Vikan - 15.05.1980, Blaðsíða 56

Vanoc fylgir slóð Galans og heyrir
þá sultargól úlfanna. Hann keyrir
sporana í síflur hestsins.
Skrokkur hestsins, sem hingafl til haffli hlýjafl laffii Enid, dregur nú afl sér athygli
úlfanna. Þeir koma nær og nær. Hún teygir sig eftir hnifnum en eitt hnifsblað má sín
ekki mikils gegn öllum þessum fjölda.
Galan þeysir endaspölinn til hallarinnar, kaldur og votur.
Hann gefur sér ekki tíma til afl fara í þurr föt heldur skipu-
leggur strax björgunarleiflangurinn.
Loksins nær hann til hennar og þrýstir henni afl sér.
Léttirinn er mikill og hún hnígur niflur örmagna.
En konurnar í kastalanum veita
hósta og undarlega fölum hörundslit
Galans athygli og hann er dúflaflur
ofan í rúm mefl heitt púns. Þær
hjúkra honum eins vel og um
konung væri að ræða.
í næstu Viku:
Afsökun Vanocs lávarflar.
Þafl kemur í Ijós að Galan hefur hugsafl fyrir öllu sem gæti stufllafl að þvi afl gera
heimför laffli Enidar sem þægilegasta. Heimferflin líkist helst sigurför eftir
vel heppnaða orrustu.
2.22.3 ©1979 King Fea;.....* Syndicate, Inc. World rights reserved. S