mig alvarlega, en mér er
alvara.
Ef bréfið verður birt I Póstinum,
þá má ekki láta nafn mitt fylgja,
en kallið mig bara Nöldurskjóðu.
Heil og sœl úgæta Nöldurskjóða!
Það má nú segja, að enginn veit
sína ævina fyrr en öll er, því að síst
bauð mér í grun, að það ætti fyrir
okkur að liggja að skrifast á á
prenti. En þegar Pðsturinn gerði
bréf þitt heyrinkunnugt hér á rit-
stjórninni í gær, sþurði ég hann
sísona, hver það væri, sem skoðaði
verk okkar hérna í Síðumúlanum
svona grannt. Og þegar hann laum-
aði út úr sér nafninu þínu, fór ég
fram á að fá að svara þvt persónu-
lega af því að við sátum nú í
sama bekk t skóla í heila þrjá vetur,
ef mig misminnir ekki. Til að
forðast misskilning skal það tekið
fram, að Pósturinn er hreint ekki
lausmáll og þegir alltaf yfir því,
hverjir skrifa Póstinum, ef um þer-
sónuleg vandamál er fjallað t bréf-
unum. En þar sem bréf þitt fjallar
um sameiginlegt vandamál rit-
stjórnarinnar, þótti honum ástæða
til þess, að hún fengi öll orð í eyra
frá þér.