Vikan - 07.06.1979, Blaðsíða 10
Á slóðum Njáls
— Ég er menntuð í norrænum fræðum
og var skjalavörður í Rotterdam áður en ég
gerðist nunna. Eftir að hafa lesið öll rit
Theresu, sem var stofnandi reglunnar og
uppi á 16. öld, tók ég þá ákvörðun i hrifn-
ingu að gerast nunna. Síðan eru 26 ár. Ég
hef aldrei verið í öðru klaustri en þessu
hérna og ástæðan e.t.v. sú að ég var ekki
alls kostar ókunnug íslandi og íslendingum
áður. Þannig var nefnilega mál
með vexti að ég dvaldi í Kaupmannahöfn á
öðrum tug 20. aldarinnar og viðaði að mér
efni í doktorsritgerð mína sem fjallaði um
Njálssögu. Að því loknu vaknaði áhugi
minn á íslenskum' söguslóðum og íslensku
máli og það varð úr að ég heimsótti landið
árið 1928, þá nýbúin að ljúka ritgerð
minni; „Litteraire Motieven In De Njála”.
Þetta var heljarmikil bók sem systir Ólöf
hélt á, en ófáanleg var hún til að láta
mynda sig með gripinn, sagði hann heyra
til liðinni tíð og ekki koma þessu máli við.
Þar við sat.
Skraytfctgarnar i kömum sru sftir þýskan liita-
mann, Eglno Wsinsrt fri Köln. Þœr sru msrki-
Isgar fyrir það aö listamaðurinn missti hœgri
höndina i fangabúðum i striðsirunum og vann
þvi þsssi verk msð vinstri handinni ainni
saman.
Þœr heita íslenskum nöfnum og
kjósa í Reykjaneskjördæmi
Allar eru nunnurnar íslenskir ríkis-
borgarar og hafa því þurft að taka upp
íslensk nöfn til að falla betur að opinberri
skriffinnsku. Systir Miriam heitir María
Kristjánsdóttir, systir Ólöf heitir Anna
Hauksdóttir en systir Veronika heitir bara
Veronika því lög um að útlendingar sem
ætluðu að gerast íslenskir ríkisborgarar
yrðu að taka sér íslensk nöfn tóku ekki gildi
fyrr en hún hafði verið hérlendis í tölu-
verðan tíma.
Annað sem fylgir því að vera íslenskur
ríkisborgari er réttur til að taka þátt í
almennum kosningum, og þann rétt nýta
nunnurnar sér svo sannarlega. Þær vantar
aldrei á kjörstað.
— Við lesum blöðin reglulega og hlust-
um á útvarp, ekki vegna áhuga á því sem
þar stendur eða heyrist, heldur til að æfa
okkur í íslenskunni (þær stöllur tala furðan-
lega góða íslensku miðað við þau litlu
tengsl sem þær hafa við íslenskt umhverfi).
Auk þess kemur til okkar fólk endrum og
eins og þá er eins rætt um landsmálin eins
og hvað annað. Að öllu þessu samanlögðu
þá teljum við okkur vera fullfærar um að
meta stöðuna og horfur í islenskum stjórn-
málum hverju sinni.
Nunnurnar kjósa í Reykjaneskjördæmi,
og þrátt fyrir mikla eftirgangsmuni voru