Vikan - 04.03.1976, Blaðsíða 35

finnst allt of mikið af umræðurr,
í því.
__ Hlustið þið mikið á útvarp?
Jóhannes: Já, ég hlusta stundum.
Skúli: Ég hlusta aðallega á frétt-
irnar og leikritin.
__ Hafið þið hlustað á Árna í
Hraunkoti?
Ö/l: Já.
Jóhannes: Annars missti ég af
tveimur hlutum í röð.
__ Hafið þið nokkurn tíma
fundið fyrir því, að þiö hafið haft
slæmt af því að horfa á æsandi
myndir í sjónvarpi, ykkur hafi
dreymt illa eða þess háttar?
Jóhannes: Já, stundum. Til dæm-
is eftir Manninn, sem minnkaði.
Skú/i: Ég fór ansi illa út úr þeirri
mynd líka, fannst alitaf eins og
köngullær væru að skríða yfir mig.
Jóhannes: Svo horfði ég líka á
þrælamyndina, en ég sofnaði
strax á eftir og mig dreymdi
.ekkert leiðinlegt.
Ingibjörg: Ef ég horfi á einhverjar
hræðilegar myndir, fer ég stund-
um að hugsa um þær, áður en ég
fer að sofa, gengur þá illa að
sofna, en sef svo ágætlega.
Skú/i: Mér bregður stundum rosa-
lega, ef mig dreymir einhver
æsandi atvik úr myndunum —
eins og til dæmis, þegar þeir
hengu uppi í frelsisstyttunni.
Hrefna: Ég horfði einu sinni á
mynd í kananum — það var kall
á bak við hurð, og kona kom
inn, þá tók kallinn hana og kæfði
hana. Mig dreymdi óskaplega
mikið um þetta, nótt eftir nótt.
Svo átti ég að vera ein heima
einhvern tíma og átti að fara út í
búð, meðan pabbi og mamma
voru úti. Þegar ég kom inn, þorði
ég ekki að opna hurðina, heldur
fór til konu í húsinu og bað
hana að opna fyrir mig og gá
bak við hurðina.
__ Hvað varstu gömul, þegar
þetta gerðist?
Hrefna: Ég held ég hafi verið sjö
ára.
Skúli: Ég hugsa ég hafi verið
svona sex ára, þegar við bræð-
urnir vorum einir heima. Pabbi
og mamma fóru út um kvöldið
og við vorum sofandi inni. Svo
vaknaði ég og vissi alveg, að þau
voru farin. Þá kveikti ég á sjón-
varpinu — kananum — og það
var drakúlamynd. Ég horfði á hana
allt kvöldið, og mig dreymdi
hana alla nóttina.
Tról.
Börnin í 3. A ásamt kennara
sínum, Sigrúnu Aða/bjarnadóttur.
Skú/i: Ég hlusta aðallega á frétt-
irnar og leikritin.
Hrefna: Mig dreymdi óskap/ega
mikið um þetta.
Hrefna: Pabbi horfir stundum og
stundum ekki, af því að hann er
flugmaður og er ekki alltaf heima.
Mamma horfir oftast og hefur
bara gaman af, en stundum er
hún að búa til matinn á meðan.
Skúli: Pabbi horfir oftast nær, og
mamma kíkir svona annað slagið.
____ En horfið þið á eitthvaö
annað en Stundin okkar í sjón-
varpinu?
Öll: Já.
__Hvað finnst ykkur skemmti-
legast afþví?
Jóhannes: Ætli það sé ekki
McCloud!
Skú/i: Og Colombo.
__ Hvað finnst ykkur stelpur?
Hrefna: Alveg það sama.
Ingibjörg: Mér líka.
Hrefna: Mér finnst teiknimyndin
um beinu línuna líka mjög
skemmtileg.
Jóhannes: Mér finnst Palli og
bangsi skemmtilegastir.
Skú/i: Þættirnir á miðvikudögum,
Jógi björn og Kaplaskjól eru líka
skemmtilegir.
Hrefna: Stundum eru þeir
skemmtilegri en Stundin okkar.
__Gætuð þið hugsað ykkur það
krakkar, að sjónvarpið yrði ekki
lengur tH?
Skúli: Já. Sjónvarpið er ekki aðal-
atriðið í lífinu.
Jóhannes: Mömmu finnst útvarp-
ið betra en sjónvarpið.
Hrefna: Mér væri sama, þótt sjón-
varpið hætti, ef það væri
skemmtilegra í útvarpinu. Mér
meira gaman af leynilögreglusög-
um.
Hrefna: Af því að litlu krakkarnir
hlakka oft svo mikið til, að þau
eru orðin óróleg, þegar klukkan er
orðin sex.
Jóhannes: Já, ég held hún ætti
að byrja svolítið fyrr — svona
klukkan fjögur.
Skú/i: í ameríska sjónvarpinu á
sínum tíma byrjaði efni fyrir börn-
in alltaf snemma á laugardags-
morgnum.
__Finnst ykkur, að það þyrftu
að vera fteiri barnatímar í sjón-
varpinu?
Skú/i: Já, bæði fyrir eldri og yngri
krakka.
Hrefna: Til dæmis á fimmtu-
dögum.
__ Horfa foreldrar ykkar á
barnatímann á sunnudögum með
ykkur?
Jóhannes: Ja, pabbi horfir nú ekki
mikið.
Ingibjörg: Pabbi situr oftast nær
í sófanum meðan Stundin er, en
hann horfir nú ekki á hana alla
— lítur bara upp við og við.
10. TBL. VIKAN 35