Vikan - 16.07.1987, Síða 46

Vikan — popp
A

ísland er lítil eyja sem ferstækkandi á landa-
kortinu sem tónleikaferðalög popphljóm-
sveita miðast við. Nú hafa nokkrir aðilar
komið til Islands og er þá skemmst að minnast
sænsku rokksveitarinnar Europe. Núerönnur
hljómsveit að koma. Hún er frá landinu við
hliðina á heimalandi Europe og er orðin ein
sú allra vinsælasta i dag, norska grúppan a-ha.
Þeir eru þrír sem skipa þessa hljómsveit:
Morten Harket, Pál Waaktaar og Magne
Furuholmen.
Sagan hefst í Osló fyrir nokkuð mörgum
árum. Þar bjuggu tveir piltar sem kallast Pál
og Mags. Þeir byrjuðu að spila í hljómsveitum
þegar þeir voru smáguttar, að vísu hvor í sinni
hljómsveitinni. Sú sem Pál var í kallaðist Black
Days og sú sem Mags spilaði í kallaðist Black
Saphire svo það var víst hægt að segja að
útlitið væri nokkuð svart!
Þegar piltarnir voru að verða 14 ára samein-
uðust þessar sveitir í eina sem kallaðist Spider
Empire.
Arið 1981, þegar þeir voru að nálgast tví-
tugt, gáfu þeir sjálfir út plötu sem kallaðist
Bridges en það nefndist hljómsveitin þá líka.
Eftir útgáfu þessarar plötu héldu þeir til Eng-
trommur. Síðan skiptu þeir um hljóðfæri.
Mags tók við hljómborðinu og Pál gítarnum.
Pál er annars menntaður í klassískum píanó-
leik og mikill unnandi norska tónskáldsins
Grieg. Núna sjá Pál og Mags um að leika á
öll hljóðfæri á plötum þeirra (sama hvaða
nafni þau nefnast, fyrir utan sinfóníuleikinn)
og Morten syngur.
Nú komu þeir sér fyrir í sumarbústað sem
foreldrar Páls áttu og sömdu lög, æfðu og
söfnuðu peningum fyrir annarri Englandsför.
Það var við þessar æfingar sem nafnið á
hljómsveitinni varð til. Upphaflega var þetta
nafn á lagi, a-hem, sem Morten rakst á í
minnisbók Páls. Þeim fannst nafnið a-ha
hljóma vel sem hljómsveitarnafn þar sem það
er eins á öllum tungumálum og stutt og lag-
gott.
í lok ársins 1982 komust þeir að þeirri
niðurstöðu að þeir væru tilbúnir fyrir nýtt
áhlaup á England og 2. janúar 1983 voru
þeir komnir á áfangastaðinn, London.
Ekki gekk þetta of vel i byrjun. Þeir gengu
á milli hljómplötufyrirtækja í leit að samningi
og þegar þessi ferð virtist ætla að enda eins
og sú fyrri ákváðu þeir að gera síðustu til-
lands í þeim tilgangi að leggja heiminn að
fótum sér. Eitthvað gekk það nú brösulega
því þeir sneru aftur heim peningalausir en
staðráðnari en nokkru sinni fyrr í að fara
aftur og slá þá virkilega í gegn.
Kvöld eitt eftir heimkomuna sátu Pál og
Mags í einhverjum klúbbnum og hlustuðu á
hljómsveit sem spilaði þar. Þessi sveit kallað-
ist Souldier Blue. Þeir hrifust af söngnum og
fóru og töluðu við söngvara sveitarinnar,
Morten Harket. Sá er fæddur í Kongsberg.
Hann ætlaði að verða prestur og var búinn
að vera í háskólanum í eitt ár þegar hann
ákvað að snúa sér að tónlistinni. Pál og Mags
buðu honum í hljómsveitina og hann sam-
þykkti.
í upphafi spilaði Mags á gítar og Pál á
raun. Þeim tókst að skrapa saman fyrir
nokkrum stúdíótímum og á síðasta degi upp-
tökunnar kom framkvæmdastjóri stúdíósins,
John Ratcliff, til þeirra. Hann byrjaði á því
að óska þeim til hamingju með gott lag og
lýsti áhuga á að gerast umboðsmaður þeirra.
Því boði var að sjálfsögðu tekið og byrjuðu
hann og Terry Slater strax að kynna sveitina
fyrir ýmsum útgefendum. Þónokkrir sýndu
áhuga en besta tilboðið kom frá Warner Bros.
Stuttu fyrir jólin 1983 koni út smáskífa með
laginu Take on Me en ekki varð árangur þess-
arar útgáfu mikill. Lagið var gefið út aftur:
enn enginn árangur. Þá kom maður að nafni
Jeff Ayecroft inn í málið og tilkynnti að ef
lagið ætti að verða vinsælt yrði að gera við
það gott myndband þar sem vinsældir laga í
Umsjón: Helga Margrét ReykdaI
46 VI KAN 29. TBL