Vikan


Vikan - 12.06.1980, Blaðsíða 37

Vikan - 12.06.1980, Blaðsíða 37
Brúður hafa verið gerðar frá upphafi vega og í fyrstunni notað það sem hendi var næst í það sinnið. Efnið að mestu leyti steinar og trjágreinar og svo fóru menn að móta greinarnar í mannsmynd. Lengi vel voru bruður eftirlíkingar fullorðinna og það er ekki fyrr en á allra síðustu tímum að brúður voru gerðar i formi barnslíkingar. En fæstar brúðurn- ar voru gæddar hinni dásamlegu mýkt sem yngri börnin telja ómissandi eigin- leika hjá „barninu” eina sanna. Framleiðendur gáfust fljótlega upp á gömlu góðu pissudúkkunum, sem gerðar voru úr hörðu plasti, og gáfu mýkri efnum tækifæri. Teddybangsana þekkja allir og það allra nýjasta Holly-Hobby æðið fer framhjá fæstum foreldrum. En öld iðnaðarins breytti ýmsu varð- andi brúðugerð og síðustu hundrað ár hafa haft í för með sér meiri breytingar á því sviði en nokkru sinni áður. Raunsæisstefnan skaut upp kollinum og 1Mað þvi að taka verkefnin með heim og vinna talsvert þannig er hœgt að flýta talsvert fyrir. Anna Margrét Björnsdóttir hafði einmitt notfœrt sór þann möguleika. A hliðum. Sigrún Jónsdóttír við saumavólina. afleiðmgin var gerð leikfanga sem flest geta gert á líkan máta og hinar lifandj fyrirmyndir, nema kannski hugsað sjálf- stætt. Dúkkur opna og loka augunum, beygja armana, snúa höfðinu og siðar tóku þær að gráta, hlæja og tala. Að ekki sé nú minnst á þessar sem borða barnamat og hafa hægðir! Með hinni þróuðu framleiðslu færist þetta meira út í það að hefta ímyndunar- afl barnanna. Barbídúkkurnar stungu upp kollinum, nákvæm eftirlíking neysluþjóðfélagsins, þar sem eitt af höfuðatriðunum er að eiga eitthvað — helst sem mest. Eiga alls konar hluti, bæði nothæfa og svo alsendis ónothæfa, enda notagildið ekkert höfuðatriði ef sölutæknin blómstrar. Þrátt fyrir allt þetta heldur tusku- brúðan velli og einmitt í því sama gamla og góða formi. Ennþá eiska börnin „bamið sitt" án tillits til fegurðarinnar og fullorðnir verða að láta undan Bryndis Jónsdóttír fyllir búkinn. Til þass mó nota bómull, vatt, svamp eða kembu og allir hlutar brúðunnar eru fylltir samhliða. Höfuðið er fyllt og siðan f est á búkinn með handsaumi. 24. tbl. Vikan 37
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.