Vikan - 07.06.1979, Blaðsíða 24

Vikan prófar léttu vínin
23. grein: Ýmis rósavín
Ekki mælt meö
neinu rósavíni
Ósköp er gott aö vera kominn á leiðar-
enda i gæðaprófun Vikunnar á léttum
vínum Áfengis- og tóbaksverslunar
ríkisins. Margt sæmilegt og sumt jafnvel
gott hefur flotið með, en hæst gnæfa þó
dapurlegar minningar um léleg, vond og
ódrykkjarhæf vín.
1 síðustu Viku var sagt frá portú-
gölsku rósavínunum, sem eru 11 að tölu
í Ríkinu. Nú er röðin komin að hinum
rósa.vínunum, sem eru aðeins fjögur, tvö
frönsk, eitt italskt og eitt frá Kýpur.
Sagt þýskt, en er franskt
Það má hafa til sanninda um fáfræði
ráðamanna Ríkisins, að þeir halda því
fram á verðskrá, aðeitt þessara rósavína
sé þýskt og heiti Rosé d’Anjou. 1
rauninni er það franskt og heitir Rosé du
Val de Loire. Og það væri líka franskt,
þótt það héti Rosé d’Anjou.
ROSÉ DU VAL DE LOIRE,
CUVÉE REVE D’OR, af árgangi 1977
frá Fischer, er upprunnið frá Touraine
svæðinu miðja vega við ána Loire. Á
þessum slóðum er ræktað mikið af rósa-
víni, sumu vel frambærilegu. Þetta er
líka skásta rósavínið í Ríkinu, þótt það
fái ekki nema sex í einkunn eins og þrjú
önnur rósavin.
Þetta reyndist gullinbrúnt vín án loft-
bóla, fremur ilmdauft og fremur sætt.
Heildarmyndin var sú, að þetta væri
einkar hlutlaust og persónusnautt vin,
án áberandi galla. En það var mun
minna í það variðen i rauðvínin og hvít-
vínin, sem fengið hafa sjö í einkunn i
gæðaprófun Vikunnar. Þess vegna
verða sex að duga. Verðið er 2.300
krónur.
Rauðvín eða rósavín?
Næst í röðinni og betra en portú-
gölsku rósavínin tvö, sem fengu sex í
einkunn, er DOMAINE DE MONT-
FORT, án árgangs, frá Henri Maire,
upprunnið i Arbois-héraði í Júrafjöll-
um. Einkunnin var sex og verðið er
2.500 krónur.
Arbois-vín eru yfirleitt talin best Júra-
vína. En það er matsatriði, hvort telja á
þau til rauðvína eða rósavína. Og vínið í
Ríkinu er ekki undantekning á því. Það
var hreinlega rautt á lit, ilmaði dauflega
eins og rauðvín og var á bragðið eins og
rauðvín.
Nokkru síðra með fimm í einkunn var
ROSATO DI BOLGHERl, af árgangi
1977 frá Antinori á Chianti-svæði ltalíu.
Það var ljósrautt, með smáum bólum,
daufum ilm og of súru bragði. Verðið er
1.800 krónur.
„Semi-dry” þýðir „sætt”!
Lestina i þessum flokki rak svo PINK
LADY, án árgangs frá fyrirtækinu Ethko
á Kýpur. Það fékk líka fimm í einkunn
og verðið er 1.700 krónur. Liturinn var
gulbrúnn, loftbólur voru engar, í
lyktinni vottaði fyrir olíu og bragðið var
mjög sætt.
Það er raunar segin saga, að standi
„semi dry” á vínflösku, þá er innihaldið
sætt.
Að meðaltali voru þessi fjögur vín
heldur skárri en portúgölsku rósavínin.
Ekkert þeirra náði þó þeirri einkunn, að
Vikan geti mælt með því eins og hún
hefur mælt með tólf hvítvínum og
fjórtán rauðvínum.
Þessi vínþráður verður kannski tekinn
upp einhvern tíma seinna. 1 næstu Viku
verður kvæðinu vent í kross og byrjað
að segja frá nokkrum þýskum borgum,
dýrum og ódýrum hótelum þeirra,
dýrum og ódýrum veitingahúsum, en
um leið eingöngu góðum hótelum og
veitingahúsum.
1 fyrstu greininni verður sagt frá
ttótélum og veitingahúsum í höfuðborg-
inni Bonn.
Jónas Kristjánsson
Síðasta plata
Charles Mingusar
í formála bókar sinnar,
Beneath The Underdog, lýsir
Charles Mingus sjálfum sér sem
manneskju samansettri úr
þremur persónuleikum sem eigi
stöðugt í innbyrðis baráttu.
Mingus eitt, tvö og þrjú.
Þessi persónuklofningur setur
einnig sinn svip á nafn síðustu
plötunnar hans, Me Myself And
Eye, sem var tekin upp um það
bil ári fyrir dauða hans, en hann
var þá kominn í hjólastól.
Meginþráður plötunnar er hug-
takið ást og Guð sem
sameiningartákn og Mingus
valdi henni þetta nafn til að
undirstrika lífsspeki þá sem
kemur fram í tónlistinni. Hann
notar þarna stóra hljómsveit
(24-25 hljómlistarmenn) og er
þetta eitt af fáum skiptum að
Mingus vinnur með svo fjöl-
mennri hljómsveit.
Á þessari plötu spilar Mingus
ekki sjálfur á bassa og tónlistin
er skrifuð eftir honum af
trompetistanum Jack Walrath.
Annaðhvort söng Mingus hana
fyrir hann eða spilaði hana á
píanó. En hann gekk sjálfur
endanlega frá plötunni og á
stöku stað má heyra rödd hans
blanda sér í kórinn.
Þessi plata er mjög athyglis-
verð, þó að sumar af fyrri
plötum Mingusar hafi kannski
gefið betra dæmi um hina miklu
sköpunargleði þessa frábæra
tónlistarmanns.
Wayne County sem náð hefur
miklum vinsældum í Englandi
og heimalandi sínu, Ameríku, ?r
töluvert frábrugðinn þeim
rokkstjörnum, sem við eigum að
venjast. Hann er kynskiptingur
(transvestít) og hegðun hans á
sviðinu heldur óvenjuleg. Hann
á það til að henda hundamat í
áhorfendur eða sprauta á þá
með vatnsbyssu, sem er í laginu
eins og kynfæri karlmanns.
— Ég hef alltaf verið frá-
brugðin(n) öðru fólki, segir
Wayne. — Þegar ég var barn lék
ég Faraó, Sesar og Kleópötru í
stað þess að vera í kúreka- eða
indíánaleik eins og hinir krakk-
arnir. í mínum augum er það
eðlilegt að vera smáklikkaður.
Hann hóf feril sinn sem
skemmtikraftur, en nú eru
plöturnar hans einnig byrjaðar
að seljast, þó að lagið hans
„Fuck off’ hafi verið bannað í
öllum útvarpsstöðvum og jafn-
vel í mörgum plötuverslunum.
24 Vikan 23. tbl.