Vikan - 14.01.1988, Qupperneq 54

UÓSM.: PÁLL KJARTANSSON
Æ oftar fléttast inn í stjóm-
málaumræðuna spurningin
um hvort virðing Alþingis
hafl beðið hnekki. Furðu
margir mótmæla því að sú
góða virðing hafi dalað í
seinni tið. Mér varð á að halla
undir flatt þegar ég fór að
hugsa um virðinguna.
í umræðunni um matarskatt-
inn orðaði einn þeirra sem mót-
mælti skattinum úr forystuliði
launþega það svo að þessi hækk-
un kæmi yfir fólk eins og köld
vatnsgusa. Myndum við bera
aukna virðingu fyrir þeim sem
hellti yfir okkur úr fötu af köldu
vatni? Ég held ekki. Hins vegar
skilja flestir þá fullyrðingu að
ríkissjóður verði að geta aflað
sér aukinna tekna. Það má vel
vera. En líklega er ekki sama
hvernig sú skattheimta er
framkvæmd. Þeir sem breiðust
hafa bökin og betri efhi á að
borga opinber gjöld éta nefni-
lega ekkert meira en þeir sem
minna mega sín. Það er líklega
þetta sem vekur almenna andúð
á matarskattinum.
Tiltrú almennings á forsjá Al-
þingis hefur því dofnað. Virðing-
in hefur orðið fyrir áfalli. Full-
yrðingar ráðherra um að verið
sé að einfalda og auðvelda sölu-
skattsinnheimtu og koma í veg
fyrir undanbrögð skattgreið-
anda þykir ekki trúverðug. Of
dýrkeypt heillaráð á kostnað
þeirra sem úr minnstu hafa að
spila, telja margir.
Umræðan fjallar aðallega um
hallarekstur ríkissjóðs og að
tekjurnar þurfi að auka. Minna
fer fyrir umræðum og tillögum
um sparnað. Kannski þarf þjóð
sem greitt getur yfir 600 millj-
ónir til landbúnaðarmála ekki að
Það þarf meiri
vísdómsfugla en
mig til að hafa
nægan skilning á
öllum hinum há-
fleygu úrræðum
alþingismanna um
aukna skattheimtu
og tekjur.
Langar ræður þlngmanna fyrir jólin vöktu nokkra athygli og þóttu ekki bera vott um vönduð
vinnubrögð. L__________________________________________________________
Vírðing Alþingis
spara. En það þarf stærri vís-
dómsfugla en mig til að hafa
nægan skilning á öllum hinum
háfleygu úrræðum alþingis-
manna um aukna skattheimtu og
tekjur. Það má líka segja að
matarskatturinn sé eins og
grjótkast. Ég ber ekki virðingu
fyrir þeim sem kastar í mig
steini. Það er aðgerð sem ég skil
og þið Iíklega líka. Það er alveg
sama hvers vegna steininum var
kastað. Það er erfitt að bera virð-
ingu fyrir grjótkösturum.
Fyrir jólin kom í Ijós að ýmis-
legt var á elleftu stundu í störf-
um Alþingis. Mikilvæg mál biðu
óafgreidd og því varð að halda
þingfúndi milli jóla og nýárs.
Þetta þótti mörgum sárt þing-
mannanna vegna og töldu að
jólagleði þeirra myndi spillast.
En flestir láta sér þó fátt um finn-
ast því svo margir í þjóðfélaginu
þurfa að vinna líka þessa daga,
jafhvel fyrir minna kaup. Ekki er
þó líklegt að virðing Alþingis
muni aukast verulega þrátt fýrir
hið aukna vinnuálag alþingis-
manna, heldur finnst mörgum
að þeim hefði verið nær að stytta
ræðurnar sínar örlítið fyrir jólin.
Málþóf hefur aldrei þótt
virðulegt. Hins vegar þykir það
mikil kúnst að segja mikið í sem
fæstum orðum. Hnitmiðaðar
ræður þykja bera vott um hæfni
og góðar gáfur. Virðing manna
verður ekki mæld eftir málæði
þeirra hvort sem er í sölum Al-
þingis eða á öðrum mannamót-
um.
Langar ræður þingmanna fyrir
jólin vöktu nokkra athygli og
þóttu ekki bera vott um vönduð
vinnubrögð. Kannski undirbúa
þingmenn þessa vinnu sína illa.'
Þeir koma kannski illa lesnir á
úrlausnir sínar á vinnustað. Þeir
þyrftu að vanda sig betur og lesa
betur heima.
f skólum þykja þeir nemend-
ur skara fram úr sem mæta vel
lesnir í tímum og kunna að koma
orðum að því sem þeir hafa lært.
Langt mál og þóf bjargar ekki
slökum nemendum en þykir
frekar bera vott um vankunnáttu
og slæman undirbúning. Það
skyldi þó aldrei vera að þessu
væri svipað farið með alþingis-
menn. - Páfi.
54 VIKAN