Vikan - 09.01.1992, Blaðsíða 21

teikna. Þannig aö Ijósmyndunin hefur alltaf
verið gegnumgangandi og draumurinn er aö
vera í listinni og sýna. Ég er lærður auglýs-
ingaljósmyndari en það er til að afla lífsviður-
væris, ég vil líka vera listamaður.1'
FÓR AÐ LÆRA í SANTA BARBARA
Síðan lá leiðin til Ameríku, 29 ára „kall“ með
konu og barn, að læra Ijósmyndun, nánar til-
tekið til Santa Barbara. Binni er giftur Sigrúnu
Víglundsdóttur en hún fór einnig í nám úti.
„Mastersnám í bisniss," lýsir Binni námi henn-
ar og við látum það gott heita. Með I för var
Hildur dóttir þeirra, þá fimm ára.
„Við flugum til New York og svo til Los
Angeles og keyptum okkur bíl af því að það er
ekki hægt að vera bíllaus í Ameríku. Það var
svolítið fjör fyrst þegar við keyrðum frá L.A.
Það eru sex akreinar og ég hafði náttúrlega
aldrei keyrt nema á í mesta lagi þremur á ís-
landi. Það var dálítil hræðslutilfinning að æða
út á allar þessar akreinar og keyra upp til
Santa Barbara. Halda í við hraðann á hinum
og fylgja öllum skiltum og svona. Svo keyrði
maður allt í einu inn í skógarþykkni eins og í
Noregi eða eitthvað. Maður sá ekkert, bara
skóg. Svo sáum við skilti og beygðum. Þátóku
við ennþá meiri tré og beygjur en komum loks
að skólanum, meiri háttar fallegri byggingu,
gömlu óðalssetri. Þetta var eins og að koma í
kastala eða höll."
MEÐMÆLI FRÁ ÓKUNNUGUM
Binni og fjölskylda fengu síðan herbergi og
sáu ekki meira af Santa Barbara fyrr en á
þriðja degi að það uppgötvaðist að þessi tvö til
þrjú hundruð þúsund manna borg var bara
þarna á bak við trén. „Það er allt þarna svolítið
Mexíkólegt. Maður sofnaði við suðið í skordýr-
unum og allt var með suðrænu yfirbragði." En
illa gekk að fá íbúð vegna þess að þau voru
með barn með sér. En það tókst að lokum
1. TBL. 1992 VIKAN 17