Vikan - 03.05.1984, Qupperneq 38

“kJ Bílaprófun Vfkunnar
Volkswagen Golf C
Hér sést hvar heflað hefur verið. Aðallega er það fram- og afturhlutinn
sem hefur orðið fyrir barðinu á heflunum.
Dagana 6. og 7. mars haföi ég til
umráöa 1984 árgerðina af Golf-
inum, einum algengasta snattbíl
Islendinga. A þessum stutta tíma
uxu meö okkur kærleikar miklir
og þaö var meö söknuði sem ég
skilaöi honum til réttra húsbænda.
Fyrsta yfirlit
Þaö fyrsta sem vekur athygli
við nýja Golfinn er aö þaö er búið
aö „hefla” af honum öll skörp
horn og línurnar eru mýkri. Lagi
bílsins hefur greinilega
veriö breytt á þennan hátt til aö
minnka loftmótstööuna en þaö er
eitt af fjölmörgum ráöum bíla-
framleiðenda til að minnka
bensíneyösluna. Aö innan hefur
plássiö aukist talsvert og nú er þar
oröiö gott pláss fyrir fjóra full-
vaxna. Sætin eru frekar hörð en
venjast fljótt og fljótlega fer bara
ágætlega um mann viö að keyra
Golfinn. Þar sem þetta er ódýr-
asta útgáfan af honum bjóst ég
ekki viö merkilegri innréttingu, en
merkilegt nokk, hún var alveg
fyrirtak, tauáklæöi á sætum, teppi
á gólfum og hin rómaöa vand-
virkni Vestur-Þjóðverja kom hér
og þar berlega í ljós. Þó er ekki
hægt að segja aö innréttingin sé
gallalaus, þaö væri lygi. Fljótlega
kom fram að fremri öryggisbeltin
eru alltof aftarlega og þarf helst
aö snúa sig úr axlarliönum til aö
ná- í þau. Þegar maöur hefur
loksins náö taki á beltinu og ætlar
aö draga þaö fram flækist þaö í
handfanginu sem maður togar
upp til að leggja framsætin fram,
en þessi handföng standa svo
sannarlega undir nafni sem slík
(allt of stór). Hanskahólfiö var
einnig af vitlausri stærö, of lítiö.
Einn galli kom svo í ljós sem fór
hræðilega í taugarnar á mér.
Hann var sá aö þegar maöur
kveikti á ljósunum eöa notaöi eitt-
hvert rafmagn þegar bíllinn var í
hægagangi upphófst ógurlegur
titringur í bílnum öllum. Þaö virt-
ist vera þannig aö á vissum snún-
ingi titraði vélin þannig að allt fór
aö nötra inni í honum og sumt
beinlínis aö skrölta. Þetta gerðist
líka á vissum snúningi í akstri.
Mælaborð og stjórntæki
Mælaborðiö sjálft var eins og
viö var að búast, fremur eyðilegt.
Saknaöi ég þar snúnings-, olíu-
þrýstings- og trip-mælis, en þaö er
búnaöur sem er oröinn standard í
mörgum bílum á minna verði.
Ljósarofinn var við hliðina á
mælaboröinu og þótti mér asna-
legt aö hafa hann ekki á öörum
hvorum arminum við stýriö eins
og nú tíðkast helst og er miklu
þægilegra. Einungis tveir hraðar
voru á þurrkunum og vantaöi
algerlega þurrkutöf, en ætlast var
til aö maður rétt ýtti á þurrkuarm-
inn og þá fóru þurrkurnar eina
umferö, eins konar handvirk
þurrkutöf.
Stýriö sjálft var alveg fyrirtak,
mjúkt og þægilegt aö hafa grip á
því, sömuleiðis gírskiptinum, en
þó var hann leiöinlegur aö því
leyti aö það þurfti að slást svolítið
viö hann til aö koma honum í
bakkgír, þrýsta allri stönginni
niöur, og það vildi hafa í för meö
sér aö allt í einu var hann kominn í
fyrsta. Eg átti í basli meö þetta
allan tímann.
Vélin rauk alltaf í gang á fyrsta
snúningi, malaði þýölega en haföi
áöurnefndan galla aö vilja titra á
ákveönum snúningssviöum.
Astigið á bensíngjöfinni og
kúplingunni var létt, þægilegt að
setja hann í fyrsta gír og svo af
staö.
leið á prófunina kom í ljós aö þaö
er síöur en svo galli, bíllinn lá
hreint ótrúlega vel á vegi, lagöi
aldrei niður horn í beygjum og tók
hinum versta þjösnaskap sérlega
vel. Eini hugsanlegi gallinn við
fjöörunina er sá aö sumum finnist
bíllinn alltof stífur, en þegar
ferðast er með fullan bíl langar
leiðir kemur hann til meö að koma
vel út, þannig að menn sætta sig
örugglega viö smáhopp og skopp
þess á milli þegar lítiö er í bílnum.
Reyndar tók ég eftir aö á mikilli
ferö í beygjum á malbiki vildi
hann lyfta innra afturhjóli, en það
geröist við hraða sem er strang-
lega bannaður hér á landi, jafnvel
úti á vegum. Viö sömu aöstæður
hef ég trú á að margir aörir
óvandaðri smábílar væru löngu
oltnir.
Hemlarnir voru ágætir en í
byrjun kom þaö á óvart hversu
þungt ástigið var. Þetta vandist
Plássið er gott og þó sérstaklega vel formað.
Af stað. . .
Það eru engar öfgar að fullyröa
þetta: Golfinn er eins einfaldur og
hugsast getur í akstri. Þetta er
alls ekki í niðrandi merkingu,
strax á fyrsta horni er eins og
maður hafi aldrei gert annað en aö
keyra bílinn. Þaö fyrsta sem
maður finnur er aö bíllinn er
frekar stífur í fjöörun og þegar
vel og í lokin fannst ekki fyrir
því aö maður þyrfti að ýta pedal-
anum langar leiöir niöur í gólf til
þess að snarhemla, en það geröi
Golfinn meö ágætum þegar til
kom. Handbremsan virkaði á
afturhjólin og það tel ég kost því
aö þá er hægt aö beita bílnum eins
og skíöum í hálku og snúa viö á
punktinum ef mikiö liggur á.
Vélin var af minnstu gerð sem
hægt var að fá, því miöur. Þó svo
aö hún gæfi sæmilegan kraft á
38 Vikan 18. tbl.