Vikan - 16.07.1987, Blaðsíða 58

Hundarómantík
í vesturbænum
Þad verður að halda sér lil. Salka valka meo atkvaemi sin.
Fyrir fáeinum vikum gcrðust þau tíðindi
vestur í bæ að tík nokkur tók léttasóttina og
gaut sex hvolpum. Aðdragandinn að þessu
goti var með nokkuð sérstæðiim hætti, enda
foreldrarnir. Naddur og Salka Valka, miklir
gersemishundar og margverðláunaðir setterar.
Nágrannarnir, þau Júlíus Vífill Ingvarsson
óperusöngvari og Svanhildur Oskarsdóttir
fóstra, eigendur Sölku og Nadds, eru bæði
mjög áhugasöm um hundarækt. Eins og metn-
aðarfullu ræktunarfólki sæmir var þetta got
úthugsað og skipulagt en ekki ávöxtur neinna
skyndikynna.
Ég forvitnaðist um það hjá Júlíusi og Svan-
hildi hvernig það hefði atvikast að þau fengu
sér hunda og bað þau að lýsa kynnum sínum
af þessum skepnum.
Júlíus Vífill kvaðst hafa verið viö nám er-
lendis þegar huliðsheimar hundaræktarinnar
lukust upp fyrir honum og honum varð Ijóst
að hæfileikar þessara dýra eru ekki einskorð-
aðir við gjamm í kringum sauðfé. Hann ákvað
að fá sér hund og taka liann með sér hcitn
til íslands þegar sá dagur kæmi. Þessa fyrirætl-
un varð hann þó að gela upp á bátinn því
að fljótlega rak hann sig á að innfiutningur á
húsdýrum og þar með töldum hundum er
stranglega bannaður. En áhuginn var vaknað-
ur og þegar heini var komið fór Júlíus að leita
sér að hreinræktuðum hundi. Hans mikla
hundaheppni i lífinu var að hann IVétti af
hundeiganda sem átti tvo setterhunda. Þetta
voru feðgar en eins og titt er með stórbrotna
einstaklinga vildu báðir ráða og rikti því stöð-
ug valdabarátta á heimilinu. Til að afiétta
stríðsástandinu var gripið til þess ráðs að
skilja þá að og lckk Júlíus Vífill þann yngri.
Nadd. Síðan þetta gerðist eru liðin níu ár og
hefur sambúð þeirra Júlíusar og Nadds geng-
ið mjög vel.
Varla hafði Naddur slitiö hvolpsþófunum
þegar lók að brydda á ákvcðnum skapgerðar-
einkennunt í fari hans. Þrátt fyrir að hann
væri blíðlyndur og laus við alla grimmd kærði
hann sig ekkcrt um kjass og knús. Hann hafði
líka mjög ákveðnar hugmyndir um sjállán sig
og fannst ekki tiema sjálfsagt að aðrir hundar
litu upp til sín með nokkurri virðingu. Þrátt
fyrir að Naddur sé stór upp á sig og sérlundað-
ur hefur þjálfunin heppnast vel eins og
frammistaða hans á hundasýningum vitnar
um en Naddur er tvöfaldur stórmeistari. Þess-
ar sýningar eru haldnar á vegum Hundarækt-
arfélags Islands og eru erlendir dómarar
kvaddir til að meta árangur ræktunarstarfs-
ins. Að mörgu þarf að hyggja þegar hundar
eru dæmdir. Bygging og beinalag ásamt tönn-
um er skoðað í krók og kring. Einnig skipta
hreyfingar og feldur miklu máli. En það eru
ekki einungis útlitseinkenni sem gera lumd
að góðtim kynbótalnmdi. Skaplyndi og sam-
band hans við eigandann er mikilvægur þáttur
í ræktuninni og prófsteinn á góðan liund.
Július lét af því að auðvelt hefði reynst að
venja Nadd. Aðalatriöið væri að beita ströng-
um aga, vera samkvæmur sjálfum sér. og
sanngjarn. Naddur getur þó tæplega talist
dæmigerður heimilishundur þvi að eðlisfari
er hann veiðilnmdur og krefst umhirðu og
mikillar hreyllngar í samræmi við það.
58 VIKAN 29. TBL