Vikan - 31.05.1984, Qupperneq 40

Fimm mínútur með Willy Breinholst
Lögreglustjórinn tekur
málið í sínar
hendur
Enn einu sinni hafði orðiö
bylting í litla, órólega, suður-am-
eríska lýðveldinu Equoraguay.
Þegar hvellurinn frá síðasta skot-
inu hljóðnaði og ró og friði varð
aftur komið á var öllum erlendum
sendifulltrúum boöið til forseta-
hallarinnar í einni kippu. Þar
ætlaði hinn nýi forseti, José Gon-
zalo y Quintanilla, að kynna hina
nýju herforingjastjórn sína. Og aö
sjálfsögðu fékk William Hender-
son, hinn enski chargé d’affaires
sem var nýkominn í utanríkis-
þjónustuna og vantaði sárlega
reynslu í að vera boðinn í kippu til
nýrra, suður-amerískra valdhafa,
heimboö rétt eins og aðrir. Hann
var aö búa sig til þessa kostaboðs
þegar. . .
— Þér ættuð frekar að geyma
þetta heima við, sir, sagði Albert,
yfirþjónninn hans, sem hafði unn-
iö við sendiráðiö svo áratugum
skipti, þegar Henderson ætlaði að
fara að stinga dýrmætu gullslegnu
sígarettuveski í vasa sinn.
— Því þá það, Albert?
— Vegna þess, sir. . . að það
gæri gerst aö í þrönginni misstuð
þér það. Þessir litlu, dökkleitu
bófar... afsakið hvernig ég tek til
orða. . . þessir suður-amerísku
herramenn eru til alls vísir.
Henderson leit ávítandi á yfir-
þjóninn sinn.
— By jove, tautaöi hann
hneykslaöur, dökkleitir bófar!
Hvernig er það eiginlega meö
yður, Álbert, þekkið þér ekkert til
þessarar löglegu stjórnar
landsins?
— Sorry, sir, sagöi Albert auð-
mjúkur og hneigði sig, þetta var
aðeins vel meint ábending.
En Henderson lét hana sem vind
um eyru þjóta. Hann lét sækja bíl-
inn sinn og tveim tímum síðar,
þegar kvöldverðinum í forseta-
höllinni var farsællega lokið og
menn höfðu komið sér makinda-
lega fyrir í hliðarherbergjunum,
var hann fljótlega orðinn mið-
punktur athyglinnar í hópi dökk-
leitra, yfirskeggjaðra ráðherra í
herforingjastjórninni og kvenna
þeirra sem voru álíka dökkar yfir-
litum. Hann sagði þeim spennandi
sögur frá því hann var í Austur-
löndum fjær í síöari heims-
styrjöldinni.
— Það var fyrst og fremst þeim
haldgóðu upplýsingum sem ég gat
lagt til að þakka aö Good old
England bjargaðist og það ekki
bara einu sinni eöa tvisvar heldur
oftsinnis og sem þakklætisvott
sendi forsætisráðherrann mér
þetta dýrmæta gullslegna sígar-
ettuveski. Á því er áletrun um
ástæðuna fyrir gjöfinni og eigin-
handarundirritun hans.
Henderson leyfði konunum að
dást að sígarettuveskinu og
andaitaki síðar gekk það einnig á
milli innanríkisráðherra, her-
málai'áðhena og utam-íkisráð-
herra Equoraguay, þar til
Henderson missti sjónar á því.
Hann átti von á því, og það var
fullvissa hans, að einhvern tíma á
meðan á veislunni stæði myndi
veskinu verða skilað til hans þeg-
ar allir heföu dáðst nægju sína aö
því.
En kvöldið leið án þess að sígar-
ettuveskið verðmæta skilaði sér.
Henderson var farið að hita lítil-
lega í kinnarnar. Ef til vill hefði
MIKIÐ URVAL
Hffl
I 'erslanir: I lallarmúla 2 s. 83211
Laugavegi 84 HaJ'narsirœti 18
Allar nánari upplýsingar:
PENNAVIÐGERÐIN
Inqólfsstræti 2, simi 13271
CROSS-penninn veitir varanlega ánægju og jafnvægi þegar þú skrifar.
40 Vikan 22. tbl.