Vikan - 29.06.1978, Blaðsíða 10

VIKAN Á NEYTENDAMARKAÐI
Meira fyrir mánaðar
„Meira fyrir mánaðarlaunin” er kjörorð, sem
Vikan og Dagblaðið hafa sameinast um. Undir
því kjörorði er nú hleypt af stokkunum nýjum
efnisþætti í Vikunni, þar sem málefnum
neytenda verður sinnt á markvissan hátt með
það fyrir augum, að þeim gefist frekar kostur á
að átta sig því, hyað þeirgetafengið fyrir.
peningana sína. Á sama grundvelli er málefn-
um neytenda gerð margvísleg skil í
Dagblaðinu, en það er Anna Bjarnason, sem
hefur yfrumsjón með þessum efnisþætti í
báðum blöðunum.
Efni Vikunnar í dag gefur til kynna hvers
lesendur mega vænta í þessum efnum. Á þeirri
braut verður haldið áfram, með prófunum og
samanburði á ýmsum vörutegundum og
þjónustu, margs konar leiðbeiningum til
neytenda, viðtölum viðfólk, sem stendur
daglega í því óvissa stríði að láta tekjurnar
mæta útgjöldunum, og feira í þeim dúr, sem
lesendur munu kynnast smám saman. Það
verður eitthvað fjallað um þessi mál í hverri
Viku framvegis.
Eins og lesendur muna, er þetta alls ekki í
fyrsta sinn, sem Vikan sinnir slíkum málum, og
er skemmst að minnast bílablaðsins í febrúar
síðastliðnum, þar sem gerður var all ítarlegur
samanburður á fólksbílategunum, sem hér fást.
Og varla þarf að minna á búreikningana, sem
nokkrar fjölskyldur héldu fyrir okkur og segja
má, að haf orðið til þess, að Vikan hefur nú
ákveðið að sinna málefnum neytenda markvisst
og í hverju blaði. Búreikningablaðið, 15. tbl.,
vakti slíka athygli og umtal, að áhugi fólks á
slíku efni fór ekki á milli mála.
Um skiptingu efnis á milli Dagblaðsins og
Það er dýrt að vera „fátækur" —
þá er ekki hægt að gera stór og
hentug innkaup.
„Mér fannst það heilmikil fyrirhöfn
að halda nákvæma búreikninga og hef'
ekki farið út í að gera það eftir að ég
gerði það fyrir Vikuna i febrúar.” sagði
Sigrún Jónsdóttir, en hún og maður
hennar Þorbergur Kristinsson voru ein
af þeim. sem héldu heimilisreikningana
fyrir Vikuna i febrúar.
í þeirri grein kom greinilega fram. að
þau eru ákaflega hagsýn. kaupa inn í
stórum skömmtum, versla i pöntunarfé-
lagi og nota frystikistuna siðan á allra
hagkvæntastan hátt.
„Það breytti engu um útgjöldin. þótt
ég skrifaði allt nákvæmlega niður. Það
er kannski ekki alveg að marka búreikn-
ingana hjá okkur. vegna þess að við höf-
um tækifæri til þess að versla i pöntun-
arfélaginu í bankanum. þar sem ég vinn.
Þar er álagningin sntávægileg en greidd-
ur er söluskattur af vörununt. Þar
þarf heldur ekki að kaupa í heilum köss-
um, hægt er að fá eina og eina dós af þvi,
sem maður þarf á að halda hverju
sinni.” sagðiSigrún.
En Sigrún gerir meira en að kaupa i
pöntunarfélagi til þess að spara útgjöld-
in. Hún tekur sér dag (eða fyrrihluta
dags. þvi hún vinnur eftir hádegið) og
matbýr i frystikistuna sina. Ef henni
áskotnast til dæmis mikill og góður fisk-
ur. býr hún til fiskibollur, sem hún stéik-
ir og frystir siðan. Einnig kaupir hún
hálsbita og/eða annað ódýrt kjöt og býr
til kjötbollur. sem hún steikir og frystir.
— Hún segir, að það sé mjög hentugt að
gripa til þess að hafa þessar bollur. þyi
þá er matseldin svo fljótleg seinna meir.
Sigrún og Þorbergur rækta heilmikið
af grænmeti sjálf. og er það geymt i
frystikistunni. sumt matbúið. annað
hrátt. Hún sýndi okkur gulrætur, sem
hún á enn síðan í fyrra. Þær snöggsýður
hún. snöggkælir og frystir síðan. Það
tekur ekki nema stutta stund að mat-
reiða gulræturnar úr kistunni. Rófur eru
frystar hráar. og hefur það gefist vel.
Einnig frvstir Sigrún rabarbara i bitum
og hefur þá mátulegt magn i graut í
plastpoka. Þannig getur hún haft „nýj-
an" rabarbaragraut allan veturinn.
„í fyrra ræktuðum við salat, radísur,
grænkál. rófur. gulrætur og rabarbara
fyrir utan kartöflurnar.”
— Vill grænmetið ekki fara til spillis
um uppskerutímann hjá ykkur?
„Nei. alls ekki. En ég verð þó að við-
urkenna, að seinnipartinn í fyrrasumar
fengu allir, sem komu i heimsókn. salat
með sér heim. Það var eina afurðin, sem
ekki var hægt að geyma og nýta með því
aðfrysta.”
Sigrún og Þorbergur eiga þrjá syni, 4.
12 og 15 ára. og í febrúar námu matar-
kaupin hjá þeim 61.658 kr. Ef við deil-
um i þá tölu með fimm. kemur út
12.331.60. sem getur þá talist fæðis-
kostnaður fyrir hvern einstakling i fjöl-
skyldunni. Verður að segjast eins og er.
að varla er hægt að hugsa sér. að nokkur
geti komist af með minni upphæð til
matarkaupa!
Hins vegar var liðurinn „annað”
nokkuð mikið hærri eða 99.479 kr. En
þar inni var talin með afborgun af bil
Sigrúnar 50 þúsund, og 26 þúsund fyrir
nýdekkog umskráningu.
Þannig er hægt að lifa sparsamlega.
Sigrún og Þorbergur fullvissuðu okkur
um. að þau spari ekki við sig i mat, en
hafa gert sér far um að eyða ekki i telj-
andi óþarfa. Það er talsverð fyrirhöfn
fyrir húsmóðurina að gera slátur á
haustin, en það gerir Sigrún. Hún sagð-
ist fá góða hjálp móður sinnar, sem býr í
sama húsi. Þær mæðgurnar taka gjam-
an auka vambir. blóð og mör og ganga
þá frá því þannig. að þær sauma keppi
úr vömbunum og brytja mörinn. Gera
10 VIKAN 26. TBL.