Vikan - 23.03.1989, Blaðsíða 54

Fimmtug kona frá Mílanó
hefur með sínum óvenju-
lega lœkningakrafti getað
gert hundruðum kvenna,
sem áður voru búnar að fá
þann dóm hjá kvenlœkni
sínum að þœr gœtu ekki
eignast barn, kleift að
verða mœður. Lœknar og
rannsakendur dulrœnna
fyrirbrigða hafa fylgst náið
með Virginiu Doniselli.
HUC5LÆKNINC5AR
ítalskur huglæknir ber
sigurorð af ófr jésemi
TEXTI: ACTION PRESS
ÞÝÐING: HELGA MÖLLER
Hundruð hjóna á Ítalíu, sem hald-
in hafa verið ólæknandi ófrjó-
semi, eiga einum undraverðasta
huglækni Ítalíu að þakka að hafa eignast
barn. Fimmtug kona ffá Mílanó, Virginia
Doniselli, býr yfir óvenjulegum lækninga-
krafti, sem læknar og rannsakendur dul-
rænna fyrirbrigða hafa fylgst náið með.
Síðustu árin hefur hún beint kröftum sín-
um að ófrjósemi kvenna, og hefúr getað
gert hundruðum kvenna, sem áður voru
búnar að fá þann dóm hjá kvenlækni sínum
að þær gætu ekki eignast barn, kleift að
verða mæður. Legsig og -skekkjur, stíflaðir
eggjaleiðarar, eða jafnvel vöntun á þeim,
svo og aðrir meiriháttar annmarkar, virðast
ekki koma í veg fyrir hin undraverðu áhrif
sem lífekrafturinn, sem streymir út frá
höndum þessarar sérstæðu konu, hefur.
Dr. Carlo Gambaro, þekktur ítalskur
læknir sem sérhæfir sig í fæðingarlækning-
um og kvensjúkdómum, hefur rannsakað
þrjú tilfelli óffjósemi sem Virginia Donis-
elli hefúr meðhöndlað og unnið bug á. „Eft-
ir að hafa skoðað konurnar þrjár mjög ná-
kvæmlega, get ég ekki leynt furðu minni,“
segir dr. Carlo Gambaro. „Ég get ekki gefið
neinar vísindalegar skýringar á þeim breyt-
ingum sem orðnar eru fýrir tilstuðlan lífs-
krafts Virginiu Doniselli. Ég verð að viður-
kenna að árangur meðhöndlunar hennar er
óumdeilanlegur."
En gefúm Virginiu Doniselli sjálffi orðið:
„Ég vinn alltaf í samvinnu við lækna. Áður
en ég byrja meðhöndlun sjúklings, fæ ég þá
sjúkdómsgreiningu sem læknar hans hafa
ákvarðað, og eftir meðferðina sendi ég
sjúklinginn aftur til lækna sinna í skoðun.
Fyrsta regla mín er að reyna að stilla inn á
sömu bylgjulengd og sjúklingur minn. Ég
verð að finna fyrir kærleikstilfinningu gagn-
vart konunni og finna sterka hvöt hjá mér
til þess að hjálpa henni. Þaðan vísar eðlis-
hvötin mér leiðina. Ég nálgast svæðið þar
sem krankleikinn er, með annarri hvorri
hendinni, — ég veit ekki hvernig ég vel á
milli handanna. Ég veit aðeins að frá þeim
stafar mismunandi kraftur. I hverri lotu
vitja ég í mesta lagi 20 sinnum um sjúkling
minn. Það væri tilgangslaust, eða jafnvel
skaðlegt, að reyna lengur. Ég læt hvora
hönd um sig sveima í nokkrar sekúndur yfir
svæðinu sem þarf að lækna. Venjulega
verður sjúklingurinn vonsvikinn, því hún á
yfirleitt von á flóknari meðferð. En ég gæti
ekki haldið þessu lengur áfram, því að ég fæ
þá slæmu tilfinningu að ég dragi í mig nei-
kvæða geisla ffá sjúklingnum. Til þess að
afhlaða þessa neikvæðu geisla verð ég að
leggja hendur mínar yfir kröftugan segul.“
„Fyrstu viðbrögð kvenna eru venjulega
þau að þær skynja léttar stungur, hita eða
kulda, annað hvort á svæðinu þar sem með-
ferðin var, eða í öllum líkamanum. Ég
bendi þeim á að hafa ekki áhyggjur þótt
þær verði syfjaðar, slíkt sé eðlilegt. Reynd-
ar man ég eftir einu tilfelli þar sem kona
sem þjáðist af mígreni svaf viðstöðulaust í
þrjá daga eftir meðferð. Þegar hún vaknaði
var höfúðverkurinn horfinn og hefur ekki
komið aftur."
Virginia gerði sér grein fyrir hæfileikum
52 VIKAN 6. TBL. 1989