Vikan - 23.03.1989, Blaðsíða 56

£7/) W.
PÉ étur tók upp blöðin og fór að
“ lesa fyrirsagnirnar: ÓÐI-
PÉTUR FINNST DRUKKNAÐUR -
LÍK FINNST NÁLÆGT DIEPPE
„Lík glæpamannsins, sem mjög
hefur verið eftirlýstur, var slætt upp
úr sjónum nælægt Dieppe snemma í
morgun. Líkið þekktist af ýmsum lík-
amseinkennum og af hörundsflúri á
vinstri úlnlið og skilríkjum og
bréfum, skrifuðum af hinum látna,
sem fundust í betti, sem Pétur sálugi
var gyrtur, þegar hann lenti í sjónum.
Ekki fundust nein merki um líkamlegt
ofbeldi eða áverkar á líkinu, og álrtið
er, að glæpamaðurinn hafi verið lif-
andi, þegar hann lenti í sjónum. Það
er ekki álitið, að um morð hafi verið
að ræða, en lögreglan álrtur líkleg-
ast, að hinn látni hafi framið sjálfs-
morð vegna taugaálagsins af leitinni
af honum, sem átti sér stað um gerv-
altt landið og náði stundum til Ítalíu
og Sviss."
„Kæri, kæri vinur," sagði Óði-Pét-
ur og snérí sér að Akuriiljunni. „Ég
óska þér til hamingju, og af...“
BÓKAÚTGÁFAN
RAUÐSKINNA
Rauðskinna
Sími: 651099
„Mér finnst ég vera eins og önnur móðir hundruða barna, sem hafa litið dags-
ins Ijós vegna þessa óvenjulega hæfileika míns,“ segir Virginia Doniselli, sem
hér sést með tveim af „bömum sínum.“
sínum til lækninga fyrir mörgum árum,
þegar faðir hennar fékk alvarlegt hjarta-
áfall. Læknar höfðu gefið upp alla von. En
eftir að hún hafði setið heila nótt og haldið
í höndina á föður sínum var hann alheill.
„En ég hef aldrei verið eins hamingju-
söm yfir lækningamætti mínum og nú,“ seg-
ir Virginia, „því nú beini ég honum að sjálfri
undirstöðu lífsins; frjóseminni. Mér finnst
ég vera eins og önnur móðir hundruða
bama, sem hafa htið dagsins ljós vegna þessa
óvenjulega hæflleika míns. í öllum tilfell-
unum höfðu mæðurnar fengið undirskrif-
aða yfirlýsingu lækna, um að þær væru
læknisfræðilega ófærar um að eignast
börn.“
„Auðvitað fyrirfinnast læknar sem eru
ósáttir við árangurinn sem ég hef náð. Þeir
neita þeim möguleika að einhver sem ekki
hefur gengið í gegnum sama nám og þeir,
geti náð árangri þar sem vísindi þeirra
brugðust," segir hún ennfremur, „ég veit
ekki sjálf hvernig þessi lífskraftur vinnur,
ég veit bara að hann er fyrir hendi. Vís-
indalegar mælingar staðfesta að hann er í
óvenju miklu magni í mér og að mér er
kleift að flytja hann í formi lækninga til
fjölda fólks. Ég lifi fyrir þetta. Ég fengi
sektarkennd gagnvart samferðamönnum
mínum ef ég notaði ekki þessa krafta mina
til fullnustu til að gera gagn. í mínum aug-
um eru ekki til betri laun en bros ham-
ingjusamrar konu sem kemur til mín og
segir mér að hún eigi von á barni fyrir til-
stilli lífskrafts míns.“
Fyrrgreindur læknir, dr. Gambaro segir:
„í stöðu minni, sem læknir og sérfræðing-
ur í fæðirigar- og kvensjúkdómalækningum,
með áherslu á hin margslungnu einkenni
sem valda ófrjósemi, fann ég mig knúinn
til að rannsaka konur sem voru ófrjósam-
ar, en hafa fengið bót hjá Virginiu Donis-
elli.
Þegar ég lauk rannsóknum mínum á
konunum þremur varð ég forviða, vegna
þess að ég gerði mér grein fyrir að ég gat
ekki gefið vísindalegar skýringar á því
hvernig þessi lífskraftur hafði gert
sjúkdómseinkennin, er áður höfðu verið
greind, að engu. Engu að síður fannst mér
ég verða að viðurkenna ótvírætt gildi
þessa krafts, þar sem skylda hvers læknis
er að finna, með hvaða móti sem er, lausn
á vanda sjúklings sem til hans leitar. Þar af
leiðandi er það gott ef þessum tilgangi er
náð með skaðlausri tækni, eftir að hefð-
bundnar aðferðir hafa brugðist, þótt sú
tækni verði ekki skýrð með nútíma lækna-
vísindum."
„Andstætt við marga starfsbræður mína,
skapraunar það mér ekki að sjá Viriginiu
Doniselli, sem ekki hefur numið nein
læknisfræði, meðhöndla svo mörg tilfelli
með góðum árangri, sem við læknarnir
höfðum úrskurðað vonlaus. Ég er sann-
færður um að vísindamenn vita aðeins ör-
lítið um undur mannsins og náttúrunnar,
og við erum minnt á þetta hvern dag. Það
er augljóst að Virginia hefur lífskraft sem
við vísindamenn þekkjum ekki, og að henni,
er unnt að miðla honum til sjúklinga
sinna, öllum til mikillar furðu. Hins vegar
höfum við getað mælt þennan kraft með
þar til gerðum tækjum, þrátt fyrir að við
skiljum hann ekki, svo enginn vafi leikur á
að hann er fyrir hendi. Við höfum öll
þennan kraft, en einstaka maður hefur
hann í óvenju miklu magni, svo sem Virg-
inia Doniselli. Ég vona að starfsbræður
mínir viðurkenni bráðlega huglækningar
sem valkost, eins og þeir eru að gera um
þessar mundir með nálastunguaðferðina.
Þar að auki er áríðandi að undirstrika, að
ólíkt mörgum hefðbundnum lækningaað-
ferðum, hafa huglækningar engar neikvæð-
ar aukaverkanir. Þar af leiðandi er engin
HUC5LÆKHmC5AR
54 VIKAN 6. TBL.1989